JannavEek
Columbus lezen
Columbus magazine lezen, nou ja, foto's kijken meer voor deze Moldavische vrouw in het bejaardencentrum in Straseni, ze moet er om lachen. De nieuwe editie viel op de deurmat de dag voor mijn vertrek, dus moest mee om te lezen tijdens de vlucht naar Boekarest.
Krimmler waterval
De Krimmler waterval is met een totale hoogte van 380 meter de hoogste waterval van Europa. De waterval komt voort uit de Krimmler Ache die aan het einde van het hoog gelegen Krimmler Achendal in drie fases naar beneden stort. Op de foto sta ik bij het laagste gedeelte, waar de Krimml uitkomt in de Salzach die daarna in de Inn uitkomt die in de Donau uitmondt en uiteindelijk naar de Zwarte Zee stroomt. Een lange reis voor het water.
Riksjarijders
Riksjarijders die op klanten wachten. En verder ben ik even zonder tekst (India maakte me überhaupt speechless)
Fietsland
In Liechtenstein nam ik voor een dag de fiets. Het landje ligt in een dal van de Rijn en is de meeste tijd vlak of zacht glooiend dus zeer geschikt voor met de fiets. Liechtenstein promoot enorm het fietsen. Er zijn mogelijk genoeg om een fiets te huren en routes te nemen, zoals de vijf kastelenroute (45 km), Rijndalroute, drielandenroute (50 km). Mountainbike routes zijn uiteraard voor de liefhebbers. De nieuwste trend is elektrische fietsen, e-bikes. Ze zijn in Vaduz te huur en uiteraard zijn er locaties om op te laden. De fietspaden zijn goed bewegwijzerd.
Balzers
Eén van de elf gemeenten van Liechtenstein is Balzers, in de zuidpunt van het landje. Hier tref je slot Gutenberg aan op een heuveltop. Een minstens zo mooi kasteeltje als het altijd geroemde slot Vaduz. Het is alleen via een wandelweg te bereiken. Tijdens het beklimmen wordt het uitzicht op de omgeving steeds maar mooier en mooier. Zoals je ziet verbouwt Liechtenstein zijn eigen wijnen.
Molens en apen
Gebedsmolens zie je veel op Swayambunath tempel, als een boeddhistisch instrument dat gebruikt wordt bij het gebed of bij gebedsdiensten. In de cilindervormige huls zit een opgerold papier met een of meerdere mantra's, gebedsspreuken. En natuurlijk is het geen tempel zonder de apen !
Klankschalen
Dit is Shree Krishna Shahi, hij woont in Swayambhunath waar hij ook een winkel en workshopruimte heeft. Shahi was de eerste in de Kathmandu vallei die met Tibetaanse klankschalen werkte, nadat hij dit leerde van Tibetanen, en werkt nu alweer 20 jaar met klankschalen voor healing en klanktherapie, is professioneel healer. Als je op de stupa bent kun je hem opzoeken in zijn winkel en alles vragen over de klankschalen. Als je geluk hebt tref je hem daar wel, in de wintermaanden meer kans - regelmatig is hij ook weg om ergens in de wereld workshops te geven. Wij troffen hem per toeval en bleven enkele uren praten, koffie drinken en kregen een lesje klankschaal. De schaal die ik thuis al had is niet zo'n mooie als deze op de foto die in een Tibetaans klooster in Nepal is gegoten. Voor wie geïnteresseerd is: http://spiritual.50interviews.com/2010/shree-krishna-shahi-tibetan-singing-bowl-therapist-and-sound-healer/
Swayambunath rituee
Een van mijn favoriete plekken in de hoofdstad is toch wel tempelcomplex Swayambhunath. Niet alleen vanwege het prachtige uitzicht en de leuke apen maar vooral door de prachtige mensen die je er ziet, de sfeer van religiositeit. Deze man is bezig met het uitvoeren van zijn religieuze handelingen bij de tempeltjes. Je kunt daar rustig gaan zitten en alles bekijken.
Swayambunath...ochten
Dit is bij de Swayambhunath Tempel in de vroege ochtend. Een plaats van aanbidding. Boven op de heuvel staan aan alle kanten van de heilige stupa huizen en winkels gebouwd. Overal tussendoor sieren afbeeldingen van belangrijke goden en godinnen de omgeving. Het is een plaats van aanbidding voor zowel de boeddhisten als hindoes - Tibetaanse monniken, Newari nonnen, Brahmaanse priesters en westerlingen tref je er aan. Ik zit er in het vroege ochtendlicht en kijk naar een man die al rondjes lopend en prevelend er zijn ochtendritueel doet.
Het Spaanse...berglan
De Alpujarras en de Sierra Nevada lopen in elkaar over, zoals op dit beeld goed te zien is. Maar ze zijn toch twee verschillende gebieden, niet alleen qua natuur maar ook qua sfeer. De Sierra Nevada is ruig, onbewoond en omvat het hooggebergte. De Alpujarras beginnen boven de hoogte dorpen aan de zuidkant en zijn groen, intens, vruchtbaar en bewoond dankzij de schitterende witte dorpjes. Je bent in ca. drie uur met (huur)auto in de Alpujarras vanaf Malaga, voor deze uitzichten (op de achtergrond de Sierra Nevada).
Een eerste ochtend in
Wat ik nooit heb afgeleerd is om voor dag en dauw uit bed te springen op een dag die iets opwindends belooft, zoals - ja zoals een eerste dag op een nieuwe bestemming, hier Kathmandu, waar ik graag ontdekken ga en zien. Het is dan ook nog donker als ik ons hotel in de wijk Thamel uitloop en ook is het nog koud (begin februari) op dit uur. De straat is vrijwel leeg, waar ga ik heen .. en dan nodigen wat mensen me uit om bij hen en het vuurtje dat zij brandend houden voor hun winkel, te komen zitten. Ja, gezellig
Vrouw in het rood
Pashupatinath / Teej, oftewel het vrouwenfestival, duurt drie dagen. De eerste dag vasten getrouwde vrouwen voor het welzijn van hun man. Ook is het een reinigingsritueel. Rood is de kleur die vrouwen dragen als ze getrouwd zijn en tijdens Teej gaan de vrouwen dus in rode sari’s, vaak hun trouwsari naar Pashupatinath. Het is een feestelijke gebeurtenis. Hier fotografeerde ik ook deze oudere vrouw, maar waarvoor zij op het festival is weet ik niet, wat bv. haar status is. Maar ik vond haar wel iets uitstralen.
Katoenen burcht
Het natuurwonder de kalkterrassen prijkt op de werelderfgoedlijst van Unesco. Dat is maar goed ook want dan krijgt het de juiste bescherming. Het is nu bijna niet meer voor te stellen dat men hier kon baden - iets wat ik best nog wel mee had willen maken moet ik bekennen maar daarvoor kom ik te laat - want het geheel ziet er zo kwetsbaar uit. Duizenden jaren lang stromen warme kalkbronnen met een temperatuur van zo'n 35 graden Celsius van een rots via terrassen naar beneden, om deze 'katoenen burcht' zoals het ook genoemd wordt, er zo uit te doen zien.
Wintertijd in...Anato
We rijden door de spectaculaire omgeving van het Taurus gebergte, op weg naar Konya op het hoge plateau van Anatolië. Het landschap kenmerkt zich door diversiteit. Hier zien we weer die rode stenige kleiachtige grond. Zoals te zien is aan de kale bomen is het winter, om precies te zijn enkele dagen voor nieuwjaarsdag. Het heeft nog weinig gesneeuwd dit jaar (zie de bergen) en wil niet echt winteren. Temperatuur: rond 20 graden. Dat kan ook zomaar anders zijn, en is vaak anders deze tijd van het jaar - veel sneeuwval soms, en dan is deze weg wat moeilijker te berijden!
De legendarische...Na
Wie kent het verhaal van Nasreddin Hodja .. een legendarisch figuur in Turkije. Al vanaf 1250, tijdens zijn leven, tot vandaag de dag doen er een paar honderd verhaaltjes over hem de ronde. Verhaaltjes van zijn wijsheden, listen, rechtvaardigheid, bedrog, grappen en slimheid. Iedere Turk binnen en buiten Turkije kent er wel een aantal van. De verhaaltjes worden behalve als vermaak ook gebruikt om iemand niet rechtstreeks, maar wel haarfijn (zo scherp als Nasreddin Hodja het deed) te zeggen waar het op staat. Nasreddin Hodja wordt vaak achterstevoren op een ezel afgebeeld. Zo is hij ook in Turkije als beeldje te koop. Wanneer Nasreddin volleerd hodja (islamitische geestelijke) is geworden verlaat hij zijn leermeester en trekt hij op zijn ezel het Anatolische land in. En blijft volhouden dat hij niet achterstevoren zit maar dat die stomme ezel de verkeerde kant oploopt. Ik zie ook (kinder-) boekjes over hem en vind de verhaaltjes erg leuk! Een beeldje besluit ik maar niet te kopen :)
'Once upon a time in.
De weg van Antalya naar Konya kent behalve de bergweg door het Taurusgebergte ook vlakke stukken. Maar de weg is overal uitstekend te rijden. In gedachten ga ik hier steeds naar de film “Once Upon a Time in Anatolia" van de Turkse meester Nuri Bilge Ceylan. Deze werd in 2012 op het festival van Cannes bekroond met de op een na belangrijkste prijs van het festival. Gezien? In de film rijden drie politiewagens een nacht lang kriskras door het mooie Anatolië op zoek naar het lichaam van een vermoorde man. Een roadmovie, misdaadfilm en karakterstudie: 'een vleugje Tsjechov en pure poëzie'. 'De film is prachtig gefotografeerd, uitgekiend gekadreerd en even spectaculair als ingetogen geacteerd' aldus de recensist. ‘Alles heeft een reden,’ zegt de in het leven teleurgestelde commissaris, ‘alsof het is voorbestemd.’ schitterend
Anatolische familie
Konya | Het is december, winter. Deze mensen komen net uit de Mevlana moskee gelopen en kijken stemmig, of zelfs dusdanig ernstig dat je gaat denken dat er iets meer aan de hand is, in de familie wellicht. Ik zag de uitdrukkingen op hun gezichten pas tegelijkertijd met het maken van de foto, en deed dan snel een pas uit de weg.
Iplikci Moskee
Konya | staat in Turkije bekend als de meest conservatieve stad van het land, waar bijvoorbeeld percentagegewijs veel vrouwen een hoofddoek dragen. Het heeft een typische Anatolische sfeer. Maar tegelijkertijd is het ook een moderne (universiteits-) stad. Dé bezienswaardigheid is er het Mevlana Museum, het mausoleum dat toegewijd is aan Rumi. De populairste attractie binnen dit museum is de graf van Rumi. Je kunt in het museum verschillende voorwerpen bewonderen, zoals oude islamitische manuscripten, kopieën van de Koran en oude muziekinstrumenten. Naast het Mevlana Museum, is de Iplikci Moskee ook een mooie bezienswaardigheid in Konya. Deze moskee met die blauwe koepel dateert uit de 13e eeuw.
Mevlana
Konya | De stad Konya is van oudsher een religieus centrum en bedevaartsoord. Die status heeft het vooral te danken aan de kleine maar erg fraaie (Mevlana-)moskee waar de soefi-mysticus en beroemde dichter Celaleddin Rumi (1207-1273) begraven ligt. De devotie waarmee de pelgrims de tombe benaderen en er gebeden voor hem doen, is ontroerend om zien.
Verlaten woningen
Mensen ontdekten al vroeg de wonderbaarlijke eigenschappen van het tufsteen : het is zacht totdat het met lucht in aanraking komt. Men ontdekte dat er met gemak complete woningen in het steen kon worden uitgehouwen. In de loop van vele jaren zijn in deze streek dan ook talloze ruimtes uitgehouwen, variërend van huizen voor de boeren tot duivenhokken en stallen. Tevens werden er prachtig beschilderde kerken gemaakt, men schat het totale aantal op zo'n 3000! Er werden complete dorpen gecreëerd, en nog steeds wonen er mensen in de rotsen, maar zijn ook heel veel woningen en dorpen leeg komen te staan.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
