RoyanvanVelse
Ivoorkust • Centraal Ivoorkust
Ivoorkust • Centraal Ivoorkust
Oerwoud hangbrug
Ik heb tijdens mijn verblijven in minder bewoonde gebieden heel wat provisorische wateroversteken gedaan, waaronder regelmatig via bruggen die gemaakt waren van lianen en takken. Een heel avontuur zo in het oerwoud en ver van alles. Het is dan geen attractie meer maar echt. Je zweet van de warmte, van het vochtige klimaat, je hoort overal apen en vogels schreeuwen en ieder geritsel in de struiken doet je schrikken. Cobra, mamba, of gewoonten mangoest? Momenten en jaren in mijn geval die je nooit meer vergeet.
Op avontuur
Een jaar lang in Albanië wonen en werken was een echt avontuur. Maar beslist een mooi avontuur in een land met een andere cultuur en een andere taal. Het wegennet liet toen flink te wensen over, getuige deze foto. Gelukkig had ik een flinke 4WD. De wegen zijn nu flink verbeterd maar in de uithoeken van het land, en dan vooral in het noorden, kom je dit soort situaties nog steeds tegen. Een prachtig avontuur!
Kerst in Tirana
Nu de feestdagen eraan komen heb ik net twee blogs geplaatst over het allereerste toegestane kersteest in Tirana na de val van de dictatuur. Ik heb het voorrecht gehad om erbij te mogen zijn als enige buitenlander. De foto's zijn weliswaar wat oud en van mindere kwaliteit, maar het was een hele happening! Linkje naar deel 1 van de blog: http://www.columbusmagazine.nl/europa/albanie/tirana/reisreporter/blogs/7903.html
Waanzinnig landschap
De landschappen in Angola vond ik fantastisch. Je hebt er uitgestrekte stranden langs de Atlantische Oceaan waar je niemand tegenkomt, savannes waar geen einde aan lijkt te komen, grasland, bergen, woestijngebied in het zuiden... Hier zie je een dorpje aan zee met van die karakteristieke grond en bomen op de voorgrond.
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
Zicht op Klein Bonair
Voor Bonaire ligt het eiland Klein Bonaire. Het is daar warm, onherbergzaam en droog maar tegelijkertijd ook prachtig, exotisch en paradijselijk. Op de foto zie je het eilandje liggen, op maar een klein stukje varen van Bonaire zelf. De pelikaan op zijn paal vindt het allemaal prima. Hij opent weliswaar zijn ogen om te zien wat er gebeurt maar weet dat hij op veilige afstand zit en verder kan met zijn dutje in de hete zon.
Coltea ziekenhuis
Het oudste ziekenhuis van Boekarest werd gebouwd in 1704 en is nog steeds in bedrijf. Honderd jaar na de opening werd het Coltea ziekenhuis wel vernield door een aardbeving en aan het einde van die 19e eeuw opende het pas weer haar deuren. Naast het imposante gebouw staat ook een kerk en in de tuinen is er ook van alles te ontdekken. Je kunt er echter niet zomaar in. Om en foto te maken moet je ook wat op het hek klimmen en slechts met een groothoek krijg je alles er op. De verbuiging van de gebouwen moet je dan maar voor lief nemen :)
Koe en verkeerstekens
In navolging van RR Frans van de Graaf, plaats ik ook maar eens een foto van het oude Albanië. Dit is op de oude weg van Tirana naar Peshkopi. In een van de bochten op een grote betonnen muur staan alle verkeersborden die je maar kunt bedenken afgebeeld. Een koe ligt erbij en lijkt nogal ongeïnteresseerd in al die wetenschap. Verkeersborden hadden in die tijd overigens niet heel veel nut want bijna niemand had er een auto en zelfs de meeste politiemensen hadden geen rijbewijs. Bij deze plek werden we een keer middels een fluitsignaal staande gehouden door een wetsdienaar. Hij vertelt ons gewichtig dat we te hard rijden. De chauffeur spreekt hem uiteraard tegen en vraagt hem hoe hij dat heeft kunnen meten. Uiteindelijk zegt de politieman dat hij denkt dat we te hard reden, het niet helemaal zeker weet maar dat we wel een boete moeten betalen. Om de hoogte van de bekeuring vast te stellen vraagt hij hoeveel geld we bij ons hebben. Berooid kijken we hem aan en antwoorden dat we helemaal geen geld op zak hebben. Teleurgesteld stamelt hij nog dat hij op die manier toch geen boete op kan leggen, schudt ons allemaal de hand en wenst ons verder een goede reis.
Tropische regenboog
Soms is het ietsje minder mooi in Martinique en krijg je een tropische regenbui over je heen. Vooral in de buurt van de vulkaan Montagne Pelée en het daar groeiende regenwoud wil het wel eens vaker regenen. Het is er niets voor niets zo heel groen. Maar de regenboog kondigt al spoedig weer allerlei moois aan.
Tempelbeelden
Niet al te ver van Luxor ligt de tempel Deir el-Bahari, gebouwd in opdracht van koningin Hatsjepsoet. Het oude gebouw doet best modern aan, maar de zuilen en de beelden die nog overeind staan, zijn onmiskenbaar van toen.
Manta's
Een ontmoeting onder water met een groep reusachtige mantaroggen behoort toch zeker tot de bijzondere gebeurtenissen in een duikersleven. Ik heb hier drie kwartier lang op de bodem gezeten terwijl zeven mantaroggen om de beurt vlak over mij heen zweefden en me bijna aanraakten, en weer terugkwamen, en weer, en weer. Het was een poetsstation (waar poetsvissen ze schoon maakten) en daarom kwamen ze ook steeds weer. Het leken wel ruimteschepen, wezens uit een andere wereld die keer op keer overkwamen. Adembenemend gewoon. Letterlijk.
Anse Couleuvre
Dit is nu echt zo'n klein, verlaten en wat moeilijk te bereiken strand waar ik altijd heimwee naar heb. Het zand is zwart omdat het aan de voet van de vulkaan ligt, in het noorden van Martinique, maar het zand evenals de Caribische zee zijn warm. Het water is uitnodigend en helder. Een ideale plek voor twee: Anse Couleuvre.
Stad van nonnen
Rome is behalve heel veel andere zaken ook de hoofdstad van het katholicisme. Nonnen en paters van over de hele wereld komen op bedevaart naar Vaticaanstad en profiteren van hun verblijf in de oude keizerlijke hoofdstad om ook de verschillende monumenten te ontdekken. Deze groep aardige en enthousiaste buitenlandse zusters of nonnen poseerden maar al te graag even voor me tijdens hun bezoek aan het Colosseum.
Hemels en blauw
Hemels en blauw zijn woorden die bij de Malediven horen. Hemels vanwege de witte stranden, de wuivende palmbomen, de vriendelijke bevolking en de heerlijke warme temperatuur. Blauw vanwege de Indische Oceaan met daarin 1200 eilandjes die deze republiek vormen, de heerlijke lagunes, de helderheid van het warme water, en het weergaloze onderwaterleven rond de eilanden. Ik ben er nu twee keer geweest en het is echt een topbestemming.
Een vieze vis
De goudgestreepte zeeebrasem is een vieze vis, en dat lijkt hij te weten. Hij is nergens bang voor.Het is niet dat hij niet schoon is, maar hij smaakt niet lekker en is ook niet eetbaar. Hij voedt zich met neptunusgras, die grote wierwouden die je aantreft in de Middellandse Zee en die zorgen voor zuurstof in het water. Daarom tref je deze soort dan ook altijd aan in de nabijheid van deze planten. En dit voedsel is een bepaalde periode van het jaar giftig. De zeebrasem deert dat niet, maar hij die hem dan op wil eten wordt er goed ziek van. Dus wordt hij door mens en dier lekker met rust gelaten.
Albanië vandaag
Albanië heeft een flinke ontwikkeling meegemaakt de laatste jaren. Zelfs het toerisme komt wat op gang. De hoofdstad Tirana is modern nu en het gebrek aan elektriciteit en water van weleer is voorbij. Maar buiten de grote stad is dit nog steeds het straatbeeld. Het verschil is dat het vee tegenwoordig tags in de oren heeft en dat de hoeder waarschijnlijk een mobieltje op zak heeft. Al met Sl is het een heerlijk land.
Verboden foto
En dit is de laatste van mijn verboden foto's in de nisjes van de stupa in Gyantse. Deze beelden zijn te mooi om niet te delen.
Groot Angola
Angola is een ontzettend groot land en het echte toerisme wil daar nog niet beginnen. Ik heb daar ruim een jaar gewoond en elke week vloog ik wel over het land of Nasr Zuid-Afrika, in kleine vliegtuigen, laag boven het landschap. Voldoende gelegenheid dus om af en toe een mooi plaatje te schieten van dit relatief onbekende en door oorlogen geteisterde landschap.
Een lege haven
Dit is de haven van Zadar, leeg, in de tijd dat het daar Joegoslavië heette. En ouder ingescand negatief dus van vlak voor de oorlog daar. Inmiddels is Kroatië gelukkig een mooie toeristische trekpleister geworden.
De knappe journalist
In 1870 werd in Parijs de 21 jarige journalist Victor Noir doodgeschoten door een familielid van de toen regerende keizer Napoleon III. Deze moord leidde tot een groot tumult onder de bevolking en was ook de inleiding voor het einde van het tweede Franse keizerrijk. De knappe en jonge Victor werd in eerste instantie in Neuilly-sur-Seine begraven, maar later overgebracht naar de monumentale begraafplaats Père-Lachaise. Op zijn graf werd dit bronzen beeld geplaatst, dat hem weergeeft in de positie waarin hij werd gevonden. Op de plaats van zijn geslachtsdelen is het brons glanzender en meer versleten dan elders. Dit komt doordat vrouwen nog steeds daar de hand op leggen. De legende zegt dat het geluk en vruchtbaarheid brengt. Ook zijn er meer dan eens vrouwen betrapt die ongegeneerd met de benen uit elkaar op zijn kruis zijn gaan zitten om hem zo te voelen. De cimetière du Père-Lachaise is beslist een bezoek waard. Het is een wandelpark met prachtige grafmonumenten waar veel prominenten liggen. Jim Morrisson, Oscar Wilde, Edith Piaf en de Nederlandse schilder Karel Appel om er maar een paar te noemen.
De apentempel
In Kathmandu snuiven we cultuur op. We beklimmen de lange trappen van de Swayambunath, oftewel de apentempel. Overal zitten wilde apen. Ze doen niets maar hebben wel bezit genomen van de plaats. Ze vormen in ieder geval mooie onderwerpen voor fotografie.
Bibliotheek voor...sl
Schoelcher was een Franse politicus en schrijver uit de 19e eeuw en hij was een fervent tegenstander van de slavernij. In 1848 werd de slavernij eindelijk afgeschaft. Schoellcher zette een openbare bibliotheek op en schonk zijn 9000 eigen boeken, op voorwaarde dat er binnen de kolonie een pand voor zou worden gebouwd. Zo zouden voormalige slaven ook toegang krijgen tot kennis en kansrijker worden op de arbeidsmarkt. Dit prachtige gebouw verscheen in 1884 in de stad Fort de France en kreeg de naam Bibliothèque Schoelcher.
Vreedzaam vissersdorp
Kano's op het strand, een warme en tropische Atlantische Oceaan, palmbomen, en dorpelingen die zich verzameld hebben, in afwachting van de vangst die dag. Het komt zo paradijselijk over. Maar in werkelijkheid is het voor hen gewoon hard werken om te overleven. Het klimaat hebben ze wel mee.
Gebedsvlaggetjes en..
Wat je veel ziet in Tibet zijn de vrolijke en kleurige gebedsvlaggen die je werkelijk op de meest ondenkbare plaatsen tegenkomt, zelfs op de hoogste bergpassen. De blauwe, witte, groene, gele en rode vlaggetjes zijn bedrukt met mantra’s en gebeden en horen in de wind te wapperen. Door de wind gaan de gebeden naar boven en komen deze ten goede van degene die de vlaggetjes ophangt. Wanneer de vlaggetjes verweren en de opdruk vervaagt betekent het dat de gebeden zijn opgenomen. Oude vlaggetjes blijven dan hangen en er komen weer nieuwe naast, hetgeen heel vrolijke taferelen oplevert.
De theeman
Zo wordt ambachtelijke thee dus gemaakt. De man is druk in de weer met verse theeblaadjes. Wel leuk om te zien want gewoonlijk vraag je je niet zo snel af hoe dit nu wordt gemaakt. Theezakjes groeien niet in bomen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
