Enroute2
Fushimi-Inari
Het shintoistische heiligdom Fushimi-Inari doet je duizelen van bewondering wanneer je het pad betreedt dat 4 km lang door de dicht beboste bergen slingert, overdekt door duizenden scharlakenrode torii (poorten), die allen zijn gedoneerd door bedrijven, families of individuen. Het is niet voor niets een van de meest bezochte bezienswaardigheden in Japan. Maar niet alleen de torii zijn indrukwekkend: verschillende altaren en mysterieuze begraafplaatsen onderbreken de route en lokken je van het pad af om de mooie details van dichtbij te bekijken. Toegang is gratis en vanuit Kyoto reis je makkelijk met de trein naar het station vlakbij de ingang van het complex.
Winter in Jordanië
Toch even afscheid nemen van de winter, veel sneeuw hebben we hier niet gehad, net als een jaar eerder. Maar in Jordanië kwam het in januari met bakken uit de hemel, dit niet alleen tot ongenoegen van de bewoners. Deze twee mannen genoten ervan en waren net zoals wij de benen aan het strekken langs de aanbevelenswaardige route over de Kings Highway en dat doe je natuurlijk ..... in de sneeuw!
Tocht langs een...een
Een hele middag duurde deze ‘excursie’ een tocht vanuit Ngwe Saung per motor bike over een kustlijn die terecht Lonely Beach wordt genoemd, want je komt er bijna geen sterveling tegen. Ik vond het zo bijzonder dat ik me bijna in een film waande, het is moeilijk na te vertellen, dit moet je zelf beleven. Drie keer ben ik met Kyaw San Win, of gewoon Mr. Win, op pad geweest tijdens mijn verblijf aan de westkust, een zeer prettig persoon die je de mooiste locaties laat zien. Behalve gids is hij bovendien fotograaf en hij kiekt er net zo enthousiast op los alsof hij zelf met vakantie is. Je kunt naar hem vragen bij het Silver Coast Hotel.
Saint George kerk in.
Het interieur van de Grieks Orthodoxe Saint George kerk in Madaba is bijzonder fraai, maar het oude vloermozaïek met een plattegrond waarop alle bekende Bijbelse plaatsen in het Midden-Oosten zijn afgebeeld is de voornaamste trekpleister. De heilige kaart is waarschijnlijk gemaakt om pelgrims te helpen bij hun zoektocht naar heilige plaatsen. Ooit was de kaart 6 bij 16 meter. Het mozaïek werd vermoedelijk 560 na Christus door een onbekende kunstenaar gemaakt. In 1884 werden de mozaïeken in Madaba toevallig ontdekt tijdens de bouw van nieuwe huizen. Een derde van de twee miljoen gekleurde steentjes die het mozaïek vormen, heeft het al die eeuwen overleefd. Op deze foto is de kaart niet te zien, des te meer reden om daar zelf een kijkje te gaan nemen.
Ruimte voor de Waal
In Nijmegen wordt gewerkt aan de realisatie van het project ‘Ruimte voor de Waal’, waarbij de dijk bij Nijmegen-Lent 350 meter landinwaarts wordt verlegd waardoor er plaats is voor een nieuwe nevengeul die bij hoogwater extra capaciteit kan opvangen. Ook ontstaat daardoor een langgerekt eiland in de Waal, dat pal tussen de historische binnenstad op de zuidoever en het nieuwe stadsdeel Waalsprong op de noordoever komt te liggen. Het eiland en de nevengeul vormen samen een uniek rivierpark, dat zal worden ingericht met een mix van water en natuur, recreatie en stedelijke activiteiten. Het is nu al interessant om een kijkje te gaan nemen en voor groepen kunnen zelfs rondleidingen worden verzorgd. Op de gelijknamige website (bron) kun je meer informatie vinden. Deze foto heb ik door een ongelooflijk smerig treinraam gemaakt, maar daar is vreemd genoeg niets van te zien. Op de voorgrond zie je een scheidingsinstallatie van grind en zand.
Het Reindersmeer
Het mooie en natuurlijk ogende Reindersmeer is ontstaan door ontzanding. In de jaren zestig werd op de Bergerheide begonnen met de winning van industriezand voor de betonindustrie. Het gebied rondom het meer is onderdeel van nationaal park De Maasduinen en er liggen verschillende wandelroutes. Het startpunt voor deze wandelingen is bij het informatiepaneel bij de sluisbrug in de Bosserheide in Well. Op de foto zie je een fragment van de route rondom het meer, hier werd mijn aandacht getrokken door de zon die net even mooi door de wolken brak.
De Zaanse Schans
Afgelopen weekeind is iedereen er massaal op uitgetrokken vanwege het mooie lenteweer, dat was in elk geval te zien aan de overvolle treinen. Wij hebben voor het eerst de Zaanse Schans bezocht, een echte aanrader, mooi historisch erfgoed hebben we toch in ons kleine landje. Ook bijzonder dat er mensen in de pittoreske huizen wonen, dat maakt dat het minder op een openluchtmuseum lijkt. Ongestoord in je voortuintje zitten is er voor de bewoners natuurlijk niet bij, maar je moet er wat voor over hebben.
Jordanië • Jordanië Woestijngebied
Jordanië • Jordanië Woestijngebied
Herder in de woestijn
Wie denkt dat schaapherder in Nederland een uitstervend beroep is, zou het wel eens mis kunnen hebben. Ik las een artikel over een school in Velp die een opleiding tot herder aanbiedt en die zit voor dit jaar al helemaal vol. Vooral de wat oudere dames en heren schrijven zich massaal in, dus wees er als de kippen bij als je belangstelling hebt. In een een land als Jordanië is dat helemaal niet aan de orde, een herder met zijn vee maakt gewoon deel uit van het landschap, alleen wij reizigers kijken daarvan op. Misschien wel een gat in de markt om een workshop schaaphoeden in de reis in te bouwen, net als de Arabische kooklessen die je daar kunt volgen.
Rode rotsen
De roze-rode kleuren van de rotswanden in Petra zijn fascinerend. Deze foto is onbewerkt en geeft de warme tinten natuurgetrouw weer. De oude stad is helemaal uitgehakt uit het zandsteen dat veel ijzeroxide bevat, waardoor het gesteente zo mooi gekleurd is. De kloof in Petra is overigens niet door water uitgeslepen, maar ontstaan als gevolg van tektonische activiteiten, die een breuk in het zandsteen veroorzaakten.
De Dode Zee
Door de aangename warmte van rond 20 graden in januari, de windstilte, de weinige mensen die er waren en de zachte heiige lucht met de warme tinten en de fletse zon, kwam de toch al bijzondere Dode Zee nòg wonderlijker op mij over. Ik denk dat deze foto wel een beetje overbrengt wat ik bedoel, hoewel je het zelf moet beleven, zoals we dat allemaal wel kennen. En ja, het is echt leuk om in het water te ‘zitten’, liefst met een krantje voor de foto, die had ik zelf niet bij de hand. Een bezoek aan dit laagst gelegen meer ter wereld, ca. 400 m beneden de zeespiegel, mag zeker niet aan je programma ontbreken als je Jordanië of Israel bezoekt.
Schip der woestijn
De dromedaris wordt ook wel het ‘schip der woestijn’ wordt genoemd omdat hij lang als last- en rijdier onmisbaar was in de vroegere handelskaravanen. In het zuiden van de Sahara worden ze nog steeds gebruikt voor zoutkaravanen maar door de komst van de auto en het vrachtverkeer is de werkgelegenheid als transportmiddel voor dit dier flink afgenomen. Hier in Petra en ook in de Wadi Rum zijn ze nog volop aanwezig om de bezoekers te vervoeren, maar de elegante dieren voegen op zich al veel toe aan de sfeer op deze locaties. Deze dromedaris steekt in de ochtendzon mooi af tegen de façade van Al Khazneh en merkt de drukte om zich heen niet eens op.
De Hoge Offerplaats
In de oude stad Petra raak je niet snel uitgekeken en mocht ik nog eens in Jordanië komen, dan ga ik dit wereldwonder zeker een tweede keer bezoeken. Over de heilige weg wandel je eerst tussen de steile rotswanden van de kloof door en kom je vervolgens langs veel imposante ruïnes van gebouwen en grafmonumenten. Er zijn ook bezienswaardigheden hogerop gelegen, zoals de Hoge Offerplaats, vanwaar je een mooi uitzicht hebt. Het is flinke klim naar boven en wie vermoeide voeten heeft kan een ezeltje huren, je wordt hoe dan ook beloond.
Niet thuis
Je kunt heerlijk wandelen via diverse routes rond het mooie blauwe Gjendemeer in Jotunheimen NP, zowel beneden langs de waterlijn als boven over de ruige bergtoppen. Bijna terug op ons startpunt in Gjendesheim met een regenbui in ons kielzog, zagen we deze tent met motor staan. De bewoner was niet thuis, vast even wandelen.
Kjosfossen waterval
Een van de steilste treintrajecten ter wereld, met een stijging van 865,5 meter over een lengte van 20 km, is de Flåmspoorweg (Flåmsbana) in Noorwegen. Tussen de plaatsen Flåm en Myrdal vervoert de trein je langs een spectaculair landschap met ruige kloven, wild stromend water en gekleurde huizen die tegen de steile berghellingen staan geplakt. Onderweg maakt hij een stop bij de waterval Kjosfossen, die een hoogteverschil heeft van ca. 225 m. Op deze tegenlichtopname kun je in het doorbrekende zonlicht goed het opstuivende water zien.
Bijbelstandaard
Een detail dat me opviel in de bezienswaardige kathedraal van Bayeux, is deze bijbelstandaard die in het volle lichtschijnsel vanuit de vensters opvallend afstak tegen de donkere achtergrond. Vroeger was men dol op tierelantijnen, tegenwoordig houden sommige mensen van bling bling. Maar bij oude spullen kun je er van verzekerd zijn dat ze door ambachtslieden met de hand werden vervaardigd en dat is een mooi gegeven.
De kathedraal van...B
De Notre-Dame van Bayeux, gebouwd van de 12e tot in de 15e eeuw, valt onder de voornaamste bezienswaardigheden in deze gelijknamige oude stad in Normandië. De zon dringt hier door de vensters van de kathedraal, waardoor het interieur ongelijkmatig wordt verlicht en dan worden we plots verrast door een oorverdovend orgelspel. Nog mooier kun je het je bijna niet voorstellen.
Amagro
In het noorden van Gran Canaria kan het soms flink regenen, in tegenstelling tot de zuidelijke helft, omdat de bergen in het centrale hoogland de buien tegenhouden. Deze worden aangevoerd door de passaatwind die vrijwel altijd uit noordoostelijke richting komt. Op deze foto kijk je uit op de 501 meter hoge bergketen van Amagro in het noordwesten van het eiland. De late middagzon in combinatie met de donkere wolken zorgen voor een warme lichtval op de flanken van het bergmassief.
Lichtschijnsel
Het uit de zandstenen rotswand uitgehouwen Al Khazneh (de Schatkamer) diende als graftempel en is het bekendste monument in de oude Jordaanse stad Petra. Het gebouw dankt zijn naam aan de legende van de bedoeïenen. Zij dachten dat de graftombe het werk moest zijn geweest van de Farao van Egypte. In zijn achtervolging op Mozes en het Israëlische volk, werd hij gehinderd door het feit dat hij al zijn schatten mee moest slepen. De farao bouwde toen de Schatkamer en sloeg in de urn op de top van het gebouw zijn schatten op. Daarna kon hij zijn achtervolging voortzetten. Het moment dat je vanuit de schaduw in de nauwe kloof het warme lichtschijnsel van de facade tussen de rotswanden door ziet schemeren doet alle woorden verstommen.
Bergdorp
Hoog door de bergen rijden we van Petra naar Wadi Rum. Het sneeuwt niet meer en de zon trekt de mensen naar buiten om hun dagelijkse bezigheden te hervatten. We passeren een klein dorp, veel verkeer is er niet. Deze jongen in zijn dikke warme jas zag ons in de verte al aankomen vanaf het dak van zijn huis, en zwaait even later terwijl wij voorbij rijden, verder naar het zuiden.
Licht tussen de rotse
In deze kloof in de Wadi Rum woestijn zijn de struiken groen in tegenstelling tot hun soortgenoten die gedurende de dag minder of geen schaduw vangen. De late middagzon die zijn stralen tussen de rotsen laat vallen doet alle kleuren nog even warm fonkelen voordat de schaduw alles overdekt. Ik vind het net een aquarium, maar dan zonder vissen.
Kleurenspel
De zon tovert mooi licht op de rotspartijen die uit hetzelfde gesteente bestaan, maar verschillende kleuren laten zien al naar gelang de afstand waarop je staat en zo worden ze ook opgevangen door het oog van de camera. De kamelen geloven het wel, zij luieren op hun rustplaats totdat nieuwe toeristen zich aandienen.
The Time Machine
The Time Machine is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 2002, gebaseerd op de gelijknamige roman van H.G. Wells. De film gaat over een wetenschapper Alexander die in het New York van 1899 woont en geobsedeerd is door het idee van tijdreizen. Hij werkt zijn theorie uit en bouwt een werkende machine, waarmee hij door het verleden en de toekomst reist, op zoek naar de vraag hoe hij de dood van zijn geliefde Emma had kunnen voorkomen. Deze oude roestige machine in Landschaftspark Duisburg deed me aan deze film denken.
Verenigde Staten • New York City
Verenigde Staten • New York City
A Knight’s Tale
Deze jongen is nog te klein om te kijken naar films als A Knight’s Tale uit 2001, een middeleeuws avontuur waarin boer William zich voordoet als een ridder en concurreert in bloederige toernooien, waarin hij onderscheidingen wint en vriendschappen verwerft met historische figuren. Eerst maar eens riddertje spelen met lego en een bezoekje brengen aan het museum, in dit geval the Metropolitan Museum of Art in New York.