Een reisreporter is een reisreporter, daar zitten geen verschillen tussen. Nou vooruit, een kleintje dan: er zijn reisreporters en er zijn reisreporters van het eerste uur. Deze laatste reisreporters,... Lees meer
Rhodaxx
On the move II
We have hired two motorbikes and drivers to take on to the next stop. Its only 3 hours over the dusty dirt tracks, crossing river with bamboo bridges or man-powered ferries.
Gletsjer water
Een wandeling maken met echte ijsschoenen op een echte gletsjer… Met een helikopter vlogen vanuit de hoofdstad van Alaska, Juneau over een landschap van gletsjers. Midden op de gletsjer werden we gedropt voor een ijswandeling met een ervaren gids van twee uur. Er was niemand dan ons groepje van 4. Ongelooflijk mooi en indrukwekkend om de gletsjer van zo dichtbij te kunnen bewonderen en het helderste water ooit te zien. Je kunt het zo drinken, al is het wel ijs en ijs koud…. Je kunt zo diep kijken dat je er bang van wordt…
Into the blue
45 minuten vliegen vanaf Quito, vervolgens 2,5 uur in de bus en dan nog 3 uur varen. Je moet er iets voor over hebben, maar dan heb je ook wat: de Jamu Lodge, middenin Cuyabeno Wildlife Reserve, op steenworp afstand van de Colombiaanse grens. 's morgens in alle vroegte, als de mist optrekt uit het regenwoud, peddelen we over de Cuyabeno-rivier op zoek naar de vele vogelsoorten. De ontwakende natuur met al zijn junglegeluiden maakt het Amazone-gevoel compleet. Maar ook overdag spot je een overdaad aan dieren: veel verschillende apensoorten (zelfs de kleinste apensoort ter wereld, de 15 cm kleine dwergoestiti's, vind je hier), anaconda's, tarantula's, roze rivierdolfijnen, luiaards, kaaimannen.
Bovenaan de waterval
Wandelend van Lake Louise naar Lake Agnes passeerden we deze waterval. Met een paar sprongetjes stonden we er bovenop of bovenaan en hadden we een mooi uitzicht op de omgeving. Maar dat heb je eigenlijk overal langs de Icefields parkway ;-)
Flaneren op de...boul
Dit is Santander ten voeten uit. Het eilandje Isla de Mouro met de kleine vuurtoren. De herkenbare afrastering van de boulevard met het blauwe hekwerk en de karakteristieke tegeltjes met golfpatroon. Het gouden zand, dat de stad de vorige eeuw haar glorietijden heeft bezorgd. En twee dames op leeftijd, die we elke paar meter zagen stoppen om van de omgeving te genieten en omstanders te becommentariëren. Flaneren heet dat met een mooi woord.
Verenigde Staten • South Dakota
Verenigde Staten • South Dakota
Crazy Horse
Naar aanleiding van het mooie verhaal van RR Laureen bij haar foto van Monument Valley , in welk verhaal ze Crazy Horse noemt, hierbij een foto van Crazy Horse, genomen vanuit de helikopter. Het beeld van Crazy Horse waar al decennia aan gewerkt wordt moet veel groter worden dan de vier presidenten (Mount Rushmore), een paar kilometer verder op. De route die je door het midden westen van de USA kunt afleggen om louter hoogtepunten te zien, noemden wij de Denver-Denver route. Start in Denver, aankomst in Denver; daar tussen 4000 km in ruim 20 dagen, we hebben van iedere kilometer genoten. Prachtige natuur, soms met geen pen te beschrijven zo mooi, en zeer vriendelijke mensen, gezellige stadjes waar alles te krijgen is en bijzonder goede wegen. Een roadtrip kun je hier rustig een feest noemen. De huurauto’s zijn goed, dat moet ook wel, want de Amerikaan wil hier een goede huurauto. Ook de motels onderweg voldoen prima. Alles is hier ingesteld op de ‘verwende’ bezoeker. Wat hij krijgt zijn cadeautjes van Moeder Natuur. De route loopt globaal gezien in een cirkel: Denver, noordwaarts de Rocky Mountains in – Estes Park-, noordwaarts naar Cheyenne, noordwaarts via Nebraska naar South Dakota – Custer (de 4 presidenten), Rapid City, Wall, Deadwood-, westwaarts naar Wyoming – Buffalo en Cody-, Yellowstone, zuidwaarts naar Grand Teton, -Jackson Hole- , zuidwaarts naar Utah –the Arches- en via Durango, Colorado oostwaarts naar Gunnison, Colorado Springs en Denver. We hebben bekende dingen gezien, maar zijn ook veel echte verrassingen tegen gekomen. We waren bijna drie weken in een prachtig ruig en nog redelijk onaangetast berggebied dat zijn weerga bijna niet kent.
Highway 1 - Bij weer.
Twee decennia geleden reed ik over de High Way 1 met stralend weer. Een geweldige ervaring. Nu was het minder mooi weer, maar niet minder indrukwekkend. Mist en bewolking geven weer een andere mystiek...
Afrkaanse wilde hond
Deze Spotted wild dog solitair gezien in Savuti. Er zijn er helaas niet veel meer. Ik lees dit zojuist op de website van Artis. Afrikaanse wilde honden leven in groepen tot 40 dieren. Gemiddeld bestaat een roedel uit 7-15 dieren, met aan het hoofd een dominant paartje. Ze staan bekend als zeer efficiënte jagers. De jacht van de Afrikaanse wilde hond is een drijfjacht: de prooi wordt door een groep opgedreven en na een achtervolging van 50 meter tot enkele kilometers overmeesterd. Door hun goede conditie zijn ze in staat hun prooi uit te putten, en gezamenlijk kunnen ze dieren doden die veel groter zijn dan zijzelf. Bij de jacht haalt de Afrikaanse wilde hond snelheden van wel 55 kilometer per uur. Na 3 maanden gaan de jongen mee jagen.
Toerisme in Syrië
(een scan) Deze jongens die destijds zo enthousiast op mij toe kwamen lopen in een steeg in Damascus zijn nu allemaal jongemannen - twintigers. Toerisme moest een pijler van de Syrische economie worden, stelde de nieuwe regering bij haar aantreden in 2001. Dus werd er hard gewerkt aan het aantrekkelijker maken van de hotspots. In 2002 begon het goed op gang te komen (was ik er) en 2010 was het jaar met het hoogste aantal buitenlandse toeristen ooit. Tot de burgeroorlog in 2011 uitbrak. Vorige week lees ik dan het nieuwsbericht (NRC) dat de jarenlange burgeroorlog de Syrische regering er niet van weerhoudt om mooie plannen te maken: het Ministerie van Toerisme hield een conferentie in Damascus over hoe het de toeristische dienstverlening kan verbeteren en meer toeristen naar Syrië kan trekken - digitale marketing, een app met toeristische attracties en dergelijke. Alsof er niets aan de hand zou zijn. Bizar.
Nette pak
Deze wel besnorde man liep in zijn nette, driedelige pak over de Galatabrug. Ik waande me even in het tijdperk van de stoomboten. Aangezien het al wat warmer werd, mochten de knoopjes van zijn vest los. Een hipshot, maar hij had me in de gaten en glimlachte minzaam naar me. Nog ijdel ook.
Vrolijke Masai
Heel vriendelijk en vrolijk zijn de Masai op Zanzibar, elke dag hebben ze wel zin in een praatje om je beter te leren kennen en als we terug kwamen van een dagje uit zagen ze ons al aankomen en begonnen al te zwaaien als we hun kant op kwamen lopen.
Toeareg meisje
Onderweg naar Natitingou kwamen een dorpje tegen waar een heel kleine gemeenschap van Toeareg woont - in totaal zo'n 25 mensen. De mannen waren op de velden het vee aan het hoeden. De vrouwen, meisjes en kinderen waren echter wel aanwezig. Allemaal hadden ze prachtig gekleurde kleding aan, hun haar was in mooie modellen opgeschoren (de zangeres Eva Simons kan er nog inspiratie opdoen....) en versierd met allerlei knoopjes en ze droegen kleurige kettingen. Fantastisch om hier rond te mogen lopen en - hoewel met handen en voeten - met hen te communiceren.
Voedertijd op het ijs
Tijdens de urenlange bewondering van het Jökulsárlón gletsjermeer in het zuiden van IJsland genoten van de Noordse sterns die af en aan vlogen met visjes om aan hun jongen te voeren. En ondertussen moetsen ze uitkijken voor de Grote Jagers die aasden op de lekkernij.
Avocado
Op het eiland La Palma zag ik deze avocado's. Ik had ze daarvoor nog nooit in 'het wild' zien groeien. Toch altijd bijzonder vind ik, om iets wat je thuis uit de supermarkt kent ineens aan een boom te zien hangen.
Vroeg in de lente
In Engeland is het heerlijk wandelen. Vaak gaan we rond de Pasen voor een paar dagen erheen. Dit jaar was de Pasen vroeg en lag er nog aardig wat sneeuw in de Lake district, maar het was er niet minder mooi om.
Basiskamp Selous Game
Selous Wilderness Camp ligt zeer exclusief gelegen aan de Rufiji rivier. Van hieruit kan je excursies maken per boot over de rivier Rufiji of per auto een safari maken door het uitgestrekte gebied welke maar liefst 50.000km2 beslaat. Verder wandeltocht door de bush naar het verderop gelegen dorp Moloko.
Het Museum Quarter in
Het Museum Quarter in Hull, Engeland Vanuit Rotterdam Europoort vaar je ’s avonds en ’s nachts met The Pride of Hull, of The Pride of Rotterdam naar Hull. Vanaf 8 uur ’s morgens tot 5 uur ’s middags heb je dan de tijd om Hull (of York) te verkennen. Daarna word je weer per bus teruggebracht naar de boot van P&O en ’s morgens om 8 uur ben je in Europoort. Zo’n minicruise kost je in september €109,=, overnachting in een binnenhut, inclusief diner en 2x ontbijt. www.poferries.nl Als het weer niet meewerkt, hoeft je reis absoluut niet in het water te vallen. In het Museum Quarter in de oude stad is veel te beleven in een van de 4 musea, die op loopafstand van elkaar liggen. Het East Riding archeologisch museum, de Arctic Corsair, een museumschip en dit vond ik de leukste en meest interessante: Een echte verrassing is het Streetlife museum. Op twee verdiepingen zijn alle aspecten van het dagelijks leven uitgebeeld. Je kunt zelf in wagons plaatsnemen, laden en lossen, je hoort kooplui onderhandelen, je ruikt de geur van de markt, je kunt de toekomst laten voorspellen en een antieke vrachtwagen besturen. Ook erg leuk voor kinderen. Het Wilberforce House is een aanrader voor mensen die in West- Afrika zijn geweest. William Wilberforce was afgevaardigde in het Engelse parlement voor Kingston upon Hull. Wilberforce vond slavernij mensonterend en hield vele vlammende toespraken. Ondanks tegenwerking van conservatieve kant werd in 1807 de slavenhandel illegaal verklaard. Dit betekende niet dat de slavernij werd afgeschaft in het Britse rijk. Pas kort voor de dood van William Wilberforce in 1833 werd de Abolition Act aangenomen. In het woonhuis van Wilberforce is de geschiedenis van de slavernij te zien vanuit Engels oogpunt. Je ziet veel documenten en afbeeldingen uit West Afrika, zoals uit Sierra Leone, dat aangewezen werd als kolonie voor vrije slaven. www.realyorkshire.co.uk
Heerlijk eten langs..
Tussen Mombasa en de hotelzone bevindt zich een leuk stadje, Mtwapa. Pak één van de vele "hiphop busjes" vol graffiti en harde muziek om hier te komen. Hier kan je lekker door de wijkjes struinen en nodigen Kenianen je uit om hun huis te bekijken. Mtwapa heeft een mooie creek, maar kijk uit voor krokodillen! Langs de Creek zit Restaurant Aquamarine, één van de toprestaurants in de regio. Hier eet je heerlijk 's avonds aan het water.