Ellez
Vidiaput bij...avondl
Rondreizen in Orissa betekent vrijwel uitsluitend het bezoeken van dorpjes en markten. En elk dorp of streek heeft weer speciale bevolkingsgroepen die er wonen: Gadabba, Paraja, Kondh, Bonda en Saora. Elke stam heeft ook weer specifieke uiterlijke kenmerken, gebruiken, kleding en/of stijl van woningbouw. Twee weken dompelen we ons onder in deze prachtige wereld! Aan het einde van een dag komen we aan in Vidiaput. Het begint al te schemeren en de kinderen komen van het veld met de dieren die zij gehoed hebben. De huizen zijn langgerekt en aan elkaar gebouwd met een open strook ertussen. De huizen zijn slecht onderhouden en na de regenbui is de aarde nat en vies. In het avondlicht staan de kinderen nieuwsgierig te kijken naar die paar vreemdelingen......
Jonge herder
Een jonge herder loopt met zijn indrukwekkende kudde terug naar huis. De avond valt. De foto werd gemaakt in de buurt van het Gich Camp op zo'n 3600 meter hoogte. Gich ligt op 48 km van Debark, waar de trekkings in de Simien beginnen.
White Rainbow at...De
Deadvlei in de Namib Desert in Namibie is een unieke landschap vooral in combinatie met de 900 jaar oude bomen, met zijn wit/grijze pan, schaduw en licht spektakel door de zon en de rode zandduinen met een donkerblauwe lucht. Klinkt allemaal goed, maarrrrr...wat ga je doen als je een dichte mist hebt??? Iiiieehhh, nou die pech hadden wij dus :( :( :( Vanaf 05:00 uur tot 10 uur hebben we constant mist gehad! Ik heb daar uren rond gelopen om te kijken vanuit welke hoek ik een aparte foto moest maken. En toen zag ik het. Het was een mirakel en nog nooit eerder heb ik een witte regenboog gezien :)
Himba Child
De Himba's zijn een oude inheemse groep van mensen en van beroep zijn ze herders. Ze worden ook wel Nomaden genoemd. Ze trekken met hun hebben en houwen, kinderen en vee naar verschillende locaties. Ze leven in het Noordwesten van Namibie. Hier een portret van een Himba kind.
Noord-Ethiopië - 25
Sinds begin deze eeuw hadden de scholen meer inschrijvingen dan in veel andere Afrikaanse landen. De alfabetiseringsgraad zou daardoor in de afgelopen jaren van 23 naar 40% zijn toegenomen. Ondanks Ethiopië het naar Afrikaanse normen goed doet en politiek stabiel lijkt, blijft vrouwelijke genitale verminking een veel voorkomende culturele praktijk. Gedeeltelijke of volledige verwijdering van de uitwendige vrouwelijke genitaliën om niet-medische redenen is courant. ----- Met dit portret wil ik hier m’n sociale portfolio over Noord-Ethiopië afsluiten. Iedereen dikke mercikes voor de aandacht die jullie aan m’n foto’s gaven. Groetekes en tot…, Eddy (België)
Met de geiten op stap
Tijdens een stop onderweg kwamen we weer de mooie leemarchitectuur van de huizen en moskeeën tegen. Voor de mensen daar een alledaags gezicht, maar voor ons zo mooi om te zien. De man met de geiten kwam net mooi voorbij. Hij heeft geen oog voor de mooie architectuur en is op weg naar ........
Touareg danseresje
Foto genomen tijdens een bivak bij de Touaregs . We werden daar onthaald bij een kampvuur waarbij plaatselijke leden van de stam dansen uitvoerden waar onder dit Touareg meisje .
Fairy circles
Op deze foto zie je een ronde cirkel op de grond waarin helemaal niets groeit. We hebben er vrij veel van gezien, ook bij de Sossusvlei. Soms zijn ze met elkaar verbonden (lijkt op een atomium). Niemand kan een verklaring geven waarom ze er zijn, wat ze betekenen, waardoor ze ontstaan zijn. Echt mysterieus. Ze noemen ze daar "Fairy Circles".
't Ouderlingenhuis
In een klein dorpje struinde ik wat rond zonder iets bepaald fotografisch interessant te zien. Tot ik bij het ouderlingenhuis kwam. Eigenlijk was het niet meer dan een groter opgezette ruimte met erin piepkleine kamertjes met lemen muren. Alles was wel netjes geschilderd. Sommige oudjes zaten er in 'hun hokje'. De lichtinval viel zo mooi op het enige gemeenschappelijke zitbankje dat ik ...
Adivasi, Orissa
In verschillende gebieden van India tref je nog de oorspronkelijke, inheemse bevolking aan. Hun cultuur en gewoonten hebben weinig invloed ondervonden van de verschillende overheersers in de loop der eeuwen. De stammen (Adivasi) van Orissa leven vrij teruggetrokken, vaak in heuvelachtig gebied en hebben nog veel van hun identiteit behouden. Iedere stam heeft zijn eigen religie, gewoonten, kledij en sieraden. Een ding hebben de vrouwen gemeen, ze moeten vaak het zwaarste werk doen. Deze dame kwam aan het eind van de middag van de markt waar ze de hele dag hard gewerkt had.
Oude man
in de buurt van pashinatiputh(waar de crematies plaatsvinden) vind je heel wat lokale bevolking die hopen iets te ontvangen van de bedevaarders die naar de tempels komen
Dat is Africa
Een van onze lievelings plaatsen is de Rift Vallei in Kenia,We zaten in de jeep en konden rustig deze neushoorns bekijken. Ze waren heel rustg en wij natuurlijk ook Een van de mooie dingen hier vinden wij dat er nergens wegen zijn en je kan overal rijden
Oranje bal
Een mooie testfoto met mijn nieuwe camera die me wel beviel. Door de 30x optische zoom kan je heel wat leuke foto's maken die ik eerst nog niet kon maken. Gewoon tijdens werk, in Wormer deze keer.
My Son
Vroeg opstaan voor een excursie naar My Son, de heilige stad van de Chams, nu een belangrijke archeologische site met ruïnes van de Champa cultuur uit de 4e t/m de 13de eeuw. Het heeft al de hele nacht geregend en ’s ochtends hoost het nog steeds. In de kast van het hotel staan 2 grote paraplu’s die we even lenen. Aangekomen bij My Son krijgen we te horen dat het i.v.m. overstromingen gesloten is. Even wat rondgelopen in de tentoonstellingsruimte; heel wat heen en weer gepraat met gids en personeel, wij in de bus, weer uit de bus, in de bus en uiteindelijk mochten we er toch in. In de stromende regen wat van de ruïnes bekeken, en een uurtje later weer terug in de bus richting Hoi An, op het eind van de rit is het droog. We hebben toch een redelijke indruk van deze bijzondere stad gekregen, en uit de regenplaatjes toch wel een paar gevonden die een goede indruk van deze bijzonder ruïnes, met de vele lingus (fallussen) geven.
Himbaatje achterop
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties bij de winnende foto van het maandthema van februari. Deze foto heeft ook een apart (hard) licht vind ik. Vanuit de Khowarib Lodge maakten we een excursie naar de Himba's. We gingen gewapend met meel, suiker en andere levensmiddelen op pad. Het dorpje waar we terecht kwamen lag een stukje ten noorden van Sesfontein en werd vaker vanuit de lodge bezocht. De bewoners leefden nog wel traditioneel, maar waren duidelijk aan toeristen gewend. In de kraal waren geen mannen aanwezig. Die waren ver weg met het vee. Opvallend is hoe rustig de kinderen waren. Deze zat rustig achterop de rug van moeder tussen de pluimpjes haar die onder haar met klei ingesmeerde lokken uit kwamen. Het is een mooi en prachtig volk. Nog wel traditioneel levend zonder mobiel en schotelantenne, maar helaas bijna niet meer traditioneel nomadisch.
Een rose waterjuffer
Hier zie je een waterjuffer, ditmaal een rose die ik zelf nog niet zoveel gezien heb,deze behoort tot de familie van de libellen. In de familie van de libellen heb je twee grote groepen nl. de echte libellen en de waterjuffers. De waterjuffer heeft net als libel een langwerpig lichaam en vier vleugels alleen is de waterjuffer echter veel slanker dan de echte libellen. Bij echte libellen zijn de vier vleugels even groot waardoor ze zeer goed en snel kunnen vliegen en de waterjuffers hebben vleugels waarbij de voor- en achtervleugels ongelijk van vorm zijn en minder stevig, waardoor de juffer langzamer en minder wendbaar is tijdens het vliegen.