RoyanvanVelse
Oude stadsplein
De Tsjechische hoofdstad is de laatste tientallen jaren flink opgeknapt. De stijl daarentegen is nog als vanouds en het is dan ook niets voor niets dat menigeen Praag met veel genoegen uitkiest als bestemming voor een stedentripje.
IJslandse eenvoud
Eenvoud is troef in Reukjavik. Het parlementsgebouw, het regeringsgebouw (foto)… het zijn relatief kleine en ongecompliceerde panden waar je eigenlijk ongemoeid bij kunt komen. Het heeft zo z’n charmes, en die worden nog eens versterkt door dat dekentje van sneeuw dat over de stad heen ligt. Het land is in alle seizoenen ongekend mooi, maar om echt in IJs-land te vertoeven en dat IJs-gevoel te krijgen, zou je er eens in de winter heen moeten gaan.
Playa de la Barca
Het strand Playa de la Barca op Fuerteventura is één van de natuurlijke schoonheden op schiereiland Jandia. Vanuit de duinen begint een moerasachtige zandstrook waar wat struikgewas groeit, met daarna een ondiepe en doorwaadbare, heerlijk warm aanvoelende lagune, met vervolgens een lange strook dun, fijn en warm zand en uiteindelijk de zee, die zich openbaart in alle kleuren blauw. Het water is lichtblauw waar je kunt staan, oogt nog lichter wanneer de branding het onderliggende zand vermengt met de golven, wordt dieper blauw naarmate je uit de kust gaat en lijkt zilverblauw zodra de zon het wateroppervlak met haar stralen beroert. Mensen flaneren over de zandbank, duiken de onweerstaanbare zee in of liggen uren lang te genieten van de zon.
Lag het aan Obélix?
Lag het aan de stripheld Obélix? Of was het toch Napoléon die met zijn kanonnen de neus van de Sfinx af schoot? Waarschijnlijk is de neus al veel eerder afgebroken, door vandalen. De valse baard die erbij hoort werd ingepikt door het British Museum. En toch is dit gehavende en duizenden jaren oude beeld nog steeds mooi.
Deur naar het...commu
Een oude foto, van een oude deur, in het oude Albanië. Communisme werd daar ook wel enverisme genoemd, naar de dictator Enver Hoxha. Op dit gebouw prijken nog de leuzen ter viering van het communisme en van de partij. Als je door die deur naar binnen ging, wist je niet goed waar je dan terecht kwam.
De Portugese monarchi
In Lissabon zie je het Mosterio de São Vicente de Fora en de aangebouwde kerk al van verre liggen. Ze zijn tegen de heuvel gebouwd en eenmaal binnen voert een wandeling door de kloostergangen of over het dak je even terug naar tijden waarin het gebouw werd bewoond door monniken. Je wordt er overmand door een serene vrede terwijl enkele exposities je iets meer vertellen over de geschiedenis van zowel klooster als stad. In één van de ruimtes rusten de koningen van Portugal die regeerden vanaf de 17e eeuw tot aan 1910. Twee markante graftombes in het midden van deze ruimte staan zij aan zij en aan het hoofd daarvan knielt een in wit marmer gehouwen vrouw, wenend, met haar handen in haar gezicht. Zij is de weduwe van de koning en de moeder van de kroonprins die in 1908 werden vermoord en nu daar hun laatste rust hebben gevonden. Zelfs meer dan honderd jaar later is het tafereel nog steeds hartverscheurend. Haar tweede zoon werd gekroond tot koning maar in 1910 werd de monarchie in Portugal afgeschaft.
Gekleurde woningen
In Reykjavik heb ik genoten van de vrolijke aanblik van gekleurde huizen. Zeker in de sneeuw zag het er heel fris uit. Deze straat loopt vanaf het centraal busstation in de hoofdstad. Bij dat station moet je je overigens niet al te veel voorstellen.
Sneeuwstorm over de..
Kracht en natuurgeweld worden in IJsland onder meer getoond bij een bezoek aan de Gullfoss waterval, waarbij het heldere water met een oorverdovend lawaai naar beneden stort om verder te stromen door een ravijn. In de wintermaanden kan de waterval alleen van boven en een iets lager gelegen plateau worden bekeken. Sneeuw en ijs maken het tafereel dan nog woester en het landschap nog onherbergzamer dan in de zomermaanden. De pech die wij hadden tijdens het bezoek as dat we midden in een sneeuwstorm zaten. De foto's worden dan ietsje minder. Maar je krijgt er wel een echt IJsland gevoel van.
Het meer van Tirana
Tirana is een leuke stad om een dag of twee rond te lopen. Het oude stadion waar vroeger partijbijeenkomsten werden gehouden is inmiddels helemaal ingebouwd en in verval geraakt. Er komt een nieuw stadion. Het meer aan de rand van Tirana waar je ooit zo heerlijk rond kon wandelen zonder stadse indrukken te voelen heeft even op de nominatie gestaan om drooggelegd te worden. Men wilde er huizen neerzetten. Gelukkig bestaat het meer nog maar de oevers zijn inmiddels bebouwd. Het amfitheater in het aangrenzende park ligt er vervallen bij. Tussen de bomen staan een aantal horeca gelegenheden waar het in de warme maanden, meer dan de helft van het jaar, prettig verblijven is. Maar ook in de stad zelf zijn er veel eet- en drinkgelegenheden. De Albanees houdt van gezelligheid en zoekt graag zijn vrienden op. Ook als buitenlander is het prachtig om in zo’n café te gaan zitten, de sfeer te proeven met een glaasje lokale en vaak zelfgestookte raki (gemaakt van druiven of pruimen). Gëzuar wordt er dan geroepen. Proost dus. En dan merk je dat de lokale bevolking open en gastvrij is en het leuk vindt om op de een of andere manier met je te communiceren.
Vaticaanse tuinen
In het Vaticaan is echt altijd druk. En niet alleen in de Sint Pieter, maar ook op straat, binnen en buiten de muren, in het Vaticaans museum en het Apostolisch paleis, en uiteraard in de tuinen. Foto's maken zonder mensen erop is eigenlijk ondoenlijk. Maar zonder al die mensen zou het beeld ook niet meer kloppen.
Valbonë
Het kleine Balkanland Albanië blijft een relatief onbekende bestemming. Gelukkig is het land van de tweekoppige adelaar niet onbemind bij degenen die het hebben bezocht. Zowel de natuur als de mensen zijn er betoverend. De natuur dankzij haar ongerepte wildernis en de mensen door hun weergaloze gastvrijheid. In het hoge noorden van het kleine land ligt Bajram Çurri, de hoofdstad van het district Tropoja. Lange tijd, en met name in de wintermaanden, was de stad moeilijk te bereiken. De wegen en paden waren gewoonweg levensgevaarlijk: of ze zaten vol met gaten, of ze voerden langs diepe en onbeveiligde afgronden. De laatste jaren is het wegennet in het land aanzienlijk verbeterd waardoor je wat eenvoudiger tot het 8.000 inwoners tellende stadje kunt komen. Het kent inmiddels meerdere hotels of pensions alsmede lokale restaurants. Het dient vooral als uitvalsbasis om de natuur in te trekken. Vanuit Bajram Çurri loopt een weg verder naar het noorden. Het is een oude weg zonder veel verkeer, het soort weg waar er nog veel van zijn in het landelijke Albanië. Het soort weg waar meer schapen en geiten met hun hoeders over heen lopen dan er auto’s rijden. Op een bochtig stuk langs snel stromend water dat diep beneden een spoor vindt tussen het gesteente, staan ineens de Albanese Alpen voor je. De bergen zijn hoog en bedreigend en vormen de grens met Montenegro. Ook in de zomer zijn de hoge toppen bedekt met sneeuw. De weg loopt tussen deze bergen door, de vallei in, maar het lijkt of die bergen ieder moment naar elkaar toe kunnen schuiven om de vallei af te sluiten. Het niet alledaagse landschap doet denken aan een tafereel uit een spannende fantasy-film en je voelt je er klein en onbeduidend. De weg verandert in een pad zodra de bergen toegang hebben verleend tot het gebied. Een beek, lichtblauw van kleur en her en der kolkend en schuimend, baant zich met veel geweld een route door de vallei. Het water is kraakhelder. Wanneer je de auto parkeert en uitstapt, beland je op slechts een paar meter van het pad vandaan in een ruwe en onbedorven natuur, even helemaal alleen op de wereld. Dit is Valbonë, het prachtige natuurgebied van het noorden. Het blauwe water nodigt uit om urenlang te blijven kijken of om te voet verder te gaan langs de oevers.
Mobiele Romeinen
Rare jongens die Romeinen. Ik hoor het Asterix en Obelix zeggen. Hier staan er twee van, in hartje Rome. Nog even stoer en heldhaftig als 2000 jaar geleden. Maar heel even hebben ze toch meer oog voor hun mobiele telefoon dan voor toeristen die tegen betaling met hen op de foto willen.
Tempel van de Hemel
De Tempel van de Hemel is een toch wel heel mooi plekje in de Chinese hoofdstad. Het is lastig om dit gebouw te fotograferen zonder al te veel toeristen. Hier is het toch bijna gelukt.
De verplichte foto
Dit beeld van de Solar Voyager hoort bij je fotoserie wanneer je Reykjavik bezoekt. Het staat langs de beeldenboulevard langs de zee. Het moet een Vikingschip voorstellen, maar sommigen zien er een insect of een walvisskelet in. Het is in ieder geval erg fotogeniek.
De gouden klokken
De gouden klokken van Boekarest zijn mooi maar controversieel. In 2009 werden er 10 stuks van aangeschaft voor een bedrag van bijna 1 miljoen euro. Velen vonden dat dit geld beter ergens anders aan besteed kan kunnen worden. Deze klok staat in Ci?migiu Park. Op de wijzerplaat staat het jaartal 1459, het jaar dat Boekarest werd gesticht.
Actief Fuerteventura
Een verblijf op het Canarische eiland Fuerteventura kun je zo actief maken als je zelf wilt. Je kunt er hele dagen op het strand liggen of rondom het zwembad blijven. Maar je knt er ook duiken, hiken, fietsen, surfen, kiten... Noem maar op. De westkust van het eiland, zoals hier bij La Pared, is wat ruiger dan de oostkust en leent zich erg goed voor brandingsurfen. Dit is dan ook de meest favoriete spot van de surfdudes.
Skyline van de stad
Vanuit de Perlan, een wat hoger gelegen en futuristisch ogend gebouw in het noorden van Reykjavik, heb je een grandioos overzicht over de stad. Het gebouw zelf bevat een aantal grote tanks die gevuld zijn met warm water. Bovenin is een cafetaria gevestigd met een 360 graden panoramaterras. Nog een stukje hoger, helemaal boven, bevindt zich een restaurant dat heel langzaam ronddraait. Vanuit de hoogte zie je de skyline, de Hallgrimskirkja, de haven, de zee en de daarachter gelegen Mount Esja. Zeker met de sneeuw wordt het plaatje helemaal magisch.
Drukke Verboden Stad
Zo druk is het dus in de Verboden Stad . Drommen toeristen, waarvan opvallend veel uit China zelf, lopen achter elkaar aan om deze keizerlijke stad te ontdekken. Het is niet eens storend, alhoewel sommige gidsen met hun mobiele omroepinstallaties wel erg veel lawaai maken. Maar deze drukte hoort er een beetje bij.
Lui badderen
Het is fascinerend om in IJsland het landschap te ontdekken. Watervallen, breukplaten, lava, geysers... En dat allemaal in een ijzige winterkou. Maar hier kan ik ook een hele dag van genieten: het 37 graden warme water van Blue Lagoon. Kopje onder als de wind wat te koud wordt, met een biertje in de hand door het water glijden, een gezichtsmasker om weer fris en knap te worden, tussendoor een sauna of een heet stoombad en nog wat te eten ook. De perfecte dag uit!
Een meer dan bijzonde
In dit Hofdi gebouw in de IJslandse hoofdstad ontmoetten de Amerikaanse president Reagan en de Sovjet leider Gorbatchov elkaar om een einde te maken aan de Koude Oorlog. Het historische pand wordt nog steeds door de regering ingezet voor plechtigheden.
500 +
Na mijn 500e foto begin ik vandaag aan de volgende 500. Dus ik ga weer nieuwe indrukken opdoen en weer nieuwe foto's maken. Dit is de landing in IJslsnd. Volgens de Vakantiebeurs is dit land naast Noorwegen de meest favoriete bestemming van het moment. Voor ons is het een nieuwe ontdekkingstocht.
Une île d'or
Voor mijn 500e inzending heb ik een foto gekozen van Île du Levant, het meest oostelijke van de eilanden van goud. Hier zie je het pad van het Grottenstrand naar de haven Ayguade. Op dit eiland breng in mijn zomers door. Het leven bestaat er uit wat wandelen in het natuurgebied, duiken in het natuurreservaat, zwemmen, luieren op het strand, eten en drinken met veel vrienden. 's Ochtends word ik er altijd wakker met een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee en als de avond nadert komen er altijd veel mensen bij mij op het terras om uit te kijken over de zee en de zon die de bergen in de verte rood kleurt. Dat alles vanzelfsprekend onder het genot van een glaasje Pastis. Mijn 500e foto móest wel van dit eiland komen.
Pandaberen in Beijing
De pandaberen van Chengdu zijn heel erg bekend. Daar leven ze in een resultaat dat veel heeft van een grote dierentuin. Maar in Beijing zelf kun je ook pandaberen bezoeken, zoals deze grote, wollige beer. Mijn volgende foto wordt mijn 500e. Ik moet dus even goed gaan nadenken over welke dat wordt :)
Ivoorkust • Centraal Ivoorkust
Ivoorkust • Centraal Ivoorkust
Oerwouden en water
Tropische regenwouden en water kenmerken vele delen van Ivoorkust. Het landschap is nog veelal ongerept en je kunt er heel lang rondrijden zonder iemand tegen te komen, Soms moet je stoppen voor een grote aap die oversteekt en wanneer je uit de auto stapt is het altijd weer oppassen geblazen voor krokodillen en slangen. Maar je kunt op die momenten ongestoord genieten van die echte geluiden die bij het oerwoud thuis horen: vogels, apen en geritsel, En dat in een klamme hitte. Ik heb er ruim een jaar gewoond en ik kreeg er geen genoeg van.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
