RoyanvanVelse
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
De witte slavenhuisje
Van de slavenhuisjes vind je op Bonaire de witte en de oranje variant. Een foto van de oranje huisjes publiceerde ik al eerder. Tot in de 19e eeuw werden slaven tewerkgesteld in de zoutpannen, in het zuiden van he eiland. De slaven woonden echter in het noorden van het eiland met hun gezinnen en mochten daar ieder weekend weer heen, lopend weliswaar. Door de week verbleven ze bij de zoutpannen. Het bouwen van deze kleine huisjes bij de pannen betekende voor hen een verbetering van hun doordeweekse leefomstandigheden. Sommige huisjes zijn bewaard gebleven en je kunt je moeilijk voorstellen dat daar zoveel mensen in overnachtten.
Ons militair erfgoed
Ons militair erfgoed wordt goed bewaard. Langs de voormalige start- en landingsbaan van vliegbasis Soesterberg is in december vorig jaar het Nationaal Militair Museum geopend. De verschillende krijgsmachtdelen worden vertegenwoordigd in een enorm groot gebouw en tonen hun geschiedenis en hun heden. Het is niet zomaar een gebouw want zware tanks en grote vliegtuigen hebben er zelfs hun plekje gekregen. Het verhaal van de krijgsmacht is ouder dan je zou denken. Het museum brengt je met taferelen terug naar de 80-jarige oorlog, en met vitrines terug naar oude sabels en zwaarden, kleurrijke uniformen en antieke pistolen en geweren. Vervolgens word je meegenomen in een reis door de tijd, naar de tweede wereldoorlog, de politionele acties en de vredesmissies waar de krijgsmacht tegenwoordig voor staat. Uitrustingsstukken, uniformen, wapens en voertuigen zijn nu stille getuigen uit die tijden. Ze worden levend gehouden door de vele verhalen van zowel bezoekers als medewerkers van het museum. Onder die bezoekers zijn veel oud-militairen. Het zijn veteranen, gepensioneerden, of voormalig dienstplichtigen die nu aan hun kinderen laten ontdekken wat gedurende een periode van hun leven hun wereld was. Bij al die stukken worden heel wat anekdotes gedeeld en herinneringen opgehaald. De collectie groot materieel in het Arsenaal (zie foto) is indrukwekkend. Vliegtuigen hangen in de lucht, kanonnen en vuurmonden staan opgesteld, tanks van vlak na de tweede wereldoorlog als de Sherman en van deze eeuw zoals de Leopard 2 staan geparkeerd voor de bezoekers. Van welke generatie militairen je ook was, er staat genoeg om je even terug te brengen naar de tijd dat je het uniform droeg. Een witte YP 408 doet terugdenken aan de VN missie in Libanon, terwijl modernere voertuigen rechtstreeks uit Irak lijken te komen. Sommige vliegtuigen staan op de grond, zoals de F-16, groot en imposant. Maar het gaat veel verder terug, naar de paardentijd, en in een hoek staan gewondentransportwagens opgesteld van het begin van de 19e eeuw. Ze zijn achtergelaten door paarden en koetsier. Als veteraan vind ik dit nieuwe museum natuurlijk prachtig, maar het is echt voor iedereen wel interessant.
Het vermoorde...konin
De Franse revolutie van 1789 vertegenwoordigde naar men zegt het begin van de republiek. In werkelijkheid heeft de toenmalige koning Lodewijk XVI nog een tijd geregeerd voordat hij naar de guillotine werd gebracht. De eerste republiek duurde 12 jaar en de tweede slechts 4 jaar, terwijl koningen en keizers elkaar opvolgden totdat Frankrijk uiteindelijk in 1871, na de ondergang van keizer Napoleon III, de derde republiek uitriep. Er is sindsdien geen monarch meer aan de macht geweest. Boven Parijs, in een voorstad of buitenwijk van de grote hoofdstad, in een gebied met niet zo heel veel allure dat veel weg heeft van een vlooienmarkt, staat de basiliek-kathedraal van Saint-Denis. Op deze plaats stond ooit een abdij waarbinnen vanaf de 7e eeuw de meeste Franse vorsten werden begraven. In de 12e en 13e eeuw ontstond onder het koningschap van Lodewijk de Heilige de basiliek in haar huidige vorm. Zo’n 50 jaar geleden werd het een kathedraal. Saint-Denis is de necropool van het Franse koninkrijk. Koning Dagobert was de eerste vorst die hier zijn laatste rustplaats vond in het jaar 639 na Christus. In totaal werden er 42 koningen, 32 koninginnen en 63 prinsen en prinsessen begraven. Hun graftombes en grafbeelden maken de basiliek tot een groots en uniek monument, ook al is het in de jaren van de revolutie flink beschadigd. De beenderen van grote vorsten als de zonnekoning Lodewijk XIV werden toen respectloos uit hun graven gehaald en buiten de kerk in een massagraf bijeengebracht. Onder Lodewijk XVIII werden deze teruggebracht naar de basiliek waar ze nu samen rusten in een ossuarium met daarvoor een plaquette met daarop vele namen van grootheden van weleer. Lodewijk XVIII is ook degene die ervoor zorgde dat de resten van het onthoofde koningspaar Lodewijk XVI en Marie-Antoinette werden begraven in de basiliek. Een prachtig beeld van deze slachtoffers van de opstand werd in 1830 opgericht (zie foto).
Martinique • Le Jardin de Balata
Martinique • Le Jardin de Balata
Het mooiste strand
De Grande Anse des Salines op het Caribische Martinique wordt wel het mooiste strand van het eiland genoemd. Het ligt in het zuiden en is 2 kilometer lang: helder, blauw en warm water, wit zand en wuivende palmbomen. Prachtig om te zien en evenzeer prachtig om te zijn. Het eiland kent echter heel veel stranden die ook een hoog bounty-gehalte hebben. Maar als je dan toch op het 80 kilometer eiland bent, is dit wel een erg fijne plek om eens heen te gaan en om te gaan zwemmen.
Piramide van Enver...
Enver Hoxha was tientallen jaren lang de dictator die met ijzeren hand over Albanië heerste. In de hoofdstad Tirana liet hij deze piramide bouwen, een museum dat zijn nalatenschap zou herbergen. Na zijn dood en zijn opvolging viel aan het begin van de jaren 90 de dictatuur. Sali Berisha werd de eerste democratisch gekozen president en het volk had geen behoefte meer aan herinneringen aan Enver Hoxha. De piramide kreeg wat wisselende bestemmingen alvorens het uiteindelijk leeg kwam te staan. Het praalstuk van toen is in verval nu en het is nog niet heel duidelijk wat ermee gaat gebeuren. Ik heb nog foto's uit de tijd dat het een prachtig gebouw was. Hoe bijzonder is het nu om daar weer rond te lopen terwijl de vloerdelen onder mij wegbrokkelen en alles onder de graffiti zit.
Begin van de...bevrij
In Normandië zijn er heel veel plekken die herinneren aan de tweede wereldoorlog. Een prachtig museum is dat van Sainte Mère Eglise. Het stadje werd als eerste bevrijd door Amerikaanse luchtlandingstroepen op die gedenkwaardige 6 juni 1944. Aan de kerktoren hangt een pop met een parachute, een herinnering aan de Amerikaanse parachutist die hier urenlang machteloos gehangen heeft terwijl de luidende kerkklokken hem langzaamaan doof maakten. Hij heeft de oorlog overleefd.
Antwerpen vandaag
Antwerpen vandaag, wat een hitte en wat een drukte. Op deze foto lijkt het nog wat mee te vallen, met de kathedraal op de achtergrond op deze warme zondagmiddag. Maar de verschillende pleinen kon je bijna niet oversteken. Een grote cultuurmarkt in het centrum, alle terrassen overvol, veel live-muziek. Eigenlijk best wel prachtig.
Terrascultuur
Het verbouwen van gewassen in Nepal, van rijst bijvoorbeeld, geschiedt vaak in terrassen. van onze gids begrijpen we dat dit gedaan wordt om bovenin te zorgen voor water, waarna het water vanzelf naar beneden stroomt en ook de onderliggende terrassen vochtig houdt. Slim bedacht. Hier wordt het zo te zien (tijdelijk) niet meer gebruikt.
Ooit een kerk
De katholieke kerk Sacré Coeur die vanaf 1930 in Casablanca werd gebouwd in een gotische stijl met art-deco invloeden is ontheven van haar oorspronkelijke taken en doet geen dienst meer als kerk. Het gebouw staat leeg en wordt incidenteel gebruikt voor tentoonstellingen. Indrukwekkend is zij nog steeds, wit met haar twee torens die aan minaretten doen denken, vlakbij het Park van de Arabische Liga. Voor een paar dirham kun je naar binnen en mag je de torentrap op naar boven. Het is een hachelijke onderneming. De trap is smal, het beton ziet er niet heel betrouwbaar uit en het gemetselde muurtje langs de treden zit vol met gaten en lijkt niet bepaald stevig. De muren en de vloer zitten onder de duivenpoep. Na heel wat meters kun je via een doorgang het dak op. Elke vorm van beveiliging ontbreekt hier echter en als je een misstap maakt duik je zo naar beneden. De trap leidt nog verder naar boven, de toren in. Helemaal bovenin, van achter een te laag muurtje, bestaat de beloning uit een fantastisch uitzicht over de stad.
Vrouwenarbeid
In heel veel landen die ik bezocht heb, valt het me op: de vrouwen zijn aan het werk. Zij zorgen voor de kinderen, doen het huishouden, sjouwen met takken of andere voorraden. Maar de mannen zie ik dan nooit werken. Het zal een vorm van emancipatie zijn die ik nog niet helemaal begrijp.
Zomers vertier
Zomers vertier op de Markt in Delft, bedienen op de ouderwetse manier. Vorig jaar was mijn roman HET KONINGSZWAARD verschenen en het eerste hoofdstuk daarvan speelt zich af op de Markt in Delft, rond 1700. Vandaag heb ik er weer eens rondgelopen, nadenkend over het verhaal, over de gebouwen die er toen stonden. Het was de kans om ook weer eens in de gebouwen rond te kijken en verder inspiratie op te doen voor deel 2.
Dancing queens
De gemoedelijkheid van dit tropische eiland zie je terug wanneer de Martiniquais en de Martiniquaises in kleurige en weelderige kledij aan het dansen slaan. Ze gaan dan op in één en al ritme en beweging waarbij de kleding duidelijke tropische en koloniale invloeden weergeeft. De muziek is vrolijk en als je gaat kijken moet je er rekening mee houden dat je op een bepaald moment wordt uitgenodigd door deze drie meisjes om mee te dansen.
Koloniaal Afrika
De Angolese kustlijn langs de Atlantische Oceaan is 1600 kilometer lang. De 500 kilometer lange route van Luanda naar de zuidelijk gelegen kustplaats Lobito voert langs oude koloniale landgoederen en plantages. Je bevindt je hier in de tropen in een fantastisch land met veel kleine dorpen en een vriendelijke bevolking. Cactussen, bloemen en palmbomen versieren de wegen. Aan de rechterkant doemen steeds verlaten en idyllische stranden op. En links staan die oude, soms vervallen maar nog immer statige huizen. Foto is wat ouder al en ingescand.
Open poort
Bij de verschillende gemeenten van Fuerteventura, zes in totaal, staan langs de weg witte poorten met een doorgang en hun naam erop, een teken van gastvrijheid. En daarachter zie je, zoals hier, een prachtig ruig landschap liggen, dat uitnodigt tot ontdekken en toeren.
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
Zacht roze
In Washington-Slagbaai National Parc moet je volgens een vastgestelde route rijden. Deze eindigt bij Saliña Slagbaai, waar wat genuttigd kan worden terwijl je uitzicht hebt over de zee aan de ene kant, en over het zoutmeer met talloze flamingo’s aan de andere kant. Je mag niet heel dicht in de buurt van deze grote roze vogels komen om ze niet bang te maken, maar ze komen vanzelf redelijk dicht bij jou. Naar deze dieren is het vliegveld van Bonaire vernoemd. Met wat geluk stijgt er eentje op en zie je hem vliegen alvorens elders in het water weer neer te strijken.
Een momentje rust
In de tijd dat ik in Albanië woonde stopte ik vaak langs dit meer wanneer ik op weg was naar het noordoosten, langs de grens met Servië. Het ligt langs de weg tussen Tirana en Burrel. Ik heb het er nooit druk gezien en het was voor mij altijd een momentje van rust in een hectisch bestaan, zowel zomer als winter. En dit meer ligt er zo vredig bij.
Franse tropen
Frankrijk kent DOM en TOM, hetgeen staat voor overzeese departementen en overzeese gebieden. Het Antilliaanse eiland Guadeloupe is, met Martinique, Guyana, Réunion en Mayotte, één van die DOM en heeft daarom een EU status. Het is volledig onderdeel van Frankrijk en dus van de EU, ook al ligt het in Midden-Amerika. De vlucht naar Guadeloupe is een binnenlandse vlucht, ter plaatse tref je Franse douane en Franse gendarmerie, de munteenheid is de euro en de auto's hebben Franse nummerplaten. Waarin het iets verschilt van Frankrijk, is toch de tropische zee, het klimaat, de regenwouden en de reusachtige watervallen. Ook al kun je Frans praten en overal het water uit de kraan drinken, toch merk je dat je 10 uur vliegen van Europa bent.
Moonwalken
Het Europese ruimtevaartprogramma wordt geleid door de ESA, de European Space Agency. Het hoofdkantoor zit weliswaar in Parijs, maar de verschillende dependances bevinden zich in andere landen. Zo is het EAC, de European Astronauts Centre, gevestigd in Köln, Duitsland. Dit is een trainingsfaciliteit voor toekomstige astronauten en cosmonauten. Voordat ze op missie naar het ISS mogen, volgen ze hier en elders een jarenlange training om geheel voorbereid de ruimte in te gaan. ISS is een groot ruimtelaboratorium dat op zo’n 355 kilometer hoogte rond de aarde cirkelt met een snelheid van ruim 27.000 km/uur. Het ruimteschip is op z’n langst 100 meter, en op z’n breedst 50 meter. Het bestaat uit allerlei modules die koppelbaar zijn. Het wordt dan ook nog steeds uitgebreid. Bij heldere nacht is het station vanaf de aarde met het blote oog te zien doordat de zon reflecteert op de enorme zonnepanelen. Het is dan als een heldere stip die heel snel voorbij schiet. De astronauten aan boord van ISS verrichten voornamelijk wetenschappelijk onderzoek. Soms echter kan het gebeuren dat ze naar buiten moeten, om het station te inspecteren bijvoorbeeld, of om reparatiewerkzaamheden uit te voeren. In volle uitrusting hangen ze dan gewichtloos in de ruimte, zich voortbewegend langs het schip door van handvat tot handvat over te pakken, terwijl ze zich steeds aan het station borgen door in te haken met korte lijnen. Daarnaast zitten ze ook nog vast aan een veiligheidslijn van maximaal 50 meter. Voor het geval dat … Het oefenen om aan de buitenkant te evolueren gebeurt bij het EAC in Köln, in de Neutral Buoyancy Facility. De gewichtloosheid die astronauten in de ruimte tegenkomen moet nagebootst worden en dat doen ze in niets minder dan een zwembad. Weliswaar voel je hier de zwaartekracht nog wel een beetje en worden de bewegingen vertraagd door de watermassa, maar de condities komen wel heel dichtbij het echte spacewalken. In deze fase van de opleiding wordt de toekomstig astronaut dus tevens duiker. Hij leert z’n onderwater basisskills, en naderhand gaat hij verder in op meer specifieke vaardigheden, zoals het heffen en verplaatsen van zware voorwerpen. De faciliteit in Köln is geen gewoon bassin. Het is 22 meter lang bij 17 meter breed, en de diepte bedraagt 10 meter. Het water is er maar liefst 29 graden en de vele lampen onder water vergroten het warmte-effect ook nog eens met hun 2400 Watt. Op de bodem staan natuurgetrouw nagebouwde en opengewerkte modellen op een schaal van 1 op 1 van een Russische MIR luchtsluis en een deel van de Columbus module. Aan de buitenkant van deze module bevinden zich genummerde gele handvatten welke dienen voor de opleiding. Onder water, met delen van de totale ruimte-uitrusting, begeleid door duikinstructeurs, volgen de astronauten hier hun basistraining alvorens ze verder mogen gaan in Houston. In Houston is het zwembad nog groter, staan er meer modellen, en worden de astronauten volledig omgehangen. Duiken is een wezenlijk onderdeel van de opleiding. In deze setting is duiken ook best duur. Twee duiksessies in Houston kosten maar liefst $ 80.000. Soms is er gelegenheid om het EAC te betreden en met een kleine groep het trainingsbassin gedurende 2 uur te gebruiken. In die tijd is het echt helemaal jouw beurt om je astronaut te voelen, af te dalen in het warme water, om de objecten heen te zweven, om vervolgens via de geopende deur de MIR luchtsluis te betreden en daarna door te zweven naar de Columbus. Net als de astronauten word je enigszins gehinderd door de uitrusting wanneer je door een nauwe opening heen wilt, en net als zij kun je aan de buitenkant van handvat naar handvat overpakken, alsof je je in een andere ruimte bevindt. Het is ontdekken, leren en spelen tegelijk. Met een beetje fantasie lijken de felle lampen op verre sterren en waan je je echt 355 kilometer boven aarde. Weinig duikers blijven de volle 2 uur onder water, maar de ervaring is dat je je na een uur nog niet hoeft te vervelen. De metalen modellen nodigen uit om er steeds weer aan te zitten, en het zijn dankbare objecten voor fotoshoots, zeker gezien het uitstekende licht onder water. Daarnaast staat het een ieder vrij om ook meer duikgerelateerde oefeningen te doen onder water, zoals skills voor beginnende duikers. In dat opzicht is het bassin gedurende 2 uur een zwembad voor duikers van alle niveau’s. Er gelden echter wel regels ten aanzien van de begeleiding van onervaren duikers. Na de duik is het programma nog niet afgelopen, want eenmaal op het droge staat er een rondleiding van een uur te wachten, waarbij uitgebreid wordt stilgestaan bij alle facetten van de astronautenopleiding. Je krijgt te zien waar de astronauten oefenen, hoe ISS eruit ziet en wat de volgende te koppelen modules worden. Een perfecte afsluiting van een dagje astroduiken.
De beroemdste...bibli
Een van de machtigste koningen aller tijden, de jonge Macedoniër Alexander de Grote, veroverde ruim driehonderd jaar voor Christus een groot deel van de bekende wereld. In de nieuwe gebieden stichtte hij bijna twintig steden die de naam Alexandrië kregen. Een daarvan ligt in het noorden van Egypte, aan de Middellandse Zee. De huidige miljoenenstad was een van de belangrijkste steden in het Romeinse Rijk, vormde eeuwenlang het wereldcentrum voor kennis en cultuur en was een millennium lang de hoofdstad van Egypte. Alexandrië stond voor prestige. Tegenwoordig is het vooral een grote stad met een groots verleden. De stad is er een van verdwenen legendes. Alexander de Grote zou hier mogelijk begraven liggen maar niemand heeft zijn graf nog kunnen ontdekken. Ook stond in deze stad ooit de grootste bibliotheek ter wereld. Dit kenniscentrum herbergde niet minder dan een half miljoen boekrollen. Ergens in de eerste vijf eeuwen van onze jaartelling brandde het gebouw helemaal af. Slechts weinig stukken uit de collectie konden worden gered. Sinds 2003 staat er een nieuwe, moderne en indrukwekkende bibliotheek in Alexandrië. De architectuur is verbluffend en de vergane glorie wordt hiermee ietwat in ere hersteld. In de bibliotheek is een permanente expositie te bezichtigen over Anwar el-Sadat, de Egyptische president die in 1981 bruut werd vermoord. Foto’s en persoonlijke bezittingen worden er tentoongesteld en zelfs het blauwe uniform dat hij droeg op de dag van de aanslag ligt in een vitrine. De kogelgaten en de bloedvlekken zitten er nog in en herinneren aan het niet altijd vreedzame verleden van het land der farao’s.
Scharendijke by air
Tijdens een dagje vliegen in Zeeland maakte ik deze foto van Scharendijke. Je ziet de jachthaven, de starttoren voor zeilwedstrijden aan het Grevelingenmeer en achter de dijk de Noordzee. De Grevelingen is overigens een erg mooi duikgebied. Op deze locatie is het wrak van de Serpent speciaal voor duikers afgezonken en er liggen ook reefballs. Dat zijn betonnen ballen met gaten die dienen als kunstmatig rif waar heel veel flora en fauna op en in zit, waaronder grote kreeften.
Noord-Macedonië (voormalig Macedonië) • Ohrid
Noord-Macedonië (voormalig Macedonië) • Ohrid
Ohrid toen
Dit is een foto van het Macedonië van toen. Toen het wel al zelfstandig was maar nog niet zeker was of het nu Macedonië moest heten of republiek van Skopje omdat de Griekse buren bezwaar maakten. Toen je in Ohrid maar beter geen Albanees kon praten. Toen het meer van Ohrid nog niet zo'n toeristische trekpleister was als nu. Toen de hele Balkan in vuur en vlam stond en de ene na de andere groep de wapens oppakte. Het grote meer met een oppervlakte van zo'n 350 vierkante kilometer ligt op de grens tussen Albanië en Macedonië. Het is één van de diepste meten van Europa, een kleine 300 meter maar liefst. De bergen op de achtergrond maken deze spot nóg mooier.
Mosterio de São...Vic
Het Mosterio de São Vicente de Fora en de aangebouwde kerk zie je al van verre liggen. Ze zijn tegen de heuvel gebouwd en eenmaal binnen voert een wandeling door de kloostergangen of over het dak je even terug naar tijden waarin het gebouw werd bewoond door monniken. Je wordt er overmand door een serene vrede terwijl enkele exposities je iets meer vertellen over de geschiedenis van zowel klooster als stad. In één van de ruimtes rusten de koningen van Portugal die regeerden vanaf de 17e eeuw tot aan 1910.
Aan de drinkplaats
Net als velen heb ik in Etosha genoten van hyena's, olifanten, leeuwen en nog veel meer. Je kon zo'n Shell gids kopen met mooie foto's (Diere van Etosha, zonder n, lekker in het Afrikaans) en die blader ik best nog wel eens door als ik op zoek ben naar de naam van een dier. Maar waar ik echt van genoot, misschien wel omdat het zo rustgevend was, was van de drinkplaatsen. Hier komen de zebrapaarden bijeen, met een enkele springbok, om wat water te nemen. Het was prachtig om daar gewoon heel lang naar te kijken.
Tibetaans verzet
Op straat in Lhasa wordt het beeld bepaald door de Chinezen. Overal lopen militaire patrouilles en overal staan jonge Chinese soldaten op wacht. Ze dragen wapens en kogelvrije vesten en geven duidelijk aan dat er met hen niet te spotten valt. Een onoplettende toerist maakt een foto waar ook soldaten op staan en meteen stapt de commandant op hem af om het geheugenkaartje te laten wissen. Lelijke kazernes ontsieren het landschap. Het bezettingsleger heeft het gebied volledig in haar greep. De Tibetanen worden beschouwd als tweederangsburgers met beduidend minder rechten dan Chinezen. Ze hebben niet per definitie recht op een paspoort om maar een voorbeeld te noemen. Op de bergen zien we tekenen van verzet tegen de Chinezen. Tibetanen hebben als een soort graffiti op de rotsen schilderingen gemaakt in de vorm van ladders. Dit staat voor ‘Chinezen, blijf van onze grondstoffen af’. De Chinese overheid maakt inderdaad de hele natuur kapot op zoek naar grondstoffen voor de industrie.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
