EvanderHel
Kleine snoeperds
Op de grote markt in Pangururan loop ik tegen dit kleine drietal aan. Nou ja, niet letterlijk natuurlijk. Zij hebben even geen boodschap aan alle hectiek om hen heen en genieten in alle rust van lekkere donuts en ijsjes. Dat de jongste meer chocola op zijn gezicht aan het smeren is dan dat er zijn buikje terecht komt, is helemaal niet belangrijk. Dan heb je later ook nog wat en hij ziet er de lol wel van in :-) Klein boefje is het wel, denk ik!
Dreumes op avontuur
Als kleine olifant is de wereld één groot avontuur. Natuurlijk is het fijn om veilig bij de familie te zijn, maar als een kleine, dappere dodo is er niets leukers dan er af en toe even vandoor te gaan! Niet te ver hoor, want dat is eng. En zo niet, dan grijpt mama toch wel in. Maar nu kijken mama, tante en grote zus even de andere kant op en kan ik er stoer zelf op uit. Ai, ik moet wel vaart maken want ze komen nu al mijn kant op... nou, dat was niet veel soeps en een avontuur al helemaal niet. Misschien dat de maakster van deze foto het beter gaat doen, qua avontuur dan. Misschien ziet ze nog wel verre, verre, heel verre Aziatische familie van me in Sumatra. Doei allemaal, tot gauw! Maar voor nu blaas ik met mijn nog niet zo lange snuit wel dit verhaaltje uit :-)
Verkeer van rechts...
We willen hier linksaf met de Jeep. Maar verkeer van rechts heeft natuurlijk voorrang. Dus wachten we geduldig tot deze modderworstelaars voorbij zijn gelopen. In plaats van effen grijs hebben deze twee er een extra kleurtje bij genomen. Het lijkt wel of ze aan het roesten zijn :-) Ze hebben er flink de pas en daarom is nummer 3 wat achterop geraakt. Want als we linksaf willen slaan horen we een gesnuif en geroffel op de aardbodem en daar komt 'ie aan, hoor! We laten hem passeren en daarna lopen ze gezamenlijk rug aan rug het weide grasveld in. Wij ook, alleen niet lopend.
Dominicaanse Republiek • Santo Domingo
Dominicaanse Republiek • Santo Domingo
Streetkids
Schoffies. Kinderen van de straat. Hard, bedelen, misbruik, geweld, verkopen op straat, kwetsbaar en zonder bescherming. Zomaar wat kenmerken van het leven op straat van deze kinderen. En het zijn nog maar kinderen... Vaak merk ik tijdens vakanties dat veel toeristen met een grote boog om deze gasten heen lopen. Er niet naar willen kijken, want huh... eng, gevaarlijk en vies. En de meesten zijn zo blij met een beetje aandacht! Je hoeft helemaal niet persé iets bij ze te kopen. Geef wat aandacht, praat met ze, toon interesse en zet ze op de foto. Gaan ze helemaal los, want hé, hoe gekker, hoe beter. Wel iedere keer even op het scherm van de camera kijken hoe het eruit ziet, want niet goed = nog een keer. En dan hebben ze even grote lol en dikke pret. Want het is niet iedere dag lachen op straat...
Dominicaanse Republiek • Zuidoosten Dominicaanse Republiek
Dominicaanse Republiek • Zuidoosten Dominicaanse Republiek
Sprakeloos
Ergens in een klein dorpje in de heuvels kom ik haar tegen. Ze bekijkt de wereld met grote, prachtige ogen, het licht van de wereld weerspiegeld in deze donkere poelen. Ze bekijken me enigszins terughoudend en ik probeer contact met haar te maken. Dat lukt wel, maar ook weer niet. Ze laat me zien dat haar grote varken gisteren jonge biggetjes heeft gekregen. Mama varken ligt languit gelukkig te zijn met een heleboel kleine krulstaartjes om haar heen. Dan is het klaar bij het varken en is de schommel nu het belangrijkste. Ze gaat van voor naar achter en van hoog naar laag. Nog steeds geen woord en ook geen lach, maar continue blijft ze kijken. Na het schommelen geef ik haar een paar leuke dingetjes, helemaal hip in het roze, die ze goed kan gebruiken misschien op school. Met grote ogen pakt ze het aan. Sprakeloos is ze. En ik ook.
Achter het net...viss
Wat eten we vandaag? Vroeg uit de veren voor een lekker vers gevangen visje. Soort bij soort, mooi naast elkaar op het zand (geeft een extra dimensie bij het koken...). Een drukte van belang. Als je er op tijd bij bent, kun je de krenten uit de pap vissen, maar ben je te laat dan vis je achter het net. Deze ietwat teleurgestelde dame was keurig op tijd, maar komt er niet tussen bij de heren. Ze staat zich op te vreten en wortel te schieten. Voelt zich als een vis op het droge. Zo wordt het niks. Morgen is er weer een dag. Nieuwe rondes, nieuwe kansen?
Wit is grijs
De Afrikaanse witte neushoorn is grijs van kleur. Waarom dan geen grijze neushoorn? Da's logisch, zou Johan Cruijff zeggen. In het engels, white rhino, is "white" een verbastering van breed en dit slaat op de bek van het dier. De brede lip van de witte neushoorn is bedoeld om mee te grazen, wat deze twee dan ook naar hartelust doen aan de kant van de weg. Er staat hier ongeveer voor 5.000 kilo (voorzichtige schatting, het kan ook meer zijn) aan neushoorns en 10 kilo aan hoorns, waarvan 1 kilo gemakkelijk 75.000 euro kan opleveren... Deze dieren worden dan ook vaak gedood voor alleen maar die hoorn terwijl dat helemaal niet nodig is!!
De bende van 4!
Een vrolijke bende, deze 4 Emberá Indianenmeisjes. Zo vrolijk en druk dat ze het moeilijk vonden om goed stil te staan voor de foto. Giechelen, nog eens anders staan, hoofd scheef? ... Nee, toch maar recht. En dan stonden ze even stil, moest ik weer lachen om ze en ging mijn camera heen en weer :-) Kortom, misschien niet zo scherp als ik hem zou willen maar wel één met een erg leuke herinnering!
El Periódico
Een rustig, smal straatje in de wijk Casco Viejo. Een historische wijk, maar inmiddels ook de meest trendy wijk van Panama City. Ik kan je vertellen dat op slechts enkele tientallen meters van deze man, die in alle rust lekker zijn krantje zit te lezen, de wijk vol zit met restaurantjes, bars, koffiezaken, artistieke winkeltjes, theaters. 's Avonds stromen de pleinen vol met locals en toeristen, zakenmensen, kunstenaars en is livemuziek de standaard, binnen én buiten. Met name op de vrijdag- en zaterdagavond komt het tot leven en bruist het aan alle kanten. Maar vandaag is het geen vrijdag. En ook geen zaterdag. Dus kan deze heer in alle rust zijn krantje uitlezen.
Ik heb een oogje op..
Het is nu 07:30 uur en voor de verandering is de lucht blauw, paar stapelwolkjes en de ... zon! Wat een feest (zeker als je de hele dag binnen op je werk mag zitten...), maar ik wil dit relatief zeldzame moment deze zomer graag met jullie delen in de vorm van een nog heerlijk zomers plaatje. Zo één van toen de blaadjes nog lekker groen waren, de vlinderstruik stond te pronken met zijn mooie paarse bloemen en waarbij het een gegons was van allerlei vliegende insecten. Ook de Dagpauwoog liet zich toen regelmatig zien en hoewel ik nu nog steeds diverse vlinders zie, is het al weer een tijd geleden dat ik deze heb gezien. Misschien volgend jaar beter? Daaag! Pauwoog, tot gauw...
Afgekeurd...
In het oude gedeelte van Panama City staan prachtige koloniale gebouwen, maar ook veel vervallen huizen. Ik heb met verbazing naar dit meisje en haar broertje staan kijken. Ze hadden alleen maar oog voor elkaar en hadden het erg gezellig op een ontzettend gammel balkon. Eén die hier afgekeurd zou worden bij een bouwinspectie. Maar ja, soms heb je het niet voor het kiezen... en moet je het doen met een schots en scheve 3 onder 1 kapwoning waar een dak opzit van golfplaten en waar sommige stukken ontbreken. Maar wel een huis met warmte en liefde onder het lekke dak!
Zomerse Kleine Vos
Op dezelfde Hemelsleutel als waar ik de Atalanta gisteren tegenkwam, zat ook de Kleine Vos. Gebroederlijk (of gezusterlijk?) zaten zij te snoepen van de nectar in deze plant. Als ik deze foto zie, dan word ik heel vrolijk. Denk aan lange, zonnige zomers. Met warme avonden die eindeloos duren. Waarin je je heerlijk loom voelt na zo'n weldadige barbeque en je geniet van een lekker ijsje dat wegsmelt op je tong. Zo'n zomer waar je lang op kunt teren. Die we niet hebben gehad, zeg maar. Zo'n zomer. Deze Kleine Vos geniet daarom intens van elke zonnestraal en ik, ik doe met hem mee!
Zondagse Zwammen
De wereld op mijn ooghoogte zit op 1.65 m. Dat is niet heel hoog, dus zou je verwachten dat ik ook wat meer oog heb voor de "onderwereld". Toch liep ik hier gisteren bijna aan voorbij. Bijna, want ik een flits registreerde ik iets in het gras en liep daarom voor de zekerheid even terug. En daar stonden bergen paddestoelen! Een prachtig gezicht, al die zwammende hoedjes in het nog vochtige gras. Nu waren mijn gympies gisteren al niet blij met me, maar mijn camera werd nu zo'n beetje ingegraven in de grond want ik wilde er geen luchtfoto van maken, maar zien hoe dit eruit ziet voor al die kaboutertjes die hier tussen leven ;-) Ze zagen er prachtig uit, opgepoetst in het frisgroene gras. Alvast opgedoft voor de zondag?
Bont Zandoogje
Vandaag is de dag van het Bonte Zandoogje. Zo zie ik deze vlinder nooit (hij komt überhaupt weinig voor in Zuid-Holland) en zo zie ik er vandaag meerdere! De vlinder op de foto zag ik vanochtend zitten op de zijkant van een oud, houten bruggetje. Ze hebben een voorkeur voor schaduwrijke plaatsen die afgewisseld worden door zonnige gedeelten. Later vandaag, toen ik al weer thuis was, zat ik naar buiten te kijken en zag op de tuintafel... jawel, weer deze vlinder! Nou ja, goed, het zal niet exact dezelfde zijn geweest, maar toch :-) Een paar dagen geleden heb ik buiten het normale vogelvoer dat er hier in kilo's tegelijk per week doorheen gaat, een overrijpe mango op tafel gelegd omdat ik weet dat sommige vlinders dol zijn op rottend fruit. En het ding ziet er inmiddels niet meer uit, maar het is een leuk gezicht om hem daar op te zien zitten en te smullen!
Zwervers
Vanochtend al vroeg op pad gegaan, want het belooft een mooie dag te worden. Ik struin rond door de zompige graslanden en mijn gympies zijn niet blij met me... de modderspetters en grassprieten zitten op mijn kuiten en ik lijk wel een zwerver. Dan kom ik een Atalanta vlinder tegen. En nog één. En nog meer. Ze zitten lekker in het zonnetje, dat nog niet heel warm maar wel lekker is! De hemelsleutel waar ze van zitten te snoepen is een goede plant voor ze in deze maanden, want het is een belangrijke voedselbron. Dat kunnen deze zwervers wel gebruiken, een beetje extra spierkracht, want in het najaar trekken groepjes van de Atalanta weer terug naar het zuiden. Sommige voelen zich hier kind aan huis en besluiten te blijven. Ze kunnen de hollandse winter overleven als het een zachte is, maar als de komende winter zo wordt als de afgelopen twee, dan vrees ik het ergste voor de thuisblijvers...
Township Vaalwater
Tussen gewone huizen in de plaats Vaalwater begint een stofweg die leidt naar de woonplaats van 40.000 mensen. De lokale handelaar in golfplaten moet een bloeiend bedrijf hebben; het merendeel van de huizen bestaat uit niet meer dan een paar golfplaten. De twee huisjes hier op de achtergrond zijn vergeleken met de rest nog het beste van het slechtste. In de township zelf is het een drukte van belang. Door de beperkte omvang van de huizen is iedereen gedwongen het grootste gedeelte van het leven buiten door te brengen, zoals hier deze kinderen en jongeren doen. Ze vermaken zichzelf met het spelen met oude autobanden en de jongeren hangen "cool" te zijn. Vanwege veiligheidsredenen mochten we de auto niet uit en was ik gedwongen om hier en daar wat snelle foto's te nemen. Jammer, ik had graag even echt contact met ze gehad...
Kriebels!
De herfst... het is jouw seizoen. Samen met al je vriendjes en vriendinnetjes kom je tevoorschijn en wiegen jullie heen en weer in de wind. Je hebt eigenlijk heel veel tegen je: bijna iedereen vind je eng, lelijk, harig, schrikt zich te pletter als je opeens met gierende banden (nou ja, poten dan) door de huiskamer heen crosst. Om mee te kroelen ben je ook niet echt geschikt, MAAR... je zegt me wel altijd gedag! Bij voorkeur als ik er geen erg in heb en je me voor de zoveelste keer verrast met je kleverige draden in mijn gezicht. "Gatverdamme", en ik begin alles van me af te plukken in de hoop dat het alleen maar weer die spinnenrag is... en dat ik je niet voel lopen opeens door mijn haar... oeh, ik voel je kriebelen terwijl je nog gewoon in de restanten van je web zit. Onverstoorbaar bezig om "iets" in te wikkelen en straks lekker op te peuzelen. Gezien het tijdstip waarop ik je de eer geef (waarom??) om hier op de site te komen hangen, zal het wel een snackje zijn. En komt het hoofdgerecht later. Maar dat hoef ik niet te zien!
De Gildenramen
Waar? De Grote Kerk in Dordrecht. Wat? De Gildenramen. Waarover? De gilden en ambachten die Dordrecht gekend heeft. Het is een monumentaal drieluik, een gigantisch stilleven van gildesymbolen, aangespoeld op een Dordtse oever. Krakelingen voor de bakkers, vissen voor de vissers, scheepstuig voor de reders. Het rivierenlandschap met de handelsschepen in de verte. Niet alleen gaan de ramen over ambachten, ze zijn het zelf ook. Twee jaren waren er nodig om de foto's op glas te zetten door middel van zeefdrukken, ze met de hand in te kleuren met speciale verfsoorten. Dan opnieuw branden, de ramen in stukjes snijden en ze voorzien van lood. De dikke loodlijnen contrasteren met de fotografische details, net zoals de horizontale polder de verticale architectuur tegenspreekt. Glas-in-lood kunst is een oude traditie maar de tecnische uitvoering van de ramen is van deze tijd.
Ik ben nog klein...
... maar al wel een beetje stoer! Toen ik was geboren woog ik ongeveer 65 kilo en had ik nog zachte voetjes. Binnen 1 uur stond ik al op mijn pootjes. Bij mijn mama mag ik lekker drinken. De eerste twee maanden heb ik alleen maar haar melk gedronken, maar nu mag ik al wat gras eten! Na 1 jaar ben ik klaar met de melk... ik ben toch zeker geen koe! Ik blijf zeker nog twee jaar bij mijn moeder. Daar is het lekker veilig en bij gevaar kruip ik weg bij haar voorpoten. Mama is toevallig wel kei-sterk!
Aanmodderen!
Het dagelijkse leven van een neushoorn is niet heel ingewikkeld, maar wel een beetje afhankelijk van het weer. Is het erg warm,zoeken ze de schaduw op. Bij regen en kou zoeken ze beschutting in de struiken. Tussendoor lekker een hapje eten, beetje slapen en ... lekker een modderbad nemen :-) Dat is goed voor hun "zachte" huidje! Neushoorns schuren ook graag langs bomen om beestjes zoals teken op hun huid kwijt te raken. Vooral na zo'n zalig modderbad schuren ze erop los omdat dan de teken in de modder vast gebakken zitten. Maar heel vaak worden deze beestjes al van hun huid gepikt door vogels (ossenpikkers) die er van leven. Soms kunnen ze de neushoorn flink wat last bezorgen, bijvoorbeeld wanneer ze in (!) de neus of oren naar wat eetbaars zoeken en daarbij wat hardhandig te werk gaan... Om geen al te onsmakelijke details op de site te zetten heb ik de vogels vriendelijk verzocht even op te krassen :-)
Dominicaanse Republiek • Zuidoosten Dominicaanse Republiek
Dominicaanse Republiek • Zuidoosten Dominicaanse Republiek
In haar sas met de wa
"We gaan naar een hanengevecht kijken!", roept onze vrolijke gids. Prima, maar niet mijn ding. Ik klauter uit de monstertruck en terwijl de hele meute (veel te veel luidruchtige toeristen naar mijn zin) richting de arme hanen gaat, loop ik "per ongeluk" een geheel andere kant op. Langs de kant van de weg staan huisjes met diepe tuinen. Achterin de tuin van zo'n huisje is deze dame de was aan het ophangen. Ik zwaai naar haar en zij naar mij. We lachen, ik wijs op mijn camera en vraag of ik een foto van haar mag maken. Ze vindt het best en gaat er eens goed voor staan. Als ik de foto aan haar laat zien, begint ze hard te lachen en wijst naar haar man. Manlief zit in de schaduw, gewoon te zitten. Ik laat hem de foto ook zien en dat vinden ze helemaal geweldig. Ik bedank ze vriendelijk en bedenk dat dit vele malen leuker is :-)
Druk!
Nooit eerder kwam ik zelf zo'n grote groep Elandantilopen tegen! Een machtig gezicht en ik geniet enorm :-) Tussen deze dieren zit ook een vreemde eend in de bijt, namelijk een zebra. Die heeft alleen wel z'n camouflage pak aangetrokken en het is dus even zoeken...
Dominicaanse Republiek • Santo Domingo
Dominicaanse Republiek • Santo Domingo
Zona Colonial
Als je met je rug naar het Paleis van Diego Columbus (inderdaad, de zoon van ...) staat, kijk je uit over een stukje van de Zona Colonial in de hoofdstad Santo Domingo. Het is hier genieten van de koloniale architectuur, maar ook de sfeer opsnuiven van lang vervlogen tijden. Er loopt een vriendelijke man rond met zijn limonade karretje, waarin een knalroze drankje zit in Coca Cola flessen (drinken is op eigen risico, ik ben verder niet aansprakelijk voor geleden schade in de maagstreek), straatverkopers proberen je een hip, rieten hoofddeksel aan te smeren. Zoiets staat altijd geweldig leuk op vakantie, maar daarna sla je op de een of andere manier best een flater ermee ;-) Toeristen mengen zich tussen de lokale bevolking, zwoegen in de brandende zon door de steile maar charmante steegjes en camera's klikken onophoudelijk...
Slaap lekker!
Vanavond rond 20:30 uur zijn de lichten ontstoken in Kinderdijk. De molens, het oude gemaal en diverse verlichting in de vorm van molens aan de zijkanten van de straten zorgen voor een sprookjesachtige sfeer. Het was een drukte van belang in het verder onverlichte molengebied, erg gezellig! En wat normaal gesproken een standaard maandag is, sluit ik vandaag af met dit mooie beeld in mijn gedachten. Slaap lekker allemaal!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
