Enroute2
Gouden paviljoen in d
De Kinkaku-ji tempel in Kyoto is een van de bekendste toeristische trekpleisters van Japan en van de stad zelf. Het meest beroemde deel van de tempel is het Gouden Paviljoen die mooi weerspiegelt in de vijver waarin hij staat. Deze foto heb ik gemaakt vanuit de omringende tuin, die prachtig is aangelegd zoals de Japanners dat zo goed kunnen. Het randje van mijn paraplu staat er net niet op, het plensde die dag van de regen.
Onbekend maakt bemind
Soms zie je vanuit het vliegtuig landschappen onder je door glijden die je zo nieuwsgierig maken dat je onderweg wel even uit zou willen stappen om een kijkje te nemen. Over zo'n streek of land zit ik dan vaak ook een tijdje te mijmeren. Terug van Tokio naar Amsterdam vlogen we over het ijzige en desolate Siberie, met hier op de foto een vlakte die onderbroken wordt door een bevroren rivier met een paar eilandjes erin. Ik vond het een vreemd maar mooi landschap. (uitvergroot een stuk scherper)
Slim
Terwijl wij werden rondgeleid langs de rotsgraven bij een klein dorp in de Dogon, werden we gevolgd door deze behendige jongen die al klauterend op verschillende plekken zijn pose innam, zich heel goed bewust van het begerige oog van onze camera's. En wie weet levert dat iets op, zoals een mooi t-shirt. Slim joch! (scan)
De laatste bladeren
Geleidelijk schuiven de seizoenen in elkaar over, de bloeiende heide en paddestoelen hebben plaats gemaakt voor steeds bontergekleurde herfstbomen, die hun laatste bladeren beginnen te verliezen. Nu is het wachten op rijp en sneeuw, nog even.
Alle zegen komt van..
Deze vier jongens waren lekker stoer aan het doen onderweg naar de top van Mandalay Hill zoals het gezonde pubers betaamt, maar de bravour verdween bij de aanblik van deze imposante Boeddha van 8,22 meter hoog. Mak als lammetjes uiten ze hun devotie aan zijn voeten in de hoop dat de ‘Verlichte’ hen de juiste weg wijst.
De daken van Yangon
Er zijn enkele hotels in Yangon waar je vanaf het dak de stad van bovenaf kan bekijken met een magnifiek uitzicht tot aan de horizon in alle windrichtingen. Zeker bij ondergaande zon met die grootse ruimte om je heen en de verstomde geluiden in de verte is dit weer zo’n moment waarop je je behalve voldaan, ook heel nietig kunt voelen.
Jordalsnuten
Uitzicht over het Jordal met even links van het midden de Jordalsnuten. Het Stalheim hotel is het beginpunt voor verschillende wandelingen in dit mooie berggebied met kleurrijke fjorden, boerderijen en zomerweides. Wij hebben de Nåli van Stalheim route gelopen tot aan een spectaculair uitzicht op de Jordalsnuten, waarbij we soms zeer steile hellingen via de smalste paadjes zijn gepasseerd met steeds het mooie dal in de diepte.
Altijd samen
Er zijn van die stellen die geen moment zonder elkaar kunnen en alles samen doen, zoals deze twee die ik zag op de pier van Santa Monica. Terwijl hij met spanning uitkijkt naar welk lekker visje hij voor haar uit het water zal trekken, bedenkt zij welke heerlijke dis ze met de vangst voor hem zal bereiden. Het is uit de lucht gegrepen, maar gezellig hebben ze het in elk geval, dit vissende paar.
Uitzicht over Kyoto
Vanaf de schrijn Fushimi Inari-taisha heb je een mooi uitzicht over Kyoto, een stad met 1,5 miljoen inwoners, gelegen op het eiland Honshu. Dit shintoistische heiligdom is vooral bekend vanwege haar galerijen die worden overdekt door duizenden rode torii (poorten), allen gedoneerd door personen, families of bedrijven. Deze galerijen voeren naar boven over een heuvel, waar aan de top het allerheiligste voorwerp (in dit geval een spiegel) voor iedereen zichtbaar is.
Wandeling in de mist
Afgelopen zaterdag hebben we een mooie wandeling gemaakt op het landgoed van Kasteel Tongelaar ten noorden van Mill. Het is er opmerkelijk stil en je komt bijna niemand tegen in dit gevarieerde gebied met weilanden, karakteristieke boerderijtjes, bomenlanen, vennen en het stroompje de Lage Raam . De aanhoudende mist was een cadeautje, alles zag er nog sprookjesachtiger uit dan het al was.
Natuurfenomeen
De Grand Canyon is een van de grootste toeristentrekkers van de VS met 5 miljoen bezoekers per jaar. Door uplift en bergvorming, ongeveer 65 miljoen jaar geleden, werd de grond in dit gebied omhooggestuwd; ongeveer 6 miljoen jaar geleden begon het water van de Coloradorivier de canyons langzaam uit te slijten. Het pad van het water veranderde regelmatig, waardoor een complex stelsel van canyons is uitgesleten. De Pueblo-indianen waren de eerste mensen die in dit gebied woonden; de eerste blanken zagen het pas rond 1540. In 1919 werd de Grand Canyon officieel een National Park. In 1979 werd het gebied uitgeroepen tot een World Heritage Site door de VN. Deze foto is gemaakt vanaf een van de vele uitkijkpunten op de South Rim waarvandaan je dit spectaculaire natuurfenomeen kunt bekijken.
Tevreden
Dagelijks komen er meer dan 1000 bezoekers naar de Shwedagon Pagode om respect aan Boeddha te betuigen of met eigen ogen dit wereldwonder te komen aanschouwen. Dit meisje, die er piekfijn uitziet als ze naar de tempel gaat, heeft net haar gebed bij een van de vele heiligdommen rond de pagode beëindigd. Na het maken van de foto zwaait ze met een tevreden glimlach ten afscheid.
Als mijn kind blij is
In het weekeind zie je veel mensen uit Yangon die een paar dagen komen genieten op de mooie stranden aan de westkust van Birma. Deze moderne moeder heeft het ‘als mijn kind blij is, ben ik het ook’ wat al te rigoreus doorgevoerd met haar olijke blouse vol schattige beertjes die het jongeheertje moeten plezieren. Maar misschien is het net andersom: ‘als ik blij ben, is mijn kind het ook’, en daar valt heel wat voor te zeggen.
Geen geintjes!
Met deze meester onder de monniken in het Mahagandhayon Kyaung klooster in Amarapura valt niet te sollen. Hij ziet er streng op toe dat de jongens die in lange rijen staan om hun maaltijd op te halen zich ordentelijk gedragen. Toch wordt er links en rechts gegiebeld en gefluisterd, wanneer de ordehandhaver net even naar rechts en links kijkt.
Laatste vangst
Het einde van de dag nadert en ik kan maar geen genoeg krijgen van het heerlijke vertoeven op het water van het prachtige Inle meer. Deze visser die de typische lokale beenroeitechniek van jongsafaan meester is gooit zijn net nogmaals uit om zijn laatste vangst binnen te halen voor het donker wordt.
Droommeisje
Onderaan de indrukwekkende Moon Hill, een paar km buiten Yangshuo, kochten wij een frisdrankje van een jonge moeder die zich daar had opgesteld met haar koopwaar en twee kinderen. We hebben even gezellig bij haar gezeten met ombeurten haar baby al koeterwalend in onze armen. Haar kleine meid lag lekker te slapen in de warme zon en heeft niets gemerkt van ons bezoek. (scan van dia)
Even in het zonnetje
Dit druilerige weer kan me gestolen worden, maar de herfst biedt ook fraaie tafereeltjes als het zonnetje even doorbreekt. Deze paddestoelenfamilie vangt mooi de lichtstralen op die hun weg vinden door het dichte bladerdak van het bos. De soort is mij niet bekend, maar misschien weet onze paddospecialist (H.) raad.
Intense hitte
Een lange wandeling in Death Valley op het heetst van de dag is er niet bij. Het is de warmste plek op aarde en de droogste van Noord-Amerika. De hoogste temperatuur hier ooit gemeten is 58,3 °C op 3 juli 2013. Daarmee werd na honderd jaar het hitterecord van 10 juli 1913 (57 °C) verbroken. Op het moment van deze foto van het kleurrijke en grillige landschap rondom Zabriskie Point was het ruim 40 graden. Intens, maar kort, genoten van dit natuurwonder en snel de auto weer in.
Bewoners van Nias
De Nederlandse wetenschapper J.P. Kleiweg de Zwaan deed begin 20ste eeuw onderzoek naar fysieke kenmerken van mensenrassen. Op het eiland Nias in toenmalig Nederlands-Indië bracht hij een groep levende mannen in beeld door gips op hun gezichten aan te brengen. De gipsmallen werden naar Nederland gebracht om er deze levensechte afgietsels van te maken. Voor antropologen belichaamden deze gezichtsmaskers de ‘rassen’ van Nias. De 42 maskers zijn te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam. (bron: rijksmuseum.nl)
Vissers
Vanaf de 1,2 kilometer lange U Bein-brug waarop voetgangers hun weg vinden over het Taungthmanmeer heb ik deze vissers gefotografeerd. Ze staan met hun hengels tot hun middel in het ondiepe water geduldig te wachten tot de vissen de lijnen naar beneden trekken. Geen idee waarom ze het zo doen, misschien is dit stabieler dan vanaf een bootje of kunnen ze er zich geen veroorloven.
Suikerriet oogsten
In Birma wordt het suikerriet nog steeds handmatig geoogst, terwijl dat elders in toenemende mate mechanisch gebeurt. Nadat de zoete stengels zijn afgevoerd harkt deze boer de overblijvende plantenresten bij elkaar die kunnen worden gebruikt als grondstof voor veevoer, papier of als brandstof. Zware arbeid, maar het biedt wel meer werkgelegenheid.
Traditionele crematie
De eerste verre reis die ik maakte was naar Indonesië, inmiddels zo’n 28 jaar geleden, en dat heeft enorm veel indruk op me gemaakt. Ik had destijds een Nikon EM en daarmee heb ik deze foto gemaakt, dit is een scan van een dia. De sfeer, geuren en het broeierige klimaat tesamen met de rijke cultuur van dit land heb ik als wonderlijk ervaren, maar vooral de massale crematieceremonie op Bali met de vele rituelen, de gamelanmuziek, het schreeuwen, de offers en het verbranden van de overledenen vond ik bijzonder mysterieus.
Voor dag en dauw
Zo’n strakblauwe lucht als op deze foto zullen we voorlopig niet zien met het onstuimige herfstweer dat we de komende dagen kunnen verwachten. Nog voor zonsopgang heb ik deze foto gemaakt in de Hatertse Vennen ten zuiden van Nijmegen, waar onlangs veel bomen zijn gekapt omdat die teveel water aan dit moerasachtige gebied zouden onttrekken. Dit fotogenieke bomengroepje is blijven staan, daar zullen nog heel wat fotografen plezier van hebben.
Net een bloemstukje
Het is leuk om tijdens een rondgang door een kleurrijk herfstbos verschillende paddestoelen en zwammen tegen te komen. De ene staat nog mooier te pronken dan de andere, al dan niet in groepjes die er soms net uitzien als een mooi bloemstukje. Als je op internet gaat zoeken wat je nou hebt vastgelegd, sta je helemaal versteld van het aantal soorten dat alleen al ons landje telt. Dit keer heb ik niet kunnen vinden wat hier op de foto staat, maar het komt in de buurt van de ‘schubbige bundelzwam’.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
