Kaatje64
Lion kill
In Ruaha NP in Tanzania hadden wij het enorme geluk om een lion kill van het begin tot het einde mee te maken! De eigenaresse van onze Lodge (een geboren Tanzaniaanse) had nog nooit meegemaakt wat wij zagen;de jacht op-, het doden en opeten van een buffel. Zebra's en impala kills zijn er af en toe wel, maar dit was uniek.
Tweeblaarkannidood
De Welwitschia, of in het Afrikaans ' Tweeblaarkanniedood' is een heel bijzondere plant, die slechts twee bladeren heeft en enorm langzaam groeit. De bladeren zitten aan een korte stam waar door de vorm en het vettige oppervlak water in verzameld wordt. In het gebied waar de plant groeit regent het heel weinig, de plant haalt haar vocht ook uit condensatie van mist. Omdat dit niet voldoende is, haalt de plant haar water vooral uit ondergrondse waterbronnen en stromen. Gemiddeld worden de planten zo'n 500 tot 600 jaar oud, maar het is bekend dat sommige exemplaren wel 2000 jaar oud zijn. (Met dank aan Wikipedia) Op deze foto staat de bloem van de vrouwelijke plant, die bestoven wordt door Welwitchia kevers, welke op hun beurt alleen op deze plant voorkomen.
Mongolië • Ulaanbaatar omgeving
Mongolië • Ulaanbaatar omgeving
Overlevende
Tijdens de Russische overheersing zijn in Mongolië ruim 14.000 monniken vermoord, verdwenen of heropgevoed. Slechts een handjevol (zo'n 100!) overleefde het regime. Tegenwoordig bloeit het boedhisme in Mongolië enorm op en worden erg veel jongeren opgeleid tot monnik. Deze oude monnik is dus één van de weinige overlevenden.....
Doorkijkje
Op weg naar het adelaarsfestival bij de stad Olgii kwamen we voorbij verschillende meren. Gelukkig was er tijd genoeg om even te stoppen en een foto te maken...
Kuitenbijter
Duin 45i is één van de duinen die door toeristen beklommen mag worden en waarschijnlijk de meest gefotografeerde omdat hij erg fotogeniek is. Het beklimmen valt best mee, mits je in redelijke conditie bent en het niet op het midden van de dag in de brandende zon doet. Desalniettemin is het hier en daar een kuitenbijtertje :-)
Wedstrijdje
In Namibië reden we door een droge rivierbedding, op zoek naar woestijnolifanten, die enorm verschillen van steppe-en bosolifanten. We maakten behoorlijk vaart waarbij er af en toe een soort aquaplaning op zand ontstond. Een groepje struisvogels rende voor de auto uit. Alhoewel dit exemplaar overal de bedding uit kon bleef hij voor de auto uit rennen tot wel 65 km per uur! Wij vonden het wel zielig en zeiden de chauffeur dat hij langzamer moest rijden zodat de vogel tot rust kon komen, maar we waren wel enorm onder de indruk van de snelheid!
Kiekeboe!
De resten van de door de Chachapoya indianen gebouwde stad Kuelap zijn gelegen op 3000 meter hoogte, bovenop een bergtop. Doordat het daar enorm vochtig is, was het honderden jaren overdekt door nevelwoud en pas weer herontdekt in 1843. De lokale bewoners wisten wel van het bestaan af, net zoals de overal rondscharrelende lama's. Deze liep m'n beeld in :-)
Herfst!
Toen we in het noorden van Mongolie waren, was het herfst. De naaldbomen kleuren dan twee weken lang helder geel voordat ze hun naalden laten vallen. Dat het richting de winter ging is te zien aan de sneeuw die tegen de stam aangewaaid is en daar blijft plakken.
Voor het eerst...
Er werd ter ere van een lokale politicus die een zetel in het Indonesiche parlement had weten te bemachtigen, een gigantisch groot varkensfeest georganiseerd, waar heel veel verschillende stammen uit de omgeving op af kwamen, het waren duizenden mensen! Dit jongetje stak net één van de wankele bruggetjes over die naar het feesttenten leidde toen hij ons ontwaarde. Hij zag waarschijnlijk voor het eerst blanke mensen en bekeek ons met grote interesse.
Woeste Baliemrivier
In de Baliemvallei, in het westelijke (Indonesiche) deel van Papoea maakten we een pittige wandeling door de ruige natuur. We staken de Baliemrivier over die ongelofelijk snel stroomde. Gelukkig was er een nieuwe brug gebouwd nadat de vorige door de woeste rivier verzwolgen was een aantal maanden daarvoor. Minder gelukkig waren de toeristen die met brug en al in het water verdwenen en waar het niet goed mee afliep.
Zwemles
Papa voorop, mama in de achterhoede. Deze zwaantjes krijgen zwemles en leren in een rijtje te zwemmen. Ik vind dat ze het al heel goed kunnen....
Uitrusten
Dat de lente een eind op weg is bewijzen veel jonge vogeltjes die in deze tijd uit het ei kruipen. Dit net geboren meerkoetje kan nog niet zo goed zwemmen en rust af en toe uit op het blad van een waterlelie.
Home stay
In west Mongolie hadden we tijdens onze reis twee home stays bij lokale gezinnen. Het was het einde van de zomer en relatief zacht voor de tijd van het jaar, dus de ger waar deze man en zijn familie verbleef was nog niet opgebroken. Wij sliepen in hun winterverblijf, een klein eenvoudig stenen huisje. De man kwam even met ons kennismaken en bleek zeer vriendelijk. Ik vond hem er een beetje uitzien als een vliegenier uit een film over de tweede Wereldoorlog.
Op steeltjes
We waren onderweg naar de stad Puri in Orissa, India. We stopten even bij een klein strandje, gelegen aan de Golf van Bengalen. We zagen er heel veel knalrode krabbetjes lopen. Erg grappig met die ogen op steeltjes! Onze gids beweerde dat deze krabben geneeskracht bezitten...wie weet?
Tsssss...
De secretarisvogel is een roofvogel van ongeveer 1.30m groot, die voornamelijk van slangen leeft. Ze hebben een statig loopje en een trage manier van vliegen. De naam hebben ze vanwege de veren op hun hoofd die vroeger door klerken gebruikt werden. Deze vogel was niet onder de indruk van ons; zette de bewuste veren op, draaide zich om en liep weg. Ik zou bijna denken dat hij 'tssss...' erbij zei :-)
Uitzicht
Op rondreis in noord Peru bezochten we ook de 771 meter hoge Gocta waterval. Er is een heel mooie wandeling van ongeveer vijf uur naartoe te maken, die door nevelwoud loopt. Echt een aanrader als je er in de buurt bent. Wij hadden als extra bij ons hotel (Gocta Lodge) een fantastisch uitzicht over de omliggende bergen met in de verte de waterval.
Kolibrietje
Bij een verblijf in een bungalow die in een prachtige orchideeën- en andere bloementuin stond, konden we uren kijken naar de vele verschillende kolibrie's die op de nectar van de bloemen afkwamen. Dit was de kleinste en als hij vlak langs ons scheerde klonk hij als een dikke bromvlieg. De naam weet ik niet, iemand suggestie's?
Geïnteresseerd
Ergens op een marktje in noord Ethiopië stopten we even om wat bananen en water te kopen. Deze jongen was erg geïnteresseerd wat dat groepje vreemde mensen kwam doen op 'zijn' markt. Ik zou wel willen weten wat zijn gedachten waren....
Ceremonie
In Mongoolse kloosters is het vaak mogelijk een dienst bij te wonen waar monniken gebeden reciteren. Ze zingen/ mompelen dan gebeden die voor ons uiteraard niet te begrijpen zijn. Aan het einde van een couplet (zo leek het tenminste), maakten ze dan veel herrie door op een trommel te slaan, met bekkens tegen elkaar te slaan en op een schelp te blazen. Een prachtige ervaring en supermooi om mee te maken. Op deze foto blaast een leerling monnik op een schelp om aan te geven dat de ceremonie gaat beginnen.
Zonder knipvlies
Op verzoek van een andere RR plaats ik deze foto. Hij is iets anders dan die ik een tijdje geleden plaatste; de arend heeft hier niet het knipvlies (waar ik info over gaf) voor haar oog en kijkt in een andere richting. Eigenlijk vind ik deze foto gewoon mooier. Ik hoop dat de redactie de overeenkomst door de vingers ziet, ik heb een bepaald kikkertje ook best een aantal keer voorbij zien komen ;-D
Afscheid
Tja, aan al het moois komt een einde! Na twee dagen genieten op het Eagle festival namen de jagers gezellig samen een borrel en vertrokken over de stoffige vlakten richting huis. Ook ik neem tijdelijk afscheid omdat ik het druk krijg de aankomende tijd. Bedankt voor al jullie positieve feedback de afgelopen tijd en ik vond het enorm leuk om jullie mooie foto's te bekijken! Ben trots op m'n twintigste plek! Groetjes, Karen
Knipvlies
Ik heb van deze man al eens een foto van een andere RR reporter voorbij zien komen. Toch vind ik deze foto speciaal omdat het oog van de adelaar precies afgedekt wordt door een vlies. Dit heet een knipvlies wat over het hoornvlies heen knippert om het te bevochtigen en schoon te maken.
Oma kookt
We verbleven een nacht bij een Kazachse familie en konden zien hoe het dagelijkse leven eruit zag. Het was een hele mooie ervaring en de mensen waren super vriendelijk en gastvrij. We kregen warme merriemelk te drinken en er werden 'lekkernijen' zoals gefermenteerde merrie kaas op tafel gezet. Er was net een schaap geslacht en oma was de ingewanden aan het uitwassen om er straks een lekker maaltje mee te koken. Gelukkig hadden ons groepje een eigen kokkin bij zich... Foto is duidelijker als je hem opent.