RoyanvanVelse
Uitdagend naar...verl
De vierspan op de Brandenburger Tor heeft al heel wat meegemaakt. Ooit werd het beeld door Napoleon als oorlogsbuit meegenomen naar Frankrijk maar na de val van de Franse keizer vond de vierspan weer de weg naar de Duitse hoofdstad. In 1945 was het getuige van de inval van de Sovjets en de bevrijding om in de jaren 60 tot aan 1989 met de rug naar de beruchte muur en het westen te staan. Laatste dag in Berlijn met een heerlijke wandeling over Unter den Linden met een uitzicht op dit prachtige monument.
Tiergarten
De dierentuin van Berlijn is beroemd. Dit is de toegang naar het aquarium. Een bijzondere constructie omdat je even het idee hebt dat je in China bent. Verrassend en mooi.
Gedächtniskirche
Berlijn is en blijft een stad met een beladen geschiedenis. Deze kerk, zwaar beschadigd tijdens de bombardementen van de tweede wereldoorlog, is daar een levende getuige van.
Op het droge
Reykjavik vorige maand: koud, veel sneeuw en zonnig. In de haven is het niet heel erg druk. Er zijn maar weinig toeristen die zin hebben in een trip om zee om walvissen te spotten. Iedereen wacht af tot het wat warmer wordt. In IJsland betekent "wat warmer" overigens dat het minder koud is, want ook hartje zomer is het daar nog maar 13 of 14 graden. Voorlopig ligt in de haven zelfs een scheepje op het droge. Een bankje dat ernaast staat opgesteld oogt bijzonder uitnodigend. Maar er zit niemand op. Het leven staat eventjes stil.
Hoofdstad van Angola
Heel wat jaartjes terug alweer maakte in deze foto van Luanda, de hoofdstad van Angola. Het is altijd wel leuk om eens in de oude doos te zoeken en te ontdekken wat er dan weer naar boven komt. In deze tijd was er nog sprake van een burgeroorlog in het land. De hoofdstad was relatief veilig, omdat de rebellen elders zaten. Als het donker was echter was er heel wat minder sprake van veiligheid. De inflatie maakte de mensen arm en dreef ze tot wanhoop. Op een gegeven moment had je een hele plastic zak vol met kwanza briefjes (van miljoenen kwanza's per bankbiljet) nodig om wat brood te kunnen kopen. Als westerling werd je dan een geliefd doelwit. Ik woonde zelf iets buiten de hoofdstad maar kwam hier best vaak. Eigenlijk had het toen al alles om een mooie stad te kunnen worden. Tegenwoordig is het één van de duurste steden ter wereld om te wonen.
Na de...vulkaanuitbar
Ruim 100 jaar geleden barstte de vulkaan Montagne Pelée op het tropische eiland Martinique uit. op 1 man na overleefde niemand in de hoofdstad Saint-Pierre de ramp. De enige overlevende zat in een cachot, in zulke dikke muren dat de hete gaswolk hem slechts verwondde maar niet doodde. Saint-Pierre is sindsdien niet meer de hoofdstad van het Franse overzeese eiland. De nieuwe stad is ook niet zo groot meer. Op veel plaatsen zie je nog de ruïnes die ontstonden na de uitbarsting, zoals hier. Ook het cachot staat er nog. Dit alles kun je vrij bezoeken. Er groeien weer planten, er staan weer palmbomen en af en toe gromt de vulkaan nog wat. En alles stranden in de buurt hebben nog steeds zwart zand.
Uitzicht over oude...
De Hallgrimskirkja is een redelijk dominante kerk in de IJslandse hoofdstad. Het grote gebouw is opgetrokken uit beton en grijs van kleur, maar oogt wit wanneer het licht erop valt. Over de schoonheid van dit gebouw valt te twisten, maar vanuit de kerktoren heb je een prachtig uitzicht over Reykjavik en de omgeving. Waar de lift stopt kun je via het glas de omgeving verkennen. Zoals op deze foto krijg je dan het idee dat er een ansichtkaart op de muur is geplakt. Indien je de trap neemt naar een nog hoger gedeelte, kun je onbelemmerd fotograferen.
De rammen van Karnak
Ik vind ze echt prachtig en bijna schattig om te zien: die rijen beelden van rammen met farao's onder hun koppen. Luxor en Karnak staan vol met zuilen, beelden en obelisken. In deze oude Egyptische stad kun je echt uren en uren rondlopen en steeds weer ontdekken.
Toeristische nonnen
Lang niet alle nonnen die in Rome of in Vaticaanstad rondlopen horen daar ook thuis. Ze komen van de hele wereld op bedevaart naar Rome om de Sint Pieter te bezichtigen en om een zondagmis van de paus bij te wonen. Je komt ze dan ook overal tegen, vrolijk, uitgelaten, net kleine meisjes soms, en vriendelijk. En net als wij poseren ze en zijn ze uitgerust met een smartphone of zoals hier een tablet om zichzelf te vereeuwigen voor de Sint Pieter.
Nieuwe handel in de..
Bhaktapur is een prachtige museumstad en is jammer genoeg zwaar getroffen door de aardbeving van vorig jaar. Deze foto is nog van voor die tijd. Je ziet dat er genoeg handel wordt gedreven. Toeristen betalen trouwens een relatief hoog bedrag om de stad in te mogen komen. Maar het entreegeld is het zeker waard.
Hassan II
De Hassan II moskee is absoluut de grote trekpleister van Casablanca. Vernoemd naar de toenmalige koning is deze enorme constructie in zes jaar tijd opgericht. In 1993 was het werk gereed. Het is de op twee na grootste moskee ter wereld en het kan 25.000 mensen tegelijk ontvangen. Het is voor een deel boven de oceaan gebouwd en tijdens het gebed kunnen de grote deuren aan oceaanzijde geopend worden. De Koran zegt immers dat Gods troon op het water is. Ook het dak kan open, geruisloos en in slechts drie minuten tijd. In tijden van ramadan wanneer de moskee helemaal vol is blijkt het luchten van het complex bij gebrek aan zuurstof geen overbodige luxe. De moskee is niet enkel een plaats voor het gebed. Het is ook een plek waar mensen voor de ontspanning bij elkaar komen. Jongeren springen vanaf de muren naast de moskee in de golven van de oceaan terwijl kinderen lopen te voetballen op het grote plein voor het imposante gebouw. Mensen zoeken de schaduw op in de galerijen rond de moskee, vinden elkaar en praten met elkaar. Onder de moskee zelf bevinden zich de ruimtes waar de gelovigen hun wassing kunnen doen voordat ze naar het gebed gaan. De 41 fonteinen die daar staan geven deze plaatsen een ongekende luxe. Nog meer indruk dan dat maken de reusachtige hammam en bijbehorend zwembad die eveneens onder het gebouw gevestigd zijn. Jammer genoeg zijn deze na al die jaren nog steeds niet in gebruik genomen. Een rondleiding in de moskee mag je eigenlijk niet missen. Toeristen krijgen hier een warm welkom en de opbrengsten worden weer gebruikt om de moskee te onderhouden. De schoenen moeten uit maar een hoofddoek voor de dames is niet noodzakelijk. De rijkdom en de pracht stralen overal vanaf, van de muren, van de plafonds en zelfs van het tapijt. Er is tijdens de bouw gebruik gemaakt van marmer, van cederhout, van titanium en van graniet. Het kon niet edel genoeg zijn. Hiernaast moesten de materialen ook bestand zijn tegen de voortdurende vochtige en zoute zeewind.
Nooit genoeg
Springbokken zijn leuk in dit droge landschap. Het zijn er nooit genoeg en je ziet ze nooit te vaak. Namibië heeft opvallend veel dierensoorten te bieden en dit is een van de veel voorkomende.
De zuilen van Thebes
Tussen alle oudheidkundige schatten in Egypte verdienen Luxor (het oude Thebes) en Karnak zeker een prominente plaats. De oude complexen liggen dicht bij elkaar op ruim vijfhonderd kilometer ten zuiden van Caïro, langs de Nijl die de omliggende grond zo vruchtbaar maakt. In de volksmond worden ze samen meestal Luxor genoemd. In Karnak bevinden zich drie tempels, waaronder die van de god Amon. Het tempelcomplex is ongeëvenaard groot. Farao’s volgden elkaar op om dit complex te laten bouwen. De zalen zijn verbluffend met zuilen van drieëntwintig meter hoog die gewoon blijven staan, alle oorlogen en alle tijden trotserend. Obelisken en beelden wisselen elkaar af. De indrukken die je er opdoet onder de genadeloze zon zijn voor altijd.
Martinique • Le Jardin de Balata
Martinique • Le Jardin de Balata
Tropische tuin
Bloemen tref je overal op het eiland Martinique: in de bermen, in struiken en in bomen, vaak ook als bloesem voordat er exotische vruchten verschijnen. Op een paar plekken op het eiland zijn vele soorten bij elkaar gebracht in botanische tuinen die je de kans geven om ook wat meer te leren over de vegetatie in het gebied. De bekendste verzameling wordt gevormd door de Jardin de Balata, een wat vochtige oase vlak bij het regenwoud, niet ver van de hoofdstad Fort-de-France verwijderd. Deze tuinen werden in 1982 vanuit zijn ouderlijke huis gecreëerd door Jean-Philippe Thoze die uit de hele wereld zaden en stekjes meenam om ze hier, bij het oerwoud, een prachtige plaats te geven om verder te groeien. Af en toe heb je het idee dat je rondloopt in een reusachtige Intratuin, want dat wat bij ons in de huiskamer staat in mooie sierpotten, groet hier overal gewoon wild om je heen. Martinique wordt niet voor niets al eeuwenlang het Bloemeneiland genoemd.
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
Schroef van de Hilma.
Een schroef van een schip hoort onder water te zijn, maar het is toch altijd bijzonder om zo'n schroef op deze wijze aan te treffen. Deze behoort toe aan een wrak dat sinds 1984 op een maximum diepte van iets minder dan 30 meter ligt. Het schip, de Hilma Hooker, vervoerde drugs en werd aan de ketting gelegd in Kralendijk. Daar begon het na verloop van tijd water te maken. Om te voorkomen dat het in de haven zou zinken en een blokkade zou vormen, werd het de zee opgesleept om daar voor anker te gaan. Dat is ook de plek waar het uiteindelijk zonk. Nog steeds rust het op stuurboordzijde met een intacte schroef en roer. Het is een geliefd duikobject in helder water dat goed te bereiken is vanaf de kant. Tarpons houden zich schuil bij het schip en een grote groene murene heeft bezit genomen van de kajuiten. De Hilma Hooker hoort eigenlijk wel in het logboek te staan van de ervaren duikers die het eiland hebben bezocht.
Seraklooster
In het Seraklooster nabij Lhasa debatteren de monniken dagelijks. In hun rode kleden wordt in kleine groepjes in de kloostertuin gediscussieerd over het boeddhisme. Er wordt geklapt en gelachen maar ze zijn het duidelijk niet altijd met elkaar eens. Sommige monniken zijn erg jong nog. Ze zijn schaars en eenvoudig gekleed maar lijken het niet koud te hebben. In het klooster zelf bevindt zich een groot beeld van een Boeddha die met zijn linkeroor tegen een raam zit dat uitkijkt op de tuin. Deze Boeddha van de Wijsheid kan op deze manier volgen wat er buiten gezegd wordt.
Gorgonen
Zoals je spelenderwijs zand tussen de vingers door laat glijden, zevend, voelend of er misschien een schelpje tussen zit, zo laten gorgonen ook het water door hun gespreide aftakkingen stromen, hopend op wat plankton om zich mee te kunnen voeden. Net als de geopende hand hebben gorgonen de vorm van een waaier, zacht meedeinend op de stroming, hetgeen hen de toepasselijke bijnaam waaierkoraal geeft. Gorgonen zien er weliswaar uit als planten met al hun takken maar zijn feitelijk dieren, net als al het andere koraal. Ze hangen meestal aan steilere hellingen en wanden, en dan bij voorkeur in de voedselrijke stroming. Ook scheepswrakken zijn een welkome thuisbasis voor ze. Rondom het skelet bevindt zich een levende huid waarin zich kolonies poliepen (holtedieren) bevinden. Die poliepen kunnen zich terugtrekken in de huid, zijn voorzien van acht tentakeltjes en zorgen voor het vangen van het voorbij zwevend plankton. Rood, geel, wit en oranje zijn kleuren die je veel aantreft en die allemaal een andere soort vertegenwoordigen maar onder de verzamelnaam gorgoon of hoornkoraal bekend staan. Gorgonen vormen de decoraties van de zee dankzij hun vorm en kleurenpracht. Om de ware kleuren te zien heb je onder water echter wel een lamp nodig: het mooie rood komt op diepte namelijk over als blauw. Soms, tijdens een algenplaag, of wanneer het water langere tijd te warm is geweest, verliezen ze hun felle kleur en worden ze overwoekerd door bruinige algen die ze als een lelijke mantel bedekken. Gorgonen leven in kolonies waarbij ze vaak in elkaar verstrengeld zijn. Het lijken dan soms hele bossen onder water. De basis van een rode gorgoon kan wel 4 centimeter dik zijn waarbij de takjes een doorsnede hebben van 6 millimeter. Ze groeien slechts een paar centimeter per jaar en kunnen tot een halve eeuw oud worden. Door hun fragiliteit kunnen ze niet te dicht bij de oppervlakte overleven. De branding zou ze doen afbreken. Ondanks hun ruwe structuur merk je dat ze, wanneer je ze per ongeluk aanraakt, niet hard aanvoelen maar juist verrassend zacht. De naam Gorgonen stamt uit de Griekse mythologie en hoort toe aan de drie dochters van de zeegoden. De bekendste en de gevaarlijkste van de dochters was Medusa, wier blik kon doden. Ze werd uiteindelijk zelf gedood nadat ze de toorn van godin Athena over zich had afgeroepen. Uit haar bloed werd onder andere het gevleugelde paard Pegasus geboren. In plaats van haren hadden de Gorgonen slangen op het hoofd die alle kanten op krioelden en daarbij een gelijkenis vormden met het veel onschuldigere waaierkoraal. De rode gorgonen zijn mogelijk het meest opvallende waaierkoraal, met de mooiste en dikste takjes. Ze zien eruit alsof er fluweel omheen zit. Sommige delen kunnen felgeel zijn. Zoals aangegeven zijn er heel veel soorten die je qua kleur en vorm van elkaar kunt onderscheiden. Een kenmerk van de witte gorgonen (eunicella singularis) is naast de kleur dat de takjes vrijwel evenwijdig aan elkaar lopen en bedekt zijn met kleine uitstulpingen die de kelken van de poliepen vormen. De oranje gorgonen (lophogorgia ceratophyta) herken je, behalve aan de kleur, aan de veelvuldigheid van zeer fijne en wat ongeordende aftakkingen. Tot op een diepte van 250 meter tref je deze soort nog aan. De meest voorkomende gorgonen in de Middellandse Zee zijn de gele exemplaren (eunicella cavolinii) en deze vind je vaak samen met de rode gorgonen. De vertakkingen van de gele gorgonen zijn onregelmatig en je ziet ze veel op plaatsen waar minder licht komt. In tegenstelling tot de lelijke dochters van de zeegoden zijn gorgonen een plezier voor het oog. Dit is zeker het geval wanneer ze zich met elkaar mengen, wanneer de rode gorgonen ook gele puntjes laten zien, of de oranje gorgonen meer roze worden. Met het juiste licht is de kleurenpracht niet te beschrijven. (Eigen tekst uit één van mijn boeken)
Gendarmenmarkt
De Gendarmenmarkt is een plein in het voormalige oostelijke deel van Berlijn. Het wordt gekenmerkt door twee vrijwel identieke kerken die tegenover elkaar staan (waarvan links op de foto één te zien is tijdens een regenachtige dag), en daar tussenin het concertgebouw.
Strokkur
In het gebied Geysir, niet ver van Reykjavik, zie je het warme water overal om je heen opborrelen. Het landschap is ruig en het ruikt er naar zwaveldampen. In de winter, in het witte landschap, zie je bruine en warme plekken rondom de waterpoeltjes. Daar is de sneeuw door de plaatselijke warmte gesmolten. Het water is er letterlijk kokendheet door de vulkanische activiteit van het land. Iedere keer dat de geiser met de naam Strokkur zich manifesteert, spuit het water wel twintig meter hoog de lucht in.
Vuurtoren op de El...
Op de El Hank punt, niet ver van de Hassan II moskee, ligt de vuurtoren van Casablanca. Deze toren si weliswaar niet zo mythisch als de verzonken Pharos van Alexandrië, maar hij is toch fotogeniek genoeg. Hemelsbreed liggen de vuurtoren en de moskee zo’n anderhalve kilometer uit elkaar maar wandelend langs het water doe je er toch zeker een half uur over om de afstand te overbruggen. Eenmaal ter hoogte van de vuurtoren begint de Boulevard la Corniche, een weg langs de oceaan met aangrenzend luxueuze panden die uit het koloniale tijdperk stammen of juist heel recent zijn gebouwd.
Hallgrimskirkja
De IJslandse hoofdstad wordt gedomineerd door de hoge Hallgrímskirkja, een kerk die stamt uit het eind van de vorige eeuw en zeker niet de sfeer en uitstraling kent van oude katholieke kerken. De bouw is echter bijzonder en modern. Via een lift heb je toegang tot de bijna 75 meter hoge toren, van waaruit je Reykjavik en de wijde omgeving kunt bekijken. Je ziet dan de haven en de zee, de besneeuwde bergen in de verte, karakteristieke gebouwen en de vrolijke kleuren die deze stad zo kenmerken. Reykjavik ligt dan letterlijk aan je voeten.
Domtoren en Domkerk
De Domtoren is met zijn 112 meter de hoogste kerktoren van Nederland, ook al staat hij tegenwoordig los van de Domkerk. Een oude wet in Utrecht zegt nog steeds dat geen enkel gebouw in de stad hoger mag zijn dan de Domtoren. Toch valt de toren inmiddels minder op dan de moderne en fel gekleurde gebouwen in de buurt van het Centraal Station. Zeker vanuit de lucht zie je hem niet heel goed. Maar hij staat er nog steeds na al die eeuwen!
Het Paard van Marken
Hat Paard van Marken is de naam van de vuurtoren op het meest oostelijke puntje van Marken. De naam heeft de vuurtoren gekregen dankzij zijn vorm. De eerste steen van dit monumentale pand werd gelegd in 1839, bovenop de funderingen van een eerdere vuurtoren uit 1700, De vuurtoren is vorig jaar grondig gerenoveerd en is bewoond, weliswaar niet door een vuurtorenwachter. Het licht wordt al sinds jaar en dag automatisch geregeld en daar is geen wachter meer voor nodig. Genomen vanuit vliegtuigje vanaf een hoogte van ca. 500 ft.
Chinese olifant
In één van de parken in Beijing staat het beeld van deze olifant. In veel culturen heeft dit dier symbolische waarde. In China staat het voor geluk en lang leven.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
