JannavEek
Oud park en de...voor
Op de hekken van het Stefan cel Mare Park in Chisinau waren foto's te bekijken van de viering van onafhankelijk vrij Moldavië. Deze foto vooral vind ik supergoed en heb ik lang staan bewonderen. Dit park is trouwens het oudste park in Moldavië, het is er al vanaf 1818. Het is 7 hectare groot, met 50 verschillende boomsoorten, sommige heel oude bomen van 130 tot 180 jaar oud. Er zijn 2 fonteinen, de monumenten van Stefan de Grote en van Alexander Puskin (grote klassieke Roemeense schrijver), én sinds 2009 is er free Wi-Fi bij bankjes met stopcontacten.
Victoriii
Op de Boulevard Stefan cel Mare, het centrum van Chisinau, kom ik op 1 mei in een bijeenkomst/viering terecht. Midden in de mensenmassa en tussen de vlaggen blijf ik een tijdje staan kijken en luisteren. Men roept massaal met één stem MOLDOVA VICTORIII !! Indrukwekkend. Het blijken vlaggen van 'European left' te zijn, een Europese verenigde communistische partij, en de spreker is Voronin zelf, ex-president van de Republiek Moldavië. Ik besef hoe vrij we zijn, want hoe onmogelijk was het 40 jaar geleden nog geweest om hier te staan en dit bij te wonen. Er is een jongeman die mij dan weer interessant vindt en foto's maakt van mij die fotografeert (-). Op de achtergrond is een deel van de Arcul de Triumf, de Triomfboog uit 1841, zichtbaar.
Een vrij land
Moldavië is in feite een destijds door Stalin geamputeerd stuk van Roemenië. In Sovjettijd (na WO II) werd het gebied volledig afhankelijk van Moskou. Het communisme werd ingevoerd en het werd de Moldavische Sovjetrepubliek. Op 27 augustus 1991 verklaarde de Sovjetrepubliek Moldavië zich onafhankelijk en zocht (vergeefs) toenadering tot het Westen, terwijl Moskou alle lijntjes doorsneed. Nu nog weggezonken tussen Oost en West, is Moldavië een land gericht op West-Europa en werkend aan een welvarender toekomst. Op de hekken van het Stefan cel Mare Park in hoofdstad Chisinau bekeek ik een serie uitvergrote prachtige foto's van de viering (met vooral de jongeren) van Moldavië vrij. Waarvan dit er één is.
Hartelijk ontvangen
In het landsdeel Transsylvanië leven de meeste zigeuners - Hongaarse, Roma, Sinti. Ik was een middagje in het dorp Band waar velen van hen bij elkaar wonen in armoedige omstandigheid. Er zijn (buitenlandse) hulpprojecten gaande om ze te ondersteunen. Ik werd er hartelijk ontvangen en iedereen wilde op de foto. Zo ook deze jonge vrouw, maar haar broertje kwam snel aanlopen en wilde erbij op de foto. De achtergrond is een van hun huisjes, bedekt met organisch materiaal.
Standsverschil
Târgu Mures | De grootste minderheidsgroep in Roemenië zijn Hongaren. Met name in Transsylvanië, wat lang een autonome Hongaarse provincie bleef. In 1910 bestond de bevolking van stad Târgu Mures nog voor 90 % uit Hongaren, maar mede door toedoen van Ceauscescu die het tot “gesloten stad” verklaarde, wat betekende dat er zich uitsluitend nog Roemenen mochten vestigen, zijn de beide bevolkingsgroepen nu min of meer in evenwicht. Ik kom het direct tegen: de taxichauffeur die me naar het centrum van de stad rijdt vertelt me dat hij Hongaar is en geen Roemeen. Hongaren zijn een hogere/betere klasse, zegt hij er ook duidelijk bij. In een cafeetje voor een kop koffie dan, tref ik deze mannen aan. Onmiskenbaar Hongaars, en waarschijnlijk ook zigeuner. Zij kleden zich allemaal gelijk, leer ik later, in zwarte krijtstrepen pakken en grote hoeden. Ze zijn trots (en ook ijdel) en poseren graag voor de foto. Ik maak ook van ieder nog een portretfoto.
Ruim drie eeuwen tuin
De benedenstad van Luxemburg-stad ligt in het dal van de riviertjes Alzette en Pétrusse. Is deels omsloten door een op de rotsen gebouwde stadsmuur die de oorsprong is van de stad Luxemburg. De burcht daar stamt uit het jaar 963. Ik loop de tuinen die daar aangelegd zijn te bewonderen. Groententuinen en ook een fraaie rozentuin. Een infobord vertelt dat hier vanaf de 17e eeuw al tuinen op de terrassen zijn geweest. De locatie is er erg gunstig voor, op het zuiden, en door de rotswand beschut tegen de koude noordenwind. Een oude gravure van Bockfelsen laat zien dat er zelfs wijnstokken groeiden. Een erg mooie historische plek.
Hooimaand
Juli is hooimaand en inderdaad liggen overal de rollen hooi langs wegbermen en weilanden, om komende winter dienst te doen als veevoer. Gelukkig zijn niet overal nog die hooirollen in donkergrijs plastic gerold. Zo ziet het er veel fraaier uit. En wanneer je langs de van hitte zinderende hooivelden gaat en de zoetig-warme geur van het zojuist gemaaide gras opsnuift, dan weet je het is zomer en vakantietijd!
Fietsen langs de...ka
De omgeving van Yangshuo is omringd door Karstbergen. Het beklimmen van de steile bergen is een populaire activiteit, alsook een boottocht maken op de Li Rivier ook. Maar de meeste reizigers naar Yangshou huren een fiets (bij hotel of ergens in de straat) om zo op ontspannen manier de prachtige omgeving te verkennen. De weg is vlak en rustig en er is weinig gemotoriseerd verkeer. Je volgt de Li rivier die je op één punt per veerboot over kunt steken. Je fietst er over het platteland, langs dorpjes, door een idyllische omgeving waar de boeren aan het werk zijn. Waar wij een stop maakten om 'Magic Cave' te bezichtigen ben je al aan de rand van het gebied met de karstbergen. Tussen deze hoge vreemde bergen heen fietsen is heel bijzonder! En natuurlijk fiets je ook naar Moon Hill, om na een steile beklimming van het uitzicht over de bergen te genieten. Wij kwamen andere fietsers tegen maar het was niet heel druk op de weg. Opmerkelijk wel, gezien het feit dat dit fietsen tegenwoordig in iedere georganiseerde reis is opgenomen
Dong architectuur
Wandelend langs de bergdorpen bewonderen we de typische architectuur van de Dong, een etnische minderheid vaak te herkennen aan hun donkerblauwe klederdracht. De Dong-architectuur is te herkennen aan bruggen, houten huizen en traditionele trommeltorens waarvan het opmerkelijke detail is dat er geen spijker aan te pas is gekomen.
Waterplaats
In Chengyang, een Dong-dorpje met een grote en erg mooie Fengyu Qiao, ofwel een wind-en-regen brug (zie op de achtergrond) vind je een waterplaats op het dorpsplein. Een fraai ontwerp. Er is altijd wel een local bezig met iets. Dong dragen blauwe jasjes en zwarte broeken, hoewel velen hun traditionele kleding wel hebben ingeruild voor een shirt en spijkerbroek.
De Zhuang
In het gebied rond Ping`an leven al 5000 jaar de Zhuang. Naar schatting zijn er nu zo’n 18 miljoen Zhuang. Ze spreken een eigen taal, een soort Thais, de Thai stammen af van de Zhuang. De traditionele hoofddracht voor de vrouwen in de regio is een extra fel gekleurde badhanddoek, netjes om het hoofd gebonden.
Rieten hoeden
Vriendelijke mensen vinden we ook in het bergdorp Ping`an. Steeds meer op toeristen ingesteld met guesthouses, restaurants en winkels. Op de foto een traditioneel Chinees rieten hoed. Je ziet deze overal in China, maar bv.ook in Vietnam.
Lichtspel
Rond Ping'an kun je wandelen tussen wat wordt gezegd 's werelds hoogste en meest uitgestrekte rijstterrassen te zijn. Echt prachtig. Tegen de avond is het genieten van het lichtspel over het landschap.
Draagster
Op de vroege ochtend van ons vertrek uit het (hooggelegen) guesthouse in Ping'an, zaten de Chinese vrouwen (en enkele mannen) die onze bagage in hun manden naar beneden zullen dragen, al op ons te wachten. Voor hen is deze weg, 20 minuten de trappen op of af de berg met bepakkingen, dagelijkse kost. Het is hun inkomsten. Dit is een van de draagsters: met de traditionele hoofdbedekking en het lange haar daaronder.
Hoog gelegen dorp
Het guesthouse in Ping'an waar we verblijven is net als de rest van het dorp tegen de steile bergwand aangebouwd. Uit je raam kijk je over de huizen van het dorp en de rijstterrassen en dat is geen verkeerd uitzicht. De 800 inwoners van Ping'an wonen daar behoorlijk van de buitenwereld afgesloten. Er is geen weg naar het dorp, je komt er alleen lopend, zo'n twintig minuten gestaag omhoog over de trappetjes die je daar beneden ziet. En zo zijn wij hier ook gekomen!
Bij een Joodse...jong
Ik loop op een druk moment voorbij een Joodse jongensschool in de wijk Haringrode en neem de gelegenheid om snel wat foto`s te maken. Zonder er te lang bij stil te staan, dat wel, want stilstaan dat doe je sowieso niet bij een school. De mannen op de foto zijn waarschijnlijk de docenten, de gulle lach die een van hen mij geeft verrast me. En misschien het draagtasje ook. Zie je: Access is de afkorting voor accessoires, het is een winkel in de Nationalestraat, een van de drukste winkelstraten van Antwerpen na de Meir. Access is een hippe en leuke winkel voor echt originele accessoires, cadeau's en leuke hebbedingetjes. Wellicht is de Joodse gemeenschap minder afgezonderd of besloten dan je denkt. In ieder geval wel vriendelijk op z`n tijd en (beperkt) toegankelijk voor contact.
Toekomst en Afrikaans
Vanavond keek ik naar de tv-reportage over de herdenking ´150 jaar na de afschaffing van de slavernij´ in Amsterdam. Met verbazing zie ik de afbeeldingen uit die tijd - hoe volledig bizar om mensen te kopen en verkopen, te bezitten. En wat is er gelukkig veel veranderd in het bewustzijn van mensen tussen zeg maar Christoffel Columbus en Columbus Reizen. Eerder vandaag maakte ik een foto bij een bushalte op de Meir in Antwerpen van deze hoogzwangere vrouw. Ze staat te puffen en heeft het er duidelijk zwaar mee. Maar ze ziet er prachtig uit.
Vrijheid & waardighei
"Sinds de grote oversteek door Columbus in 1492 vestigden zich Europeanen in wat de Nieuwe Wereld werd genoemd, ten koste van de inheemse bevolking. De Portugezen begonnen met rietsuikerplantages in Brazilië te laten bewerken door slaven uit Afrika. Dat werd overgenomen door alle koloniserende Europese staten. Samen verscheepten zij in deze trans-Atlantische slavenhandel in ruim tweehonderd jaar meer dan twaalf miljoen Afrikanen. Ruim 550.000 van hen werden getransporteerd door Nederlanders. Aan het einde van de 18de eeuw nam de verontwaardiging over de slavenhandel toe, ook in Nederland. Onder druk van de Engelsen werd de slavenhandel in 1814 verboden. Pas op 1 juli 1863 volgde in Nederland de afschaffing van slavenarbeid en slavernij, als een van de laatste landen in Europa.." België heeft zo haar eigen verleden ook. Vanavond keek ik naar de tv-reportage over de herdenking ´150 jaar na de afschaffing van de slavernij´ in Amsterdam. Met verbazing zag ik de tekeningen/afbeeldingen uit die tijd - hoe volledig bizar om mensen te kopen en verkopen, te bezitten etc. En wat is er gelukkig veel veranderd in het bewustzijn van mensen tussen zeg maar Columbus en Columbus. Eerder vandaag maakte ik deze foto op de Meir in Antwerpen.
Het Joodse gezinsleve
Het gezinsleven is erg belangrijk in het jodendom. De sabbat, de feesten en de maaltijden nemen daarin de belangrijkste plaats in. De vader bemoeit zich ook veel met de opvoeding van de kinderen. Ik zag op straat dit gezin en werd getroffen door hoe zichtbaar gelukkig de vader is met de roze baby.
Het Joodse gezinsleve
Het gezinsleven is erg belangrijk is in het jodendom. De sabbat, de feesten en de maaltijden nemen daarin de belangrijkste plaats in. Er wordt geleerd, gezongen en gepraat met elkaar. De vader bemoeit zich ook veel met de opvoeding van de kinderen en ik zie in de Antwerpse wijk dat veel kinderen door hun vader naar school worden gebracht.
Verkeersborden
Vandaag is de laatste dag van het maandthema `straatborden` dus nog even een statement maken, met een foto van zomaar een straat in binnenstad van Antwerpen. Gelukkig lijden de meeste mensen niet aan een herkenningsstoornis voor symbolen, want anders stond je hier en zag je door de borden de weg niet meer.
Familie op sabbatdag
Op het plein met de naam `Verdraagzaamheidsplein` word ik uitgenodigd om een groepje Joodse mensen te fotograferen. Sabbatdag vandaag, feestelijk, en zij zijn niet te strak Orthodox. Als dan iedereen is gezeten komt de oudere man erbij, die waarschijnlijk de vader is van enkele van hen, en wordt de sfeer rustiger, bedaard. En dan maak ik enkele groepsfoto`s, terwijl de drukte op de weg en het plein om ons heen doorgaat. Ik krijg hier iets mee van de vreugdevolle kant van het Orthodox Joodse geloof. Als de Joden feest vieren doen ze dat al dansend en zingend, uitbundig, luid, passievol. Soms gaan ze zelfs met de tora-rollen de straat op. Zo helemaal ongewoon is dit niet, maar misschien wel voor de Antwerpse straten. De familie ontving inmiddels van mij de foto`s per e-mail en stuurde een bedankmail terug : ze vinden de foto´s mooi.
Joodse vrouwen en...p
Volgens de Tora moet men van de vrouw scheiden en verliest de vrouw haar huwelijksdeel als zij buiten verschijnt met haar hoofd onbedekt. Orthodox-joodse vrouwen kunnen kiezen tussen een pruik of hoofddoekje, sommigen dragen een pet of hoedje. Er zijn verschillende graden van striktheid. De jonge vrouwen op de foto dragen pruiken om hun eigen haar te bedekken. Ze zijn modern(er) ook in hun kleding -best korte rok, lichte kousen- en in de keuze van de kinderwagen -kleur en model.
Sabbat
Op het plein met de naam `Verdraagzaamheidsplein` word ik uitgenodigd om een groepje Joodse mensen te fotograferen. Sabbatdag vandaag, feestelijk, en zij zijn niet te strak Orthodox. Terwijl ik begin met schieten nodigen zij anderen uit om erbij te komen zitten. Op de bank ligt een bonthoed die hoort bij een sabbatskostuum. Als er maar niemand op gaat zitten!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
