Rijdend door het zuiden van Marokko besluiten wij om een doodlopende weg in te slaan richting Amtoudi. Het dorp ligt geklemd tussen de bergen en heeft een 800 jaar oude agadir. Dat is een uit leem en stro opgebouwde veilige burcht die gebruikt werd om vee, graan en bevolking veiligheid te bieden bij aanvallen van de woestijnbewoners. Vele agadirs zijn door slecht onderhoud en erosie in vervallen staat. De agadir van Amtoudi is na al die jaren nog helemaal origineel.
Bij aankomst zien wij het staan op een hoge rost en de moed zakt ons in de schoenen... Moeten wij daar heen, zo hoog en met die warmte? Bij een bezoek aan het kleine museum van het dorp ontmoeten wij de gids die ons wil gaan begeleiden. Gelukkig is er een slaapplaats in de enige auberge en kwik en monter gaan wij de volgende dag met onze gids op pad naar prehistorische rotstekeningen waar hij veel over kon vertellen. Daarna op naar boven... Begin februari en toch al 26 gr in de schaduw. Onze gids huppelt het pad naar boven, terwijl wij ons best doen om hem te volgen. Zo nu en dan stopt hij om te vertellen over planten, en stenen die fluiten als je ze werpt. Stopt hij voor zijn leuke verhalen of om ons rust te geven? Na enkele bonzen op de poort doet de oude bewaker open en na betaling mogen wij naar binnen. Daar worden wij door de zuid Marokaanse historie geleid en beseffen hoe gevaarlijk en zwaar het leven de afgelopen 800 jaar hier moet zijn geweest. Het was de klim en transpiratie dubbel dwars waard.
-
Unieke locatie
-
Geen toeristen
-
Vriendelijke bevolking
-
Franstalig
Review geplaatst op 2016-10-21
