Enroute2
Verenigde Staten • New York City
Verenigde Staten • New York City
Greene Street
Aan het begin van de negentiende eeuw kwam het gebruik van gietijzer in New York in zwang. Eind van de eeuw had het zijn nut zodanig bewezen dat men het ook in de bouw van huizen ging gebruiken. De Cast Iron District in de wijk SoHo (South of Houston) is er het resultaat van, met meer dan 50 neoklassieke gebouwen uit de 19e eeuw. Gietijzer werd veelal gebruikt als een decoratieve voorzijde over een bestaand gebouw, je kon geprefrabiceerde delen gebruiken en het was nog minder brandgevaarlijk ook . De prachtige gevels die SoHo sieren, kon je vroeger uit een catalogus bestellen. De historisch belangrijke panden met hun gietijzeren voorpanelen zijn er in vele verschillende stijlen. Vooral aan Greene Street zijn ze goed te zien en samen met de brandtrappen vormen ze een fraaie aanblik.
Hardangervidda platea
Vanuit Kinsarvik kun je een prachtige wandeling maken door het ongerepte Kinsodal naar boven tot aan de Hardangervidda. Een voortdurend klimmend wandelpad loopt langs de Kinsorivier. Onderweg zie je vier imposante watervallen. Het is goed haalbaar om de het plateau van de Hardangervidda te bereiken, waar de vierde waterval een adembenemend eindpunt is op deze route. Op de foto een stukje van de afwatering daarvan, met een vernauwing tussen de rotsen waar het water zich met grote kracht doorheen perst.
Fort San Sebastian in
Het fort San Sebastian in de vissersplaats Shama werd in de eerste jaren van de Portugese handelsactiviteiten aan de Goudkust in 1526 gebouwd. In 1645 werd het veroverd door de West-Indische Compagnie en in 1664 door Engeland, dat het als een bedreiging zag voor zijn eigen forten. De Engelsen vernietigden het, en verlieten het weer. De WIC herbouwde het fort een jaar later, en behield het. Het fort werd vooral gebruikt voor het ronselen van slaven, die naar Curaçao werden verscheept. Bij het Verdrag van Sumatra in 1872 kwam het in Brits bezit. Gerehabiliteerd in 1957, is het fort momenteel in gebruik als postkantoor, kantoor voor de kiescommissie en Magistrates Court. Dit gebouw is een historisch architectonisch hoogstandje als gevolg van een combinatie van de Portugese en Nederlandse stijlen en voorkeuren. Vooral de taps toelopende trap naar de toegangspoort is een opvallend detail.
Trappenhuis Galeries.
Op de Friedrichstrasse is Galeries Lafayette een van de chique warenhuizen die zich laat omschrijven als een stukje Parijs in Berlijn. Het moderne winkelpand omvat vier verdiepingen met de meest actuele modecollecties en accessoires uit Parijs. Ook is hier een een boekenafdeling met alleen Franse literatuur. Het trappenhuis naar de onderste verdieping is stijlvol ingericht met vloeren in mozaïek van verschillend gekleurd marmer, mooi gevormde trappen en sfeervolle verlichting. Waar de prijzen van de artikelen in dit warenhuis de pan uitrijzen, is het daarentegen een aanrader om te gaan lunchen in een van de vele restaurantjes op de foodplaza, waar je tegen zeer schappelijke prijzen heerlijke culinaire gerechten kunt nuttigen.
Toegang tot het perro
Het eerste station in Arnhem werd in 1845 geopend. In het kader van het – inmiddels deels gerealiseerde - project 'Arnhem Centraal' is het oude station vervangen door een nieuwe transferhal, ontworpen door UNStudio. In 2008 bleek dat de bouwkosten, die begroot waren op € 65 miljoen, waren opgelopen tot € 90 miljoen en dat geen enkel bouwbedrijf bereid was het riskante ontwerp uit te voeren. Na overleg tussen de betrokken partijen om uit de impasse te komen, is het tekort toen grotendeels opgevuld en besloten het project in twee fases te voltooien. Het ontwerp van het station wordt gekenmerkt door de toepassing van grote transparante puien en daklichten waarmee een lichte en aangename ruimtelijke beleving wordt nagestreefd. Op de foto is een van de trappen te zien die naar de perrons leiden.
Kunstwerk van staal
Deze trap is onderdeel van een stalen kunstwerk in het Nationaal Museum voor Moderne Kunst in Oslo. Het licht dat wordt gereflecteerd door, en heen en weer gekaatst tussen de verschillende oppervlakken, lokt je de smalle ruimte in naar boven, waar je in een korte gang naar links eindigt bij een lamp in de vloer die het licht verspreidt, een aparte gewaarwording. Er is veel mooie kunst te zien in dit museum dat is gehuisvest in een fraai gebouw in art deco stijl en een bezoek is zeker aan te bevelen!
Spiegeling
In het westen van Noorwegen rijd je vrijwel voortdurend langs het water van de fjorden, een beeld waar je na verloop van tijd aan went, maar dat tegelijk blijft boeien. Deze foto is gemaakt onderweg van Stavanger naar Kinsarvik tijdens een stop tussen de buien door op een regenachtige dag. Op dat moment stond er op deze plek geen zuchtje wind, waardoor we een mooie spiegeling van de bergen in het gladde wateroppervlak konden zien.
Montagne de Bueren
De helling naar de citadel, aan de noordzijde van het centrum in Luik, staat bekend als de Montagne de Bueren, een lange kaarsrechte trap van 374 treden die oorspronkelijk gebouwd werd in 1881 om soldaten vanaf de kazerne op de citadel gemakkelijk toegang te geven tot het stadscentrum. Eenmaal boven na een inspannende klim, word je beloond met een panoramisch uitzicht over de stad.
Stranddagje Nha Trang
Op het strand liggen is doorgaans niks voor mij, maar een halve dag lekker uitrusten op zo’n standbed, beetje zwemmen en kijken wat er om je heen gebeurt en dat in een exotisch land, bevalt me prima. Op het strand bij Nha Trang werden wij opgezocht door deze vriendelijke en niet opdringerige souvenirverkoopster, die een tijdje bij ons bleef hangen aangezien we een prettig gesprek hadden. Natuurlijk hebben we wat spulletjes van haar gekocht die we later elders weer aan kinderen kado hebben gedaan. Wat opmerkelijk is aan de hoed die zij draagt is dat er een regenkapje (in mega formaat) overheen zit om het droog te houden.
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Voetsporen
Je kunt je heel even machtig voelen bij het beklimmen van een duin, om daarna met ontzag voor de immense grootsheid om je heen te beseffen dat je nietig bent en hier geen invloed op hebt, behalve de voetsporen die je achterlaat om na je vertrek als de stilte weer valt, weggevaagd te worden door de wind alsof er niemand is geweest. (Dit zijn de zandduinen van Erg Chebbi nabij Merzouga.)
Mezquita de Córdoba
Op de plaats waar nu de Mezquita staat in het centrum van Cordoba, stond ooit een kerk, die weer op de fundamenten van een Romeinse tempel verrees. Na de verovering van de stad door de Moren werd de kerk afgebroken en begin 800 een moskee gebouwd, die sinds de christelijke herovering in 1236 als de kathedraal van het bisdom Cordoba in gebruik is. Oorspronkelijk stonden er zo’n 1200 zuilen in de gebedsruimte, maar voor het realiseren van een kathedraal in het hart van de moskee werden 400 zuilen verwijderd. Doordat het bouwen van de kathedraal erg lang duurde, zijn er ook nog eens verschillende bouwstijlen gebruikt. Het is betoverend om rond te dwalen temidden van de vele zuilen, bogen en ontelbare ornamenten die hier onder één dak verenigd zijn. Op deze detailfoto een engelenkopje ter decoratieve ondersteuning van een lijst.
Dol op slagroom
Dit schaap dat ik tegenkwam langs de Maasdijk in de buurt van Dedem stond me zo verbouwereerd aan te kijken dat je bijna zou denken: heb ik iets van je aan ofzo? Maar nee hoor, niks dan katoen. Hij (ik noem dieren altijd ‘hij’ maar het is natuurlijk een zij) viel me van een afstand al op door dat witte mopsneusje, alsof hij met z’n snuit in de slagroom had gezeten en er zit ook nog een toefje bovenop z’n kop. Verder vind ik de roestbruine kleur van de vacht erg mooi, alleen jammer van de oorlabels, hoewel deze kleiner zijn en beter bij het gras kleuren dan die van de koeien.
Houtskoolverkoopsters
Maak een praatje en een geintje, voeg er een paar woorden in een locale taal aan toe en het is meteen lachen geblazen met de zeer toegankelijke mensen in Ghana. De vrouwen op deze foto, die gemaakt is in Bolgatanga, zijn houtskoolverkoopsters. Zij kopen het in van houtkappers die van takken en boomstronken houtskool maken door het te verhitten onder een laagje zand zonder het te verbranden. Ik heb me laten vertellen dat het in Ghana over het algemeen niet gebruikelijk is om na zonsondergang houtskool te kopen en dat deze zaakjes dan ook meestal gesloten zijn, je zou er nl. witchcraft mee kunnen bedrijven ....
De laatste...nazomerd
Die lijken nu wel geteld, hoewel de komende weken best nog verrassingen kunnen brengen. Als echte Hollandse wil ik toch even met jullie landgenoten delen dat het me niet is ontgaan dat het weer ineens behoorlijk is omgeslagen. Je kunt je gewoon niet voorstellen dat we een paar weken geleden nog genoten van warme nazomerdagen met zwoele avonden, waarvan hier een impressie op een recente foto van de Grote Markt in hartje Nijmegen. Het was mijn bedoeling om een mooi stadsprentje te maken, en thuisgekomen zie ik daar ineens die zonnende man in het midden van mijn foto zitten. Maar kijk hem eens genieten! Daarmee is het voor mij een heerlijk-weer-plaatje geworden, om het zonnetje nog even in huis te halen.
Nigardsbreen
De gletsjer Nigardsbreen is een zijarm van de Jostedalsbreen in Jostedal NP. Voor de Nigardsbreen ligt het Nigardsbrevatnet meer, waarover een bootje vaart naar de voet van de gletsjer. Er zijn diverse gletsjerwandelingen met een gids te boeken en dat is zeker de moeite waard als je in de buurt bent. Wij hebben een wandeling van 3 uur gedaan en samen met de gids en de instructies die je krijgt is dat goed te doen en veilig....., alhoewel ikzelf een flinke val voorover heb gemaakt, omdat het touw tussen mij en mijn voorganger te strak stond waardoor ik naar beneden werd getrokken terwijl de voorste tanden van m’n ijzers in het ijs bleven steken omdat ik niet snel genoeg weg kwam. Niet fijn, maar al met al was het een bijzonder mooie ervaring. Op deze foto zie je het smeltwater dat onder de monding van de gletsjer vandaan stroomt naar het aangrenzende meer.
Blauwvintonijn
De vangst van de blauwvintonijn (op de foto onder het mes in een restaurant in Nagasaki) gaat voor 80 procent naar Japan, dat vrijwel alleen verantwoordelijk is voor het dreigende uitsterven ervan. Gevreesd wordt, dat de blauwvintonijn in 2012 uit de zeeën is verdwenen. Desondanks krijgt deze tonijnsoort geen officiële bescherming. De druk uit Japan en andere invloedrijke lidstaten is te groot. Japanse handelaren en restauranthouders leggen al gauw zo'n 15.000 euro neer voor een vette volgroeide blauwvintonijn. In 2010 bracht een topexemplaar zelfs een recordbedrag van 160.000 euro op. Prijzen die voor tonijnvissers over de hele wereld aanleiding zijn om vooral heel hard door te blijven vissen.Toch is Japan niet compleet ongevoelig voor de internationale kritiek. Al enige jaren wordt geprobeerd de kweek van tonijn te perfectioneren. Onlangs slaagde men erin voor het eerst een generatie tonijn te kweken van eitje tot wasdom. De technieken dienen nog sterk verbeterd te worden, maar de eerste resultaten zijn hoopgevend en ook de kwaliteit blijkt hoog te zijn. Toprestaurants in Japan hebben al interesse getoond in de sashimi van de gekweekte tonijn. In totaal zijn er ongeveer 40 soorten tonijn en tonijnachtigen. In de Nederlandse conserven is voornamelijk skipjack tonijn terug te vinden.
Fontana di Trevi
De Trevi fontein, gelegen aan het pleintje Piazza di Trevi, vind ik de indrukwekkendste van Rome. Hij is niet alleen prachtig om te zien, maar ook de sfeer eromheen, overdag maar vooral in de avond, is overweldigend. Drommen mensen verzamelen zich op het kleine plein, alsof er een happening aan de gang is. Wij hebben het dan ook als zodanig beleefd. Het bouwwerk stelt de oceaan voor met majestueuze zeegod Neptunus op een schelpvormige strijdwagen die door gevleugelde paarden en jonge zeegoden naar de oceaan wordt getrokken. In twee nissen staan links en rechts de uitbeeldingen van Overvloed en Gezondheid. Wanneer je met de rug naar de fontein staat, de ogen sluit, aan Rome denkt en met de rechterhand over de linkerschouder een muntje in het water gooit, zal je ooit terugkeren naar Rome. De munten worden door de gemeente Rome aan goede doelen besteed.
Verenigde Staten • New York City
Verenigde Staten • New York City
WTC (2)
Ik zie ons nog zo in de lange rij van bezoekers staan voor een kaartje om naar het dakplatform van het WTC te gaan, dat was in juli 1999. In onze reisgids lezen we het volgende: De tweelingtorens van het WTC domineren met hun 110 verdiepingen de skyline van Zuid Manhattan. Het complex werd gebouwd tussen 1966 en 1977 en het bestaat uit vijf kantoorgebouwen en een hotel, met elkaar verbonden door talrijke winkels en restaurants. Er zijn 450 bedrijven in het WTC en er werken er ongeveer 50.000 mensen. Jaarlijks komen grote aantallen bezoekers om van het ongeëvenaarde uitzicht vanaf de top te genieten. De lift doet er slechts 58 seconden over om de 107ste verdieping te bereiken. Wanneer u op het dakplatform bent, moet u eens denken aan Philippe Petit, die op 7 augustus 1974 bijna een uur lang het kantoorpersoneel verbaasde met een koorddans tussen beide torens .... We kregen wat ons werd beloofd, een adembenemed uitzicht vanaf een duizelingwekkende hoogte. De herinnering aan dit bezoek is overstemd door de beelden van 11 september 2001. Op deze foto het uitzicht vanaf het WTC over een deel van Manhatten, de Brooklyn en Manhatten bridge en Brooklyn.
Verenigde Staten • New York City
Verenigde Staten • New York City
WTC (1)
In de ochtend van 11 september 2001 boorden zich twee gekaapte vliegtuigen in de Twin Towers van het World Trade Center, gelegen op de zuidelijke punt van Manhattan in New York City. Aanvankelijk bleven beide torens - deels brandend - staan, wat degenen die zich in de verdiepingen onder de inslaggebieden bevonden nog enige gelegenheid bood om te vluchten. Het heeft minder dan twee uur geduurd vanaf het moment dat het eerste toestel de noordelijke toren invloog (8.46) tot het moment dat de zuidelijke toren als tweede instortte (10.28). Van de vier terroristische aanslagen die op deze ochtend werden uitgevoerd, staan deze twee wel het meest in het geheugen gegrift door de gruwelijke en onvoorstelbare beelden die de wereld in zijn gegaan. Volgens officiële cijfers uit februari 2005 kwamen er in totaal 2974 mensen afkomstig uit meer dan 90 landen om het leven. Deze foto van de skyline van Manhattan, met rechts in beeld de Twin Towers, is gemaakt vanaf de Brooklyn Bridge in juli 1999, ruim twee jaar voor de aanslagen. (scan van negatief)
Sony Center
Op de Potsdamer Platz, een belangrijk plein en verkeersknooppunt in het centrum van Berlijn, bevindt zich het Sony Center, een complex waar horeca, winkels en kantoren gehuisvest zijn. Dit gebouw wordt in deze historische stad gezien als een van de topstukken van moderniteit en techniek, vooral door het dak dat een fascinerende constructie heeft. Een fragment van de overkoepeling is op deze foto te zien.
Kloof van Dadès
Ruim een uur rijden over een afstand van 87 km vanaf de machtige Todra kloof, bereik je de al even indrukwekkende kloof van Dadès. Gedurende een groot deel van de route in deze kloof met zijn grillige rotsformaties, bevindt je je op grote hoogte die magnifieke uitzichten in de diepte en verte biedt. Op deze foto is te zien hoe de schaarse kleine stukjes grond langs de rivier de Dadès benut worden om landbouw te bedrijven.
Gastvrij
Al wandelend door het glooiende landschap van Kent, waar je veel appelteelt ziet, troffen we deze uitnodigende mand met appels in de voortuin van een boerderij langs de kant van de weg. Appels om zomaar mee te nemen tegen een vrijwillige bijdrage, te deponeren in een kartonnen doosje. Erg verrassend en gastvrij vond ik dit gebaar, mede door hoe mooi dit stond opgesteld: in een fraaie mand op een tafelkleedje en de appels ook nog versierd met een kransje van bloemen, een plaatje waard. Dat is het mooie van het platteland, waar ook de fiets niet op slot hoeft en de achterdeur van het huis gewoon open blijft staan.
Rondane NP
Het nationaal park Rondane ligt in het midden van Noorwegen en bestaat uit een hooggebergte met diverse toppen boven de 2000 meter. De opplervlakte bedraagt ca. 963 km². Vanwege het droge klimaat en de voedselarme bodem is de vegetatie van het park relatief arm. Het gebied ligt bijna volledig boven de boomgrens. Op slechts weinig plekken komen bloeiende planten voor. Het grootste deel van het park is rotsachtig en wordt bedekt door korstmossen. Vooral rendiermos is een gezichtsbepalende soort, een voorbeeld daarvan zie je op deze foto. Ik vond het heel bijzonder om te zien, net sneeuw, maar dan anders ....
Waalbrug bij Nijmegen
Vandaag ben ik vanaf de markt even naar het Valkhof gelopen, een park aan de rand van het centrum van Nijmegen op een kleine heuvel met uitzicht over de Waal. Vanaf dit punt kijk je mooi uit over deze rivier en de Waalbrug, die de oevers van Nijmegen centrum en Lent met elkaar verbindt. Zo tussen deze twee flinke bomen in lijkt het een piepklein bruggetje, maar hij meet ruim 600 meter lang bij een hoogte van 65 meter in het midden van de boog.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
