RoyanvanVelse
Hassan II
De Hassan II moskee is nog niet zo oud en is één van de grootste moskeeën ter wereld. Hij is gedeeltelijk gebouwd op de oceaan, en zowel de zeezijde als het dak kunnen geopend worden. Het aangezicht van Casablanca wordt gedomineerd door dit prachtige en dure bouwwerk.
Vis in een vaas
In de tropen staan onder water ook vazen, alleen zijn dat levende. Ze worden graag gebruikt door allerlei vissen om zich in te verschuilen. Af en toe ontdek je ze wanneer je er overheen zwemt, Verlegen word je dan aangekeken. Een mooi moment om snel een foto te maken en de bewoner daarna weer met rust te laten.
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
Op een onbewoond...ei
Vlak voor het grotere Bonaire ligt het eilandje Klein Bonaire. Je kunt je daar af laten zetten met een boot, voor een paar uur of voor een dag, om vervolgens de tijd door te brengen in de brandende zon en af en toe een duik te nemen in het heldere water dat rijk is aan vissen en schildpadden. En aan de overkant zie je dan nog steeds de vertrouwde beschaving liggen.
De stad van B.B.
Brigitte Bardot, ook wel liefkozend B.B. genoemd, was in de jaren 50 en 60 een sex-symbool. Ze danste, ze zong en ze acteerde. Heel mannelijk Frankrijk en een deel van de wereld droomde van haar. Tegenwoordig is B.B., die inmiddels 81 jaar oud is, vooral bekend om haar inspanningen voor de bescherming van dieren. Saint-Tropez is de stad aan de Côte d'Azur waar ze nog steeds woont. De haven is een en al rijkdom, met prachtige jachten, dure terrasjes en nog duurdere nachtclubs. Even jetsetten af en toe is wel leuk en ik kom er dan ook graag.
Godsdienstvrijheid
In de buurt van het standbeeld van volksheld Skanderbeg, in de Albanese hoofdstad Tirana, staat de Et’Hem Bey moskee, waarvan de bouw begon aan het eind van de 18e eeuw. Daarnaast zie je de vierkante klokkentoren, 35 meter hoog, ook een getuige van de Ottomaanse bouwstijl. In de jaren dat de atheïstische dictatuur heerste was godsdienst verboden, maar vanaf 1991 en 1992 vonden er voorzichtig aan weer steeds drukker bezochte religieuze diensten plaats, in zowel de moskee als de heropenende kerken. Zo was ik er in 1992 getuige van dat de dichtgemetselde deuren van de oude katholieke kerk werden doorgebroken en dat in december van dat jaar de eerste nachtmis sinds de tweede wereldoorlog plaats vond. In de jaren van de dictatuur werd godsdienst wel clandestien bedreven, maar met gevaar voor eigen leven. Kerstmis was een feest dat niet christelijk was, en versierde kerstbomen kregen daarom de naam 'nieuwjaarsbomen'. Toen religie werd toegestaan wilden vee mensen ook ergens bij horen. Ze zeiden dan vol trots tegen mij dat ze moslim waren, of katholiek, zonder echt nog te weten wat het inhield. En ondanks dat gebrek aan kennis waren sommigen er al gevaarlijk fanatiek in. Een uitspraak die ik in het openbaar deed over het gebaar van fanatisme haalde zelfs de krantenkoppen. In 1993 kwam zelfs de paus (Johannes Paulus II) naar Albanië en had ik de kans om hem kort te ontmoeten. Albanië stelde zich eindelijk open voor de wereld. Een tijdje terug ben ik eens teruggekeerd, om weer wat hartverscheurende dagen door te brengen met mijn vrienden en collega's van weleer. En toen heb ik o.a. deze foto gemaakt van de moskee.
Kleurrijke hoofdstad
De hoofdstad van het tropische Martinique biedt een aaneenschakeling van kleuren. Aan de ene kant is het heel Frans met bekende winkelgevels, maar ook weer erg exotisch. De mensen zijn goedlachs en het is heerlijk om in deze straatjes te wandelen of om de lokale markten te bezoeken.
Het andere paradijs
Martinique is een tropisch eiland van 80 kilometer lang waar ik maar geen genoeg van kan krijgen. Na zeven bezoeken wil ik er zo weer heen. Er is zoveel te ontdekken langs de stranden, op de vulkaan, in de regenwouden, de mangrovebossen, de savannes of de zoutvlaktes. Maar onder water rondom het eiland ligt het andere paradijs. De wereld van de stilte, zoals Cousteau het noemde. Het is er rustig, kleurrijk en mooi. Vissen en ander onderwaterleven poseren gewillig voor de camera, de meest nieuwsgierige diertjes komen zelfs met hun lippen tegen je lens aan en de tijd gaat er altijd te snel. Gelukkig doen de foto's me daarna weer wegdromen.
Achteraf in Lissabon
De boulevards en pleinen in de Portugese hoofdstad stralen weelde en een rijke historie uit. Maar het is ook leuk om de minder bekende straatjes te ontdekken, en zo te zien hoe de bewoners van Lissabon leven. Er staan veel oude huizen die toch nog een bepaalde allure hebben en er wordt ook veel gerestaureerd.
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
De kooien van Münster
De Prinzipalmarkt, een prachtig plein omgeven door eeuwenoude huizen met statige gevels. Achter één van die façades schuilt het historische 14e eeuwse Raadhuis. In dit gebouw bevindt zich de geheel met hout bewerkte Friedenssaal, waar gedenkwaardige momenten uit de geschiedenis werden bekrachtigd, waaronder in 1648 de Vrede van Münster die een einde betekende van onze 80-jarige oorlog. Verderop staat de stadhuistoren. Wandelend over het plein kun je je verheerlijken aan de vitrines van de mooie winkels, of je kunt plaats nemen voor een fijn Duits biertje. Achter het plein ligt van verre zichtbaar de 14e eeuwse Sint Lambertuskerk. Deze is vooral bekend vanwege de drie kooien die aan de toren hangen, vlak boven het horloge. Hierin zaten in de 16e eeuw de lijken van de aanvoerders van de wederdopers, een kerkelijke stroming die behoorde tot de mennonitische beweging. De kerk is duidelijk te herkennen aan de open en spitse toren.
Crematie
Langs de Bagmati-rivier zijn we op een ochtend getuigen van crematies. Langs het water liggen brandstapels waar de overledenen volgens Hindoe-traditie worden gecremeerd. Er zijn plaatsen aan het water voor de gewone mensen, een plaats voor notabelen en een plaats voor het koningshuis. Terwijl het lichaam op de stapel ligt, zijn familie en vrienden aanwezig. Het ruikt er onmiskenbaar naar brandend mensenvlees, een geur die mij nooit meer los heeft gelaten sinds Rwanda. In tegenstelling tot bij het Boeddhisme waar gecremeerd wordt op een berg wordt in het Nepalees Hindoeïsme gecremeerd langs het water. Het cremeren hoort bij de cultuur alhier. Er wordt alleen niet gecremeerd wanneer de overledene lepra had, een zwangere vrouw was, een kind was, is overleden door een slangenbeet of als het een Hindoe-heremiet betreft. We kijken langdurig toe van enige afstand en ik stoor me aan die groepjes toeristen die luid pratend en lachend langslopen terwijl ze naar de brandende stapels kijken. Ze tonen jammer genoeg geen enkele vorm van respect voor de nabestaanden die afscheid nemen van hun dierbaren. Ik durf er amper wat foto's van te nemen.
Hardap game reserve
De eerste dagen in Namibië verblijven we in de hoofdstad Windhoek en vandaar uit doen we een paar dagexcursies met onze huurauto, die we de koosnaam 'Zupje' geven. Al snel trekken we een dagje zuidwaarts en steken we de Steenbokskeerkring over met als doel het Hardap Game Reserve, een klein maar prachtig reservaat. We zijn helemaal alleen in het reservaat. Het is Afrika ten top. We zien savanne, droge bomen en struiken en her en der een skelet of schedel van een gestorven dier. De levende dieren laten zich niet veel zien. We zien wel apen, struisvogels, blue wildebeesten (gnoes) en vele soorten herten. Maar het grote en gevaarlijke wild is afwezig. Het is een prachtige inleiding tot Afrika, maar nog geen Etosha.
Nederlandse Antillen • Bonaire Marine Park
Nederlandse Antillen • Bonaire Marine Park
Hij houdt zich stil
Hij houdt zich stil deze mooie vis, in de hoop dat ik hem niet zie. Er zijn dan ook zoveel kleuren om me heen dat hij inderdaad in eerste instantie niet opvalt. Maar hij is te mooi en te groot. Met mijn camera in aanslag ga ik hem vastleggen. Hij heeft twee opties. Blijven liggen en doen alsof hij me niet ziet. Of wegzwemmen. Hij kiest voor de eerste optie. Ik heb net voldoende tijd om een paar keer af te drukken en ik ben tevreden. En hij is ook tevreden omdat mijn aandacht weer wordt getrokken door wat anders. En zo gaat het steeds onder water bij Bonaire. Er is gewoon te veel om te zien.
Ilet Sainte-Marie
De kustplaatsen in het noorden van het eiland Martinique zijn niet heel erg groot. Sainte-Marie is er één van, met minder dan 20.000 inwoners. De zee is hier vaak onstuimig en gevaarlijk maar tegelijkertijd fascinerend. Een klein eiland voor de kust, îlet Sainte-Marie, wordt gedurende een aantal maanden van het jaar verbonden met het vasteland door een zandbank die op natuurlijke wijze ontstaat dankzij de stromingen.
Stadsbeeld Gyantse
De Tibetaanse stad Gyantse ligt langs de Friendship Highway die loopt van Lhasa naar de Nepalese grens. Als je aan komt rijden zie je het kasteel bovenop de berg al van verre liggen. Maar de stad is vooral bekend om de grote stupa met vele nisjes met Boeddhabeelden. De bergen om Gyantse zijn bruin en kaal maar daarachter verschijnen de besneeuwde toppen van nog hoger gebergte. De smalle straatjes die uitkijken op het kasteel en de oude muren nodigen uit tot een wandeling. De huizen zijn wit en de ramen zijn omgeven door zwarte verf. Dat patroon schijnt voor warmte te zorgen in deze koude streken. Jong vee staat op straat tussen de huizen en kinderen halen water. Tussen de woningen in hangen elektriciteitsdraden en gebedsvlaggetjes. Het leven lijkt hier heel rustig.
Water halen
De dames halen water uit een put in de eeuwenoude en historische stad Bhaktapur, die ik eigenlijk nog interessanter vond dan Kathmandu. Helaas is hier veel beschadigd door de aardbeving en hebben de mensen zwaar te lijden gehad.
Toch oorlog
Een tijd terug alweer. In de hoofdstad Monrovia stonden borden die opriepen om de wapens in te leveren bij ECOMOG, de Afrikaanse vredesmacht. Maar de burgeroorlog ging gewoon door en de rebellen van Charles Taylor waren genadeloos en niet uit op vrede. Wapens inleveren betekende een zekere dood.
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
Jibe City
Het lijkt wat hippie-achtig. Een oud Volkswagenbusje, surfers met lang haar, felle kleuren. Maar hier bevindt zich dé windsurfspot van Bonaire, met helder, blauw, warm en ondiep water en altijd wel wind. Plus een strand met exotische terrasjes.
Bacchus
Bij Bacchus had ik altijd het beeld van een oude, dikke man met een rode neus van de drank. Best wel wat negatief dus. Daarmee wilde je niet vergeleken worden. Dit beeld van Bacchus staat voor het oude koninklijke paleis van Boekarest (kunstenaar: Oscar Spaethe 1875-1944). Als je er zo uitziet als Bacchus vind ik het prima en drink ik gerust nog een wijntje :)
Gevaarlijk kamperen
In Angola wilden we even ontsnappen aan de drukte van alledag en een Bounty-ervaring opdoen op het ongerepte schiereiland Mussulo, voor de kust van de hoofdstad Luanda. We lieten ons dan ook op een ochtend afzetten met een bootje en spraken af dat we de volgende dag aan het eind van de middag weer opgehaald zouden worden. We hadden rugzakken bij ons met een slaapzak, wat proviand, water en spul tegen muggen. Die dag hebben we uren lang gewandeld langs de zee, op een strand waar we niemand tegenkwamen, behalve af en toe wat vissers bij hun hutten. We zagen ook veel ibissen in deze tropische hitte en regelmatig stopten we om de oceaan in te duiken en daarna heerlijk bij te komen op het strand. Echt een dagje vakantie. Tegen de tijd dat de avond inviel gingen we op zoek naar een schuilplek voor de nacht. Het land was nog in oorlog en het was niet heel erg handig om al te kwetsbaar te zijn tijdens de nacht. Onze verbindingsmiddelen hadden geen bereik en we hadden geen wapens bij ons. Dus kozen we een plekje dat uit het zicht was van vissersbewoningen en rond de schemering begonnen we aan het graven van een grote kuil waar we verdekt in zouden kunnen slapen. Mensen die 's nachts langs het strand zouden lopen, konden ons zo niet zien. Die nacht hebben we niet heel veel geslapen. Enerzijds omdat we continu op onze qui vive waren, en anderzijds omdat we werden afgeleid. Door die gigantische sterrenhemel, door donkere kano's op de zee en door vuren in kleine dorpjes in de buurt. De warme ochtendzon was de verlosser. Bij daglicht voel je je toch veiliger. Vanuit de slaapzak konden we zo de zee in om op te frissen en met zout water onze tanden te poetsen en die dag hebben we weer heerlijk gewandeld over deze exotische landtong. Op een bepaalde manier blijft Mussulo in mijn herinneringen hangen als een stukje paradijs.
Het Muurmuseum
Iedereen weet nog wel dat de Berlijnse muur viel. Dat was in 1989. Maar de omstandigheden waaronder? En hoe het daarvoor wad? Dat is alweer wat verder weg. Naast Checkpoint Charlie in Berlijn bevindt zich het Muurmuseum. Daar komen de herinneringen weer terug. Het is er soms wat krap en wat rommelig maar de objecten en foto's geven een prachtig beeld over de Koude Oorlog en die betonnen scheiding tussen oost en west.
Muzikale volksheld
George Enescu is een held in Roemenië. Hij was componist, pianist, violist en dirigent. Hij overleed in 1955 en liet een best oeuvre na. Ieder jaar wordt in Boekarest nog het George Enescu muziekfestival gehouden en dit beeld van hem staat voor de opera van de hoofdstad.
Stadsaap of urban...w
Ik heb me in Kathmandu best verwonderd over het aantal apen dat daar rondloopt. Urban wildlife. Agressief zijn ze niet maar ook niet altijd even vriendelijk. Wel erg leuk on te zien.
De haven van Sali
Dugi Otok is één van de eilanden van de Zadar archipel. Dit is Sali, de haven van het stadje op het eiland. Rondvaren op dit deel van de Adriatische zee is ronduit prachtig. Er liggen veel eilanden, groot, klein, bewoond en onbewoond. En het water is er nog helder en warm ook.
De antieke arena
In de ochtend brengen we een bezoek aan Nîmes en aan de 2.000 jaar oude arena. Dezelfde middag start ons vliegtuig van de luchtmacht vanaf de vliegbasis Nîmes-Garons en de vlieger biedt ons nog een prachtig uitzicht aan over de stad. Tijd voor foto's! De arena van Nîmes is de best bewaarde uit het Romeinse rijk. Door de eeuwen heen heeft ze verschillende bestemmingen gehad en ooit stond er zelfs bebouwing binnen haar muren. Tegenwoordig doet ze weer denst als arena: concerten, evenementen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
