MJ1972
Girraween National...
Girraween National Park is een relatief ontoeristisch natuurreservaat in het uiterste zuiden van Queensland, vlak bij de grens met New South Wales. Het ligt vol enorme rotsblokken, waarvan sommige op spectaculaire wijze op elkaar gestapeld zijn. Ook vind je er mooie bomen. Dit fotogenieke plekje bereikte ik na de beklimming van een tamelijk steile, kale rots. Het uitzicht was er fantastisch!
Een beetje verlegen
Dit jochie kwam ik tegen in de haven van Mandalay, die vol stond met grote potten waarvan het doel me niet helemaal duidelijk was. Het jochie was aan het spelen met twee vriendjes, en zolang ze met zijn drieën waren, had hij praatjes genoeg en wilde hij maar wat graag poseren voor de buitenlandse dame met de camera. Totdat ik hem echter vroeg om in zijn eentje voor me te poseren, omdat hij als enige van de drie een gezicht vol thanaka (gele crème van gemalen sandelhoutschors, gebruikt als make-up, huiduitdroger, zonnebrandolie en ontstekingsremmer) had. Toen werd hij ineens heel verlegen. Nadat ik deze foto had gemaakt, rende hij meteen terug naar zijn vriendjes, die hem volgens mij heel hard uitlachten...
De beste B&B van...Gr
Wie enigszins betaalbaar in Groot-Brittannië wil reizen, ontkomt niet aan af en toe een verblijf in een B&B ([i]bed and breakfast[/i]). Soms zijn ze geweldig, soms wat minder. In het Schotse Inverness bevindt zich een absoluut geweldige B&B die een paar jaar geleden werd uitgeroepen tot de op-drie-na-beste B&B van heel Europa: het Trafford Bank Hotel, een voormalige bisschopswoning die is omgetoverd tot een klein hotel met veel persoonlijkheid. De vijf kamers en suites hebben allemaal een ander thema. Sommige zijn wat kitscherig, maar ze hebben hoe dan ook veel karakter (neem een model mee en je hebt een pracht van een locatie voor een fotosessie). Daarbij zijn ze ook nog eens bijzonder comfortabel, want voorzien van een tv met flatscreen, cd- en dvd-speler, iPod-oplaadstation, stijltang, stapels tijdschriften, gratis draadloos internet, een bad op pootjes, een flinke pot snoepjes en chocolaatjes, etc. Kortom, het is typisch een hotel waar je je goed kunt vermaken als het buiten regent, wat nogal eens voorkomt in Inverness. Neem vooral de tijd voor het ontbijt, want dat is zeer de moeite waard. Eigenares Lorraine bakt zo’n beetje de beste scones van heel Groot-Brittannië, en ook de rest van het ontbijt is fantastisch. De ontbijtzaal zelf is trouwens ook een bezienswaardigheid. Ik zou hem niet per se mooi willen noemen, maar interessant is hij zeker. Een enorme aanrader, deze B&B. De website: [url="http://www.traffordbankguesthouse.co.uk/" target="_blank"]Trafford Bank Hotel[/url]
Religieus transport..
Nogmaals het transport van de vergulde (of toch gewoon goudgeschilderde?) beelden uit de vorige foto, nu iets gedetailleerder. De gezichten zijn zo individueel en, wel, menselijk dat ik vermoed dat we hier niet te maken hebben met Boeddha’s of arhats, maar met beelden van vooraanstaande monniken. Ik ben heel benieuwd waar de beelden uiteindelijk terecht zijn gekomen. Een tempel, vermoed ik, maar waar en waarom…?
Religieus transport..
Op weg van Sukhothai naar Chiang Mai kwamen we bij een benzinepomp een vrachtwagen tegen vol gloednieuwe vergulde beelden die prachtig oplichtten in het licht van de ondergaande zon. Het waren duidelijk tempelbeelden, maar ik weet niet zeker wie ze moeten voorstellen: de Boeddha, arhats (geoefenende boeddhisten die het nirvana hebben bereikt) of echt bestaande monniken. Gezien het realiteitsgehalte van de gezichten (zie de hierop volgende detailfoto) neig ik ernaar te zeggen dat het echte monniken zijn. Eén ding is echter duidelijk: zulke plaatjes kun je alleen in Thailand schieten…
Zonsopgang boven de..
Een dagje te laat voor het maandthema, maar desalniettemin nog maar een zonsopgangsfoto, gemaakt op Don Khong, een eiland in de Mekong in Zuid-Laos. Het was waarschijnlijk de mooiste zonsopgang die ik ooit heb meegemaakt. De kleuren waren fantastisch, al waren ze helaas al grotendeels verdwenen toen dit bootje eindelijk fotogeniek in mijn compositie voer. Een foto van de kleuren zonder voorgrondobject volgt nog...
Heerlijke lokale...sn
Als je een paar dagen in Singapore doorbrengt en een zoetekauw bent, probeer dan vooral de populaire plaatselijke snack [i]kaya[/i]-toast: geroosterd brood met een dun laagje boter en een laag [i]kaya[/i], oftewel een mix van ei, suiker, kokosmelk en pandan. Het staat in bijna elk café op het menu; zelfs op Changi Airport kun je het bij koffiestandjes vinden. Het kost bijna niets en is even Singaporees als laksa en krab in pepersaus. Een heerlijk tussendoortje voor als je even geen zin hebt in een warme maaltijd…
Apocalyptische...zons
Soms is het leuk om als fotograaf buiten de gebaande paden te treden. Zo besloot ik op de avond dat ik deze foto nam voor de afwisseling eens een zonsondergang in zwart-wit te fotograferen. Geen voor de hand liggende keuze, maar het had wel iets... Om het effect te versterken, nam ik een roodfilter mee om de wolkenpartijen nog wat donkerder te maken. Het resultaat was een redelijk apocalyptische foto... (Locatie: de pier van Scheveningen)
Zonsopgang
Soms pakken foto's niet helemaal uit zoals je in gedachten had. Een van de eerste dingen die ik deed toen ik in Bagan aankwam, was een goed plekje uitzoeken voor een zonsopgangsfoto. De volgende ochtend stond ik heel vroeg op om naar de plek van mijn keuze te fietsen, maar toen ik eenmaal buiten kwam, was het al zo licht dat ik dacht dat ik de zonsopgang had gemist. Teleurgesteld bestelde ik een ontbijtje bij mijn guesthouse. Net op het moment dat mijn thee en toast werden opgediend, zag ik vanuit mijn ooghoeken de zon opkomen achter twee tempeltjes tegenover het hotel. Ik wist dat ik niet genoeg tijd meer had om bij de plek van mijn eerste keuze te komen, maar de tempeltjes tegenover het hotel leken me een aardig alternatief. Dus stond ik op, rende naar mijn fiets en reed zo snel als ik kon naar de overkant, tot verbijstering van de serveerster, die me waarschijnlijk vreselijk ondankbaar vond omdat ik mijn zo vroeg opgediende ontbijt zomaar liet staan. Het was niet helemaal de plek die ik had uitgekozen, maar ik was blij dat ik in elk geval nog een páár zonsopgangsfoto's met palmbomen en tempels kon maken...
Sungei Bulow Wetland.
Heb je een paar dagen de tijd in Singapore en wil je meer doen dan alleen winkelen, lekker eten en naar de avondsafari in de dierentuin? Breng dan vooral een bezoek aan het Sungei Bulow Wetland Reserve, een natuurreservaat dat maar door weinig toeristen wordt bezocht. Sungei Bulow bestaat grotendeels uit mangroven en heeft lange [i]boardwalks[/i] (verhoogde houten paden, hier en daar voorzien van fotogenieke Chinese houten hutten) waarmee je tussen de bomen door kunt lopen zonder vieze voeten te krijgen. Bij laag water vertonen de bomen in het reservaat interessante wortelstelsels. Verder is er de nodige interessante fauna. Zo barst het in Sungei Bulow bijvoorbeeld van de kleine krabbetjes die bij hoog water dekking zoeken op de bomen; soms zitten er wel dertig op één stam. Van ver weg hebben ze wel iets weg van grote spinnen, maar ze zijn gelukkig wat minder eng. Verder zijn er diverse soorten hagedissen, en zo af en toe loopt er een twee meter lange varaan door het park – heel spannend om daarmee oog in oog te staan! Als je ’s ochtends vroeg komt, kun je ook de nodige vogels zien. ’s Ochtends vroeg is sowieso de beste tijd om te fotograferen, al moet je in het begin rekening houden met beslagen lenzen vanwege de enorme luchtvochtigheid (neem een lensdoekje mee). Het Sungei Bulow Wetland Reserve ligt aan het einde van Kranji Road, een van de grote verkeersaders van Singapore. De gemakkelijkste manier om er te komen is per taxi, wat betaalbaarder is dan het klinkt, want taxi’s zijn in Singapore redelijk goedkoop. Houd er rekening mee dat de meeste Singaporese taxichauffeurs nog nooit van het reservaat hebben gehoord. Stuur ze naar Kranji Road, laat ze een flink stuk rechtdoor rijden, en na verloop van tijd kom je vanzelf bordjes tegen die de juiste afslag aangeven. Verder zijn er bussen vanaf metrostation Kranji, maar die rijden niet superregelmatig. Als je op een laag budget reist, is het waarschijnlijk het beste om op de heenweg een taxi naar Sungei Bulow te pakken en op de terugweg per bus of lopend naar metrostation Kranji te gaan, om vandaar een trein terug te pakken naar de stad. Het kost wat moeite om bij het reservaat te komen, maar het is hoe dan ook de moeite waard, al was het alleen maar om te bewijzen dat Singapore meer te bieden heeft dan winkels, lekker eten en dierentuinen!
Hagedis up close and.
Deze hagedis (een 'Eastern water dragon' oftewel oostelijke waterdraak) zat in een park in Brisbane vliegen te vangen. Dit soort hagedissen vind je veel in Queensland. Ze zijn niet bang voor mensen en dus kun je redelijk dicht bij ze in de buurt komen zonder dat ze er meteen vandoor gaan.
Eeuwenoude Boeddha
De ruïnes van Sukhothai, de hoofdstad van het gelijknamige rijk dat van 1238 tot 1438 over Centraal-Thailand regeerde, behoren tot de meest indrukwekkende van Zuidoost-Azië. In de jaren ’70 werd het complex uitgebreid gerestaureerd en sinds 1991 staat het op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Dit is een van de beter bewaarde (of gerestaureerde) Boeddha’s in het complex.
Nubisch meisje
Dit meisje kwam ik tegen in een Nubisch dorpje ten zuiden van Aswan, waar de huizen de voor die streek typerende kleuren hadden: lichtblauw met gele en rode accenten, en hier en daar wat eenvoudige muurschilderingen. Het meisje was supervrolijk en ontspannen totdat ik haar vroeg voor me te poseren, waarna ze ineens heel stijf en formeel werd. Een paar andere factoren die ook niet meehielpen: (1) ze keek recht tegen de zon in; (2) het zand was zo heet dat het pijn deed aan haar voeten, en (3) ik deed er erg lang over om scherp te stellen. Kortom, als portretfotograaf was ik daar heerlijk amateuristisch bezig, maar desondanks vind ik het een mooi plaatje...
Stradbroke Island 's.
Zonsopgang op Stradbroke Island, een van de eilanden voor de kust van Brisbane. Wat moet ik ervan zeggen? Het was mooi en ik heb ervan staan genieten.
Zeesterren
Rond de eilanden van de archipel Vanuatu barst het van de zeesterren. De meeste houden het midden tussen grijs en beige met een paar grote zwarte vlekken, maar er zitten ook knalrode exemplaren tussen. Deze twee rode zeesterren kleurden mooi bij de ernaast gelegen boot. En dat allemaal op twaalf meter lopen van mijn hotel...
Elegantie
Spannende compositie? Nee, niet echt, maar op de een of andere manier vond ik dat het spel van ronde en rechte lijnen een zekere grandeur en elegantie uitstraalde. Voor wie de beelden links op de foto nog niet heeft herkend: dit is de Brandenburger Tor vanaf Potsdamer Platz. Een afgezaagd plaatje van Berlijn, maar daarom niet minder mooi...
Gayer Anderson House:
De grootste Egypte-aanrader die ik heb is een bezoek aan het [url="http://www.touregypt.net/featurestories/gayeranderson.htm" target="_blank"]Gayer Anderson House[/url] in Cairo. Voor mij was dit een van de hoogtepunten van mijn Egypte-reis – een tocht in een teletijdmachine waarvan ik eigenlijk meer onder de indruk was dan van de tempels, piramides en moskeeën, hoewel ik die ook allemaal schitterend vond. Het Gayer Anderson House is een klein museum waar de privé-collectie van de in Egypte gestationeerde Britse legerofficier Gayer Anderson (1881-1945) wordt uitgestald. Anderson was verliefd op het Midden-Oosten en verzamelde tijdens zijn leven antiek uit Egypte, Perzië en het Osmaanse Rijk. Zijn collectie omvatte oudheden die niet zouden misstaan in het Egyptisch Museum, maar ook zeventiende-eeuwse meubels en wapens, achttiende-eeuwse tapijten, negentiende-eeuws kookgerei, etc. Al die dingen worden nu tentoongesteld in zijn huis – niet achter glas, zoals in de meeste musea, maar zoals hij ze zelf in huis had staan. En dat huis zelf is de grootste attractie. Als een soort Egyptische Jim Thompson voegde Anderson twee oude Arabische huizen (respectievelijk zestiende- en zeventiende-eeuws) samen en maakte er één huis van – een schitterend huis met mozaïekvloeren, fonteinen en een grote hoeveelheid fraai houtsnijwerk. Vervolgens zette hij het huis vol met hemelbedden, oude kunstschatten, prachtig ingelegde meubels en Perzische tapijten. Het resultaat is een zeventiende-eeuwse droom die romantische zielen zeker zal aanspreken. Als je van islamitische architectuur en kunstnijverheid houdt, is dit huis een absolute must. Ik heb er een paar uur verliefd doorheen gewandeld en hoop beslist nog eens terug te kunnen! Bezoek ook vooral de naast het huis gelegen Ibn Tulun-moskee, de oudste moskee van Cairo, die helaas door veel toeristen wordt overgeslagen.
Apocalypse Now
Soms kun je van de nood een deugd maken. Deze foto van de Quadriga, de befaamde beeldengroep op de Brandenburger Tor, gemaakt op een moment van ongelofelijk fel zonlicht net voor zonsondergang, was een tikje overbelicht. Ik vond het effect wel aardig, dus heb ik de foto bij het bewerken expres ontzettend overbelicht voor een mooi apocalyptisch effect. Het beeld van de staf met het licht van het vliegtuigspoor dat eruit lijkt te komen doet me een beetje denken aan Gandalf op de brug van Khazad-Dum in ‘The Fellowship of the Ring’: ‘You shaaaall not paaaaass!’
Vulkaanuitbarsting
Anderhalf jaar geleden bracht ik een paar weken door in Vanuatu, een voormalige Franse kolonie die in Nederland beter bekend is als de Nieuwe Hebriden. Vanuatu beschikt over een aantal mooie, redelijk toegankelijke actieve vulkanen, waarvan ik er één heb bezocht: Mt Yasur op het eiland Tanna. Het viel niet mee om er goede foto’s van te maken, want toen ik eenmaal in het pikdonker aan de rand van de krater stond, kon ik de bulb-setting op mijn nieuwe camera niet vinden. Ik heb een kwartier staan vloeken voordat ik me herinnerde dat ik mijn oude analoge camera, waarop de bulb-setting gemakkelijker te vinden is, ook bij me had. Vervolgens ging ik daar dus mee aan de slag. Helaas kon ik op die camera niet controleren of ik de foto’s goed belichtte, met als gevolg dat de meeste foto’s een tikje te lang belicht zijn. Verder kon ik niemand zover krijgen dat ze aan de rand van de krater voor me poseerden zodat ik een mooi silhouet op de voorgrond kreeg. Achteraf had ik er zelf moeten gaan staan en iemand anders moeten vragen een foto van mij te maken, maar op dat idee kwam ik op moment niet…
Stonehenge
Het megalitische monument Stonehenge (gebouwd rond 2300 v.Chr.) is een afgezaagd plaatje, maar zoals ik het in mei 2008 meemaakte, heb ik het niet vaak op foto’s gezien! Tijdens mijn bezoek op een zonnige dag in een verdere regenachtige week verzamelde zich een enorm pak wolken boven het monument. Vanuit een bepaalde hoek leek het net een arm die zich van boven uitstrekte naar het monument. Als de oude Kelten ook dit soort schouwspelen meemaakten, kan ik me voorstellen dat ze de plek bepaalde magische krachten toedichtten. (Een tikje overbelicht, maar ach…)
Dor landschap bij...K
Een van de meest fascinerende dingen aan woestijnen is hoe ze van plaats tot plaats verschillen. Nergens heb ik dit beter gezien dan in Iran, waar de woestijn na elke stad veranderde. Sommige stukken waren geel, andere grijs of oranje; hier en daar kon je zelfs rozetinten ontwaren. Sommige stukken waren heel rotsachtig, andere hadden een beetje begroeiing, en weer andere waren geheel kaal. Dit dorre landschap trof ik aan net buiten de stad Kermanshah, in het noordwesten van Iran. De donkere vlekken die je nog net in de lucht kunt zien zijn zwarte wolken die werden uitgestoten door een nabijgelegen fabriek. Luchtverontreiniging is helaas een groot probleem in Iran… (Scan van een negatief, misschien iets te veel aangescherpt.)
Ommetje op de berg va
Een van de voornaamste toeristische trekpleisters van Schotland is de stad Stirling, die een rijke historie kent. William Wallace (Braveheart) vocht er en Robert the Bruce versloeg er de Engelse bezetters, waarna Schotland onafhankelijk werd. Ook de befaamde Mary, Queen of Scots (de grote concurrente van Elizabeth I van Engeland) werd er geboren, in een kasteel op een vulkanische rots. Naast dat kasteel bevindt zich, boven op de heuvel, een pittoreske begraafplaats waar zowel toeristen als omwonenden graag een ommetje maken. Deze foto is op die begraafplaats gemaakt, net voor zonsondergang, toen het licht prachtig door de bomen scheen.
Nieuwjaar op zijn...E
Een symbool dat je overal in de Arabische wereld tegenkomt is de hand van Fatima, in het Arabisch bekend als ‘al-khamsa’, oftewel ‘de vijf’. Sommige mensen zeggen dat de vijf vingers staan voor de vijf pilaren van de islam (geloofsbelijdenis, gebeden, vasten, aalmoezen geven, pelgrimstocht naar Mekka), maar anderen zeggen dat deze verklaring apocrief is. Hoe dan ook, de hand wordt in de islamitische wereld veel gebruikt als talisman. Deze bloederige handafdrukken kwam ik tegen in een achterafstraatje in Cairo. Mijn gids vertelde me dat het een goede islamitische gewoonte is dat kinderen na de rituele slacht van een dier hun handen in het bloed van het dier dopen en afdrukken maken op muren en deuren, zodat hun huis gevrijwaard blijft van afgunst van derden. Deze handafdrukken (gemaakt met lamsbloed) waren neergezet na de nieuwjaarsslacht, om voor de bewoners van het huis om bescherming te vragen in het nieuwe jaar. Weer eens iets anders dan champagne en vuurwerk… (hoewel vuurwerk natuurlijk ook tot bloederige handen kan leiden!)
Nieuwjaar op zijn...C
Een symbool dat je overal in China en Taiwan tegenkomt is het karakter ‘fu’, dat staat voor rijkdom, voorspoed en geluk. Op Nieuwjaar plakken veel Chinezen het karakter (goud afgedrukt op rood papier) op hun voordeur om de goden om voorspoed in het nieuwe jaar te vragen. Om redenen die niemand echt kan verklaren wordt het karakter meestal op zijn kop opgehangen. De meest gangbare theorie daarvoor is dat het een woordgrapje betreft: het woord ‘op zijn kop’ wordt in het Chinees hetzelfde uitgesproken als ‘gearriveerd’, en met dat op zijn kop hangen wordt het geluk dus geacht te arriveren. Het grote ‘fu’-karakter op de foto (niet op zijn kop) kwam ik tegen naast een deur in een dorpje net buiten Yinchuan, de hoofdstad van de provincie Ningxia, waar het op Nieuwjaar middels een sjabloon op de muur was gespoten. Eromheen zie je drie kleinere ‘fu’-karakters (wel op zijn kop), alle drie op een verschillende manier gekalligrafeerd. Dit stilleven van Chinese nieuwjaarssymboliek met Chinese kolen (typisch wintereten) sprak me wel aan. Chineser kan het bijna niet…
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
