EvanderHel
Pensão Amor, uniek...
Al op onze eerste avond in Lissabon rollen we per ongeluk een straatje in waar het stikt van de locals. Gezeten op meubilair dat rechtstreeks uit het poppenhuis lijkt te komen zo klein, snuiven we de typische, ongedwongen en relaxte straatsfeer op. We zitten bij Sol y Pesca, een voormalige visserijwinkel, en nu een kleine bar met honderden en honderden mooie blikjes diverse soorten vis. Om mee te nemen of direct te verorberen met een Portugees wijntje erbij en knisperig brood. Onze ogen vallen op de buurvrouw van Sol y Pesca. Zij heet Pensão Amor en zit ook in het grote, unieke 18e eeuws gebouw. Dat we in het voormalige red light district van Cais do Sodré zitten weten we dan nog niet, maar daar komt snel verandering in! Ik zie een deur open staan, giebelende mensen ervoor (zullen we wel of niet...) en ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. In het trappenhuis is men gul geweest met graffiti posters uit de jaren 50/60 en de dames worden steeds bloter naarmate ik hoger in het gebouw kom. Het blijkt een pension geweest te zijn waar zeelui vanaf hun boten op de Taag naartoe kwamen voor een kortstondig moment van 'ware' liefde ;-) Nu zitten er diverse bars in, een kamer waar je kunt leren paaldansen, een boekwinkel met erotische literatuur, een trendy kapper en worden er concerten gegeven. Geweldig om doorheen te dwalen en ben je er klaar mee dan kun je in deze straat (Rua Nova de Carvalho) nog uitgebreid gaan stappen in clubs die tot de andere ochtend open zijn. De barretjes zoals Sol y Pesca, Pensão Amor en Pozo zitten naast elkaar en zijn tot een uur of 02:00 open en in het weekend tot 04:00 uur. Een hip uitgaansgebied dus, maar nog wel in panden met een heerlijke oude uitstraling!
De Aardappeleters
De Dala Dala is de lokale bus op Zanzibar en vertrekt in Stone Town bij de markt. Da's handig want aan de ene kant kun je met je zak aardappelen gelijk instappen en hoef je er geen kilometers mee te sjouwen. En aan de andere kant, als de bus een lekke band heeft kan de chauffeur bij de aankoop van de aardappelen gelijk een band meenemen. Daar is over nagedacht! Hoewel... als ik naar het profiel van deze banden kijk... misschien beter van niet?
Gezellige chaos!
In Stone Town komen de vissersboten weer binnen. Met ladingen vers gevangen vis, alle soorten, maten en kleuren (en geuren...). De mensen aan de kant wachten geduldig en hebben hun emmers, teilen, kannen, potten, pannen, fietsmanden klaar staan om hun portie in te doen. Het is een kleurig spektakel en erg leuk om mee te maken zo tussen de locals. Je moet niet te kieskeurig zijn qua hygiëne maar daar heeft de dame met de blauwe tas wat op gevonden...
Rode lippen
Ben je op Zanzibar dan is een Spice Tour bijna niet te vermijden. Niet erg, want zo'n rondleiding over een plantage is niet alleen heel erg leuk maar ook nog eens leerzaam. Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat thee gemaakt van kruidnagelen wel héél erg lakserend werkt (don't try this at home) en dat nootmuskaat daar muskaatnoot heet. Behalve dat de heerlijkste geuren van al deze specerijen, zoals vanille en kaneel, je reukorgaan verwennen, laten deze jongens je ook nog een knap staaltje klim- en klauterwerk zien. Slechts met een dun stukje touw tussen de voeten hijsen ze zichzelf omhoog in de toppen van de palmbomen om van grote hoogte kokosnoten naar beneden te gooien. Weer terug op de begane grond hakken ze er lustig op los, zodat wij van het verfrissende vocht kunnen genieten. Even ervoor heeft de jongen op de voorgrond een pluizige vrucht met rode haartjes open staan pulken en de pitjes die erin zaten fijn geplet. Hij maakt er gebruik van door de rode kleurstof die is vrijgekomen uit de pitjes op zijn lippen te smeren. Eco-verantwoorde make-up!
Borst vooruit
We komen elkaar tegen op 't strand bij Mangapwani. Het is eb en ik loop rond op het zo goed als drooggevallen deel en verbaas me over het bijzondere landschap dat bloot is komen te liggen. Hij wroet er met zijn tenen in. Ik zou wel een foto van hem willen maken maar hij kijkt niet erg toeschietelijk. Ik zeg 'hoi'. Hij zegt niets. Mijn camera had ik al in mijn handen en voorzichtig richt ik hem zijn kant op. Daar gaat mijnheer toch wel even voor staan. Stoere pose wordt het met zijn borst fier vooruit. Er kan geen lachje vanaf. Ik had ook niet anders verwacht. Maar de foto wil hij toch wel zien :-)
Verkeersaders
We varen bijna onder de Puente de las Américas door. Deze brug verbindt de beide continenten (Noord- en Zuid Amerika) en is onderdeel van de Pan American Highway. Het is er altijd druk met het voortrazende verkeer en eronder is het al niet veel anders. Daar ligt namelijk ook een verkeersader maar dan van water. Lange rijen schepen liggen te wachten tot zij door het Panama Kanaal mogen, dag en nacht gaat dit verkeer over het water door. De megagrote cruiseschepen en vrachtcontainers mogen alleen overdag door het sluizencomplex, de kleinere bootjes mogen 's nachts ook door. Op de foto zie je rechts in de verte een paar van de schepen die liggen te wachten, eerst is het de beurt aan het enorme containerschip dat eraan komt, met vlak voor de boeg een dapper klein bootje dat het immense schip voor wil blijven.
Ontflest
Lange, warme dagen Zweetdruppels langs glimmende lijven Lange, zwoele avonden Warme muziekklanken klinken Geroezemoes verdwijnt in de nacht Tinkelende glazen proosten met elkaar Zachte kreeft in een knapperig jasje Zweetdruppels langs glimmende glazen Een ijskoud pilsje erin... ... Proost, fijn weekend!
Bonte was? Bont huis!
Medan is een grote, drukke en wat viezige stad. Maar ja, als je daar woont moet je gewoon de was doen. En die hang je lekker buiten op, boven de uitlaatgassen van de vele brommers. Vandaag was de bonte was aan de beurt. Past prima bij het bonte uiterlijk van het huis. Een beetje groen in die stad kan geen kwaad. Maar om nou op elk muurtje een andere tint te doen?
Op hoge poten
Bij eb staat de houten pier bij ons hotel in Mangapwani op hoge, blote poten. Je kunt dan onder het bouwwerk door lopen, op zoek naar visjes die in het hele kleine beetje water dat er nog staat vrolijk aan het badderen zijn. De bewaker houdt een oogje in het zeil, hoewel het enige zeil dat ik af en toe zie bij een dhow hoort. Het is een relaxte, warme dag op Zanzibar. Straks wordt het vloed, dan omarmen de poten van de pier het water en hebben de visjes weer een diepzee aquarium.
Skyline Panama City
Vanaf het Panama Kanaal heb je een prachtig uitzicht op de skyline van Panama City. Hier varen we langs de altijd bedrijvige containerterminal Balboa, waar de stalen reuzen vele miljoenen containers met hun machtige klauwen in de kraag vatten. Op de achtergrond de andere reuzen van Panama City, de wolkenkrabbers die als paddenstoelen uit de grond schieten, waarbij the sky bijna the limit is.
Rotterdammerts
Rotterdam is niet te filmen de beelden wisselen te snel Rotterdam heeft geen verleden en geen enkele trapgevèl Rotterdam is niet romantisch heeft geen tijd voor flauwekul Is niet vatbaar voor suggesties luistert niet naar slap gelul 't Is niet camera-gevoelig lijkt niet mooier dan het is Het ligt vierkant hoog en hoekig gekanteld in het tegenlicht Rotterdam is geen illusie door de camera gewekt Rotterdam is niet te filmen Rotterdam is vééls te ècht *** Eerlijk gestolen van de Nachtburgemeestert ***
Detail Hulstkamp...Ge
Het centrum van Rotterdam kent weinig historische gebouwen in authentieke staat. Het Hulstkamp Gebouw, één van de 458 rijksmonumenten van de stad, heeft de geschiedenis van Rotterdam overleefd. Een zeldzaamheid. Het Hulstkamp Gebouw, een rijk gedecoreerd pand in neorenaissenancestijl, is één van de gezichtsbepalende panden op het Noordereiland. Het werd tussen 1888 en 1892 gebouwd naar een ontwerp van de Rotterdamse architect J.P. Stok. Oorspronkelijk diende het gebouw als margarine- en kaasfabriek met kantoren voor de firma J. Laming & Sons. Na het faillissement van Laming kwam het gebouw in eigendom van de firma Hulstkamp & zoon & Molijn die er een jeneverdistilleerderij vestigde. Op 10 mei 1940 werd het Hulstkamp Gebouw als één van de eerste gebouwen in Rotterdam door het Duitse leger bezet. In 1979 kwam het gebouw leeg te staan. Na een grondige renovatie van het kantoorgebouw en de sloop van de distilleerderij fungeerde het Hulstkamp Gebouw als bedrijfsverzamelgebouw. In 1983 vestigde Maison van den Boer er een exclusieve evenementenlocatie waar je alle mogelijke feesten kunt vieren.
Mijn tuinmuis!
Al jaren heb ik een familie huismuis in de tuin. Tot groot plezier van mijn persoontje, al denkt m'n Rottweiler daar heel anders over. Als ik haar zie dansen en grommen voor het raam dan weet ik dat ze weer aan het racen zijn onder de tuintafel. Volgens mij maken ze er een sport van en liggen ze helemaal dubbel van die zo niet gevaarlijke hond achter het glas. De huismuizen zijn echte alleseters. Ze hebben een voorkeur voor granen, zaden, noten, insecten, larven en wormen. Nu ligt mijn tuintafel altijd helemaal vol met divers vogelvoer, kaassie dus voor de muizen. Via de lange takken van de vuurdoorn wippen ze op een tuinstoel en van daaraf, hopla, op de tafel. Zo tussen de mussen is dat een beetje een vreemde muis in de bijt... En zijn ze lui dan kunnen ze gewoon in de beschutting van de struik blijven en genieten van de vetblokken en de pinda's. Vanmiddag heb ik een tijd muisstil in de tuinstoel gezeten en toen kwamen er verschillende om een hoekje kijken. Ze zijn altijd razendsnel maar nu heb ik er eindelijk 1 op de foto weten te zetten. Nu de rest van de familie nog ;-)
Royaal kaal!
In de lente van 2009 zijn wij in Çe?me met een paar vrienden en een 'verplicht' nummer voor de heren is dan een bezoek aan de berber (barbier). In een piepklein zaakje krijgt R. de scheerbeurt van zijn leven. Met een grote ouderwetse scheerkwast wordt het koppie flink ingezeept en komt er daarna een vlijmscherp mes tevoorschijn. Heerlijk glad geschoren wordt dit ritueel nog een keer herhaald. Klaar? Neuh... wenkbrauwen zijn aan de beurt, de neusharen, oorharen, nekharen, alles wat maar op een haar lijkt wordt drastisch meegenomen waarna de fik wordt gestoken in het donshaar op de wangen en oren. R. kijkt er af en toe wat benauwd bij maar de barbier maakt er een hele show van. Gezicht insmeren, afspoelen, crèmetje erop, lekker luchtje opdoen, klaar! Of... Nope, nóg niet. Tijd voor de massage. Hoofd, schouders, nek, rug, armen en vingers. Ondertussen zijn we een dik uur verder en helemaal appelig van de thee. Maar een geweldige ervaring rijker laten wij óns souvenir daar achter. Dag haartjes! Wat een zalig royaal kaal en superglad hoofd :-)
Geen touw aan vast te
De haven van Izmir. Een schip wacht rusteloos tot de bemanning haar vrijlating op touw gaat zetten. De kapitein heeft de touwtjes echter strak in handen en de bemanning zit ondertussen op het vinkentouw. Men praat met elkaar en ik kan er geen touw aan vastknopen. Ook kan ik door de touwen het bos bijna niet meer zien... Misschien moeten ze het touw wat vieren. Maar welke dan?
Ons kikkerlandje
Een klein beetje reclame voor ons eigen kikkerlandje met een versje uit Oma's tijd: Holland ze zeggen; je grond is zoo dras Maar malsch zijn je weiden en puik is je gras En vet zijn je glanzende koeien. Frisch waait de wind door je wuivende riet Groen zijn je dorpjes in 't neev'lig verschiet Rijk staan je gaarden te bloeien. Blank is je water en geurig je hooi Holland, mijn holland ik vind je zoo mooi! Holland, mijn Holland, ik vind je zoo mooi!
Lake Toba
Lake Toba. Een kratermeer op Sumatra, gelegen op een hoogte van 900 meter. Binnen het kratermeer ligt het eiland Samosir met een aantal leuke dorpjes. De hele dag varen bootjes af en aan om de locals naar hun werk te brengen en weer naar huis, een handjevol toeristen zit er soms ook op. Omdat dit gebied dus wat hoger gelegen is, is het er vaak wat aangenamer dan in de warme steden. Er waait meestal een prettig windje. Meestal. Want soms kan dit windje aanwakkeren en kan het flink gaan spoken op het water. Dan is het iets minder grappig om op zo'n bootje te zitten. Maar dan komt daarna altijd de zon weer en ziet het er binnen no time weer gezellig en vriendelijk uit.
Ga varen!
Zeg je Kinderdijk dan zeg je molens. Zeg je molens dan zeg je toeristen. En dan zeg je heul veul toeristen! Wil je de meute even verlaten en de molens echt van dichtbij zien, pak dan eens de rondvaartboot. Reserveren is niet nodig en het tochtje over 't water duurt zo'n 30 minuten. De boot is in de vaart van 1 april tot 1 oktober en een kaartje kun je aan boord kopen voor 4 eurootjes p.p. Buiten het seizoen is het hier bij de molens al een stuk rustiger, dan kun je heerlijk wandelen door dit mooie gebied. Tenzij het hard gaat vriezen, dan komen de schaatsliefhebbers weer tevoorschijn... maar daar denken we nog even niet aan. Volgende week wordt het namelijk lekker weer :-)
Banyan Tree
Deze enorme Banyan Tree staat een stukje lopen voorbij The House of Wonders in Stone Town. De Bodhiboom of Banyan Tree (Ficus religiosa) is een plant uit de moerbeifamilie. De beroemdste Bodhiboom staat ongeveer 100 km ten zuiden van Patna in het plaatsje Bodhgaya, in de Indische staat Bihar. Onder deze boom bereikte Gautama Boeddha (de stichter van het boeddhisme) 'bodhi' terwijl hij aan het mediteren was. Bodhi wil zeggen opperste kennis, verlichting, ontwaking. Daarom beschouwen de boeddhisten deze 'boom der ontwaking' als heilig en staat hij symbool voor het bereiken van verlichting. Ik weet alleen niet of dit ook lukt als je er samen met je buitenboordmotor zit...
The Doors
De gekerfde teakhouten deuren in Stone Town vallen op door schitterend houtsnijwerk. In sommige deuren zijn fragmenten uit de koran uitgesneden. Verder sneden de bouwers bij huizen symbolen uit het hout waarvan men dacht dat ze geluk brachten, zoals vissen (symbool van vruchtbaarheid), kettingen (symbool van veiligheid) en lotussen (voortplanting). Op heel Zanzibar zijn meer dan 560 houten gekerfde deuren, velen verkeren in een slechte staat. Maar de laatste jaren is het stadsbestuur zich steeds meer bewust geworden van de historische waarde van de deuren en worden ze op bescheiden schaal gerestaureerd. De deuren van deze moskee hebben dat niet nodig, zij verkeren in een prima staat van onderhoud. Kleine aanvulling op de foto: de donkere rand bovenaan komt niet omdat de verf van de muur daar donkerder is, het is de schaduw van een houten overkapping.
Batak Tombe
Een graftombe is in het algemeen een bouwwerk, grafheuvel of hunebed met als inhoud het graf van een heerser of ander machtig of rijk iemand, dat fungeert als een grafmonument. Deze Batak tombe, gelegen op Samosir Island in Lake Toba, is van een rijke familie. Het is een prachtige rustplaats en er wordt gezegd dat hier zo'n 125 leden van die familie begraven liggen.
Nooit Gedagt
Korenmolen Nooit Gedagt staat van oudsher op de stadswal van de vestingstad Woudrichem. De stadswal maakt onderdeel uit van de in 1583 in opdracht van Prins Willem van Oranje door Adriaan Antonisz opgerichte verdedigingswerken. Woudrichem maakt samen met Gorinchem en Slot Loevestein deel uit van de zogeheten 'ijzeren driehoek'. Korenmolen Nooit Gedagt is Nederlands enige achtkante stenen stellingmolen en is wekelijks meerdere dagen beroepsmatig in bedrijf. Op ambachtelijke wijze én alleen op windkracht wordt graan tot meel (zowel biologisch als gangbaar) geproduceerd ten behoeve van circa 200 verschillende eindproducten. Op de begane grond is de molenwinkel waar je de lekkerste dingen kunt kopen, zoals diverse broodbakmixen, jams, mosterd, honing, zalige koeken, geschenkartikelen en leuke boeken. Wil je een bezoek brengen aan het pittoreske Woudrichem met zijn vele monumentale panden, ga dan in het weekend van 17 t/m 19 mei. Op 17 mei is het jaarlijkse Woerkums visbakkampioenschap en op 19 mei de jaarmarkt. Tevens zal de kermis geopend zijn. Druk maar gezellig! De foto van de molen heb ik met vol tegenlicht genomen, waardoor er een lichtvlek is ontstaan op de molen. Ik vind het zelf in dit geval niet erg, en ach, je moet soms eens wat proberen :-)
Delfts blauw!
Iedere dag rijd ik langs en door het pittoreske Kinderdijk met zijn 19 molens. In dat gebied lopen duizenden toeristen en zij verdringen zich vaak in de souvenirshop om een geweldig kitscherig hebbedingetje te scoren dat hen doet herinneren aan het mooie Holland. Buiten de souvenirshop: een megagrote knalgele klomp, maat 643, waar je in kunt gaan zitten en/of staan voor een bijzonder originele foto! Binnen de souvenirshop: veel Delfts blauwe zaken waar de Hollandsche Molen trots op staat te pronken. Zoals deze klompen waar de mensen eenmaal terug in China en omstreken de klompendans op kunnen doen. Of wat te denken van het Delfts blauwe kussende paartje? Te vinden als beeldjes (met of zonder molen erachter), op theedoeken, servetten, kersthangers, borden, mokken, peper en zoutvaatjes, tassen, muziekdoosjes, magneten, barbecueschorten, fotolijstjes en dan vergeet ik vast nog wel iets... Terwijl ik dit schrijf dwaalt mijn blik af naar de andere kant van de tafel. Waar 2 ovenwanten liggen, made in Portugal. In Delfts blauw. Souvenir van mijn schoonouders...
Buiging
Slechts 2 maanden per jaar open voor publiek. Om de Keukenhof in die 2 maanden te laten stralen voor de massa's toeristen, zijn vele maanden van voorbereiding nodig. Met slechts een klein team van zo'n 30 man worden er jaarlijks miljoenen en miljoenen bloembollen heel nauwkeurig in de grond gestopt. Geen kwestie van neergooien en hup, grond erover. Nee, kleuren moeten kloppen, vormen ook en om de bloem prachtig hoog te krijgen wordt iedere bloembol met de hand (!) voor 't definitieve planten netjes met de punt van de bol omhoog gezet. Deze gekleurde bogen deden me denken aan een buiging. Een diepe buiging voor de mensen die ieder jaar deze klus enthousiast oppakken!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
