Dorie
Drijvende tuinbouw
De Intha is een Birmese-Tibetaanse etnische minderheid die leeft van alles op en rondom het Inle Lake. Tussen de op palen gebouwde huizen gondelen de Intha rond in zelfgebouwde houten bootjes. De Intha zijn goed in creatief denken. Groenten en fruit verbouwen zij op het water. Door een laag aarde vast te binden aan de moerasplanten, hebben de Intha drijvende boomgaarden gecreëerd waarop de verschillende soorten groenten en fruit geteeld worden. De Intha is een hardwerkende zelfvoorzienende bevolkingsgroep. Alle middelen die zij nodig hebben in het leven verbouwen ze zelf. Rondom het meer zijn veel smederijen en werkplaatsen te vinden waar de mensen hun ambachten uitoefenen. Zo vind je in het bekendste drijvende dorp van Inle Lake, Ywana, vele sigarenfabrieken en weverijen. Daarnaast vind je in dit dorp ook veel souvenirwinkels en restaurants
Even opwarmen
We waren al vroeg op de markt, het was 2 graden onder nul, en de Birmese dames hadden zich allemaal warm gekleed tegen de kou. Velen hadden sokken en teenslippers aan. Regelmatig zagen we vrouwen die dicht bij een vuurtje zaten of stonden om zich op te warmen.
Kamperen
Er was een festival rondom één van de pagodes in Bagan Er waren veel Birmezen, die met familie per ossenkar naar het festival kwamen. Ze bivakkeerden rond de pagodes, kinderen speelden er met elkaar, vrouwen deden de was en de ossen stonden te grazen, met een prachtig oude pagode op de achtergrond.
De Shwezigon pagode
We bezochten de Shwezigon pagode van Nuyaung U, geldt niet alleen als één van de belangrijkste heiligdommen van het hele land, maar ook zonder meer als prototype van de Birmaanse pagode. Van de vier toegangen worden alleen nog de zuidelijke gebruikt. In de lange zuilengalerijen hebben souvenirhandelaren een plaatsje gevonden. De Shewezigon is aan de buitenkant bekleed met koperen platen, die helemaal verguld zijn.
Geconcentreerd
Toen we in Mandalay waren hebben we het Bagaya klooster van Inwa bezoocht. Het is één van de mooiste traditionele houtenkloosters van Myanmar. Om er te komen moet je met een pont de rivier de Myitinge oversteken. Aan de overkant van de rivier staan de paardenkarren klaar om je naar het klooster te brengen. De rit er naar toe is prachtig, en zeker ook de omgeving.
Hmmm, heerlijk
Hmmm, heerlijk, om je vingers erbij af te likken.Dit jongetje was met zijn moeder ook aanwezig bij de processie, moeder wilde graag een foto van zoonlief. Hij had iets in zijn mond waar hij op sabbelde en stak steeds zijn vinger in de mond, was grappig om te zien. Moeder had hem ook rijkelijk ingesmeerd met thanakapoeder. Thanaka wordt gemaakt van de schors van de thanakaboom, het is goed voor de huid en: een soort natuurlijk zonnebrandmiddel.
Collegae Reisreporter
We liepen onder de U Being brug om van een afstand naar de brug en zijn voetgangers te kijken. Op een gegeven moment zagen een aantal monikken, gevolgd door meisjes de brug afkomen. De meisjes werden als voleerd fotomodel geportretteerd
Processie
Aan de overkant van de U Bein brug kwamen we toevallig midden in een processie terecht. We zagen jonge kinderen gesminkt en verkleed als prins of prinses, ze werden op versierde paarden naar het klooster gebracht waar ze een paar dagen tot een paar weken verblijven als novice(monnik). De begeleiders waren ook verkleed en gesminkt. Moet zeggen dat de kinderen niet echt blij en gelukkig keken, vraag me af wat er in hun omgaat. Mooi om mee te maken als toeschouwer.
Gebroeders
Op weg naar Jinka maakten we een omweg, zodat we de Karo mensen in Kolcho konden bezoeken, De Karo heeft een traditie van lichaamsbeschildering. Bij feestelijkheden dossen zij zich kleurrijk uit en gebruiken hiervoor witte en rode kalk waarmee hun gezicht wordt beschilderd. Het is één van de kleinste stammen, maar door hun uitdossing ook één van de bekendste. Deze jongens wilden graag op de foto, op de achtergrond kijkt een ander Karo-boy toe.
Oom Tom
We liepen door een dorp en zage deeze aardige Ghanese man bezig met het vlechten van manden. Hij heeft ons ook even laten oefenen, maar het duurde even voor we de slag te pakken hadden. Zijn vriend deed even heerlijk een middagdutje op de bank.
Marktvrouw
Op weg van Jinka en Yabelo hebben we een stop gemaakt bij de kleurrijke Key Afar markt. Hier worden de laatste nieuwtjes uitgewisseld tussen Banna, Hamar en Ari. Deze vrouw had al wat inkopen gedaan en pakte een rustmoment voordat ze aan de terugreis begon.
Beetje moe
Tijdens ons bezoek aan de Bull Jumping, liepen we door het dorp waar veel moeders met kinderen al waren gearriveerd. Veel kinderen waren met elkaar aan het spelen en dollen, dit jongetje zat alleen heerlijk met zijn vinger in de mond en slaap uit zijn ogen te wrijven,
Nieuwsgierige blik
We hebben 2 uur zitten wachten op de pont naar Barre samen met veel Gambianen. Het waren twee gezellige uurtjes, waarin we veel contact met de lokale bevolking hadden. Dit meisje was samen met haar moeder en broertje aan het wachten op de overtocht.
Triest
We reden van Dorze naar Arba Minch, onderweg stopten we in Chencha om de markt te bezoeken. Van heinde en ver kwamen de mensen om de koopwaar te verhandelen. Deze triest kijkende oude dame zat in haar eentje op de markt. Ze had niets bij zich om te verkopen, waarschijnlijk nam ze even tijd om uit te rusten.
Plastic dopje
We bezochten het Mago Nationl Park, waar de Mursi leven. De Mursi vrouwen hebben als teken van schoonheid en status grote ronde schotels van klei in hun onderlip. Als een Mursi-meisje een huwbare leeftijd heeft bereikt, krijgt zij een inkeping in haar onderlip die steeds groter wordt gemaakt. Eerst schuift men er een houten stokje door en daarna steeds grotere kleischijfjes totdat de gewenste opening is verkregen. De vrouw draagt de schijf tot de menopauze of totdat men vindt dat ze voldoende kinderen heeft gebaard. Hoe groter de schijf, hoe meer de familie van de vrouw kan eisen als bruidsschat. Ik zag thuis dat deze vrouw haar outfit had afgestyled met een plastic blauw dopje!
In zichzelf gekeerd
In Kumasi bezochten we de Kejetia Market. Deze markt is met haar oppervlakte van zo’n vijftien voetbalvelden, niet alleen de grootste markt van Ghana, maar van heel West-Afrika. In haar eigen gedachten zat deze Ghanese jonge vrouw op een rustig plekje op de markt
Fotogeniek
De inwoners van Jordanië zijn écht bijzonder vriendelijk en gastvrij. Her en der een praatje, een lach of een vriendelijke blik: de Jordaniërs komen zeer sympathiek over. En dat maakt het reizen door dit land nog veel leuker! Ook onderling gaat het er allemaal zeer gemoedelijk en ontspannen aan toe. Bij de toeristische plekken met name Petra kan er best eens iemand op je af komen met de vraag of je iets wilt kopen of een dienst wilt afnemen, maar mocht je dat niet willen dan respecteren ze dat ook. Onderhandelen op de markt of bij een kraampje hoort er ook bij en wordt op een leuke manier gedaan.
Trots op zijn Wadi Ru
Samen met deze jordanees hebben we op de dromedarissen een prachtige tocht door de woestijn van Wadi Rum gemaakt . Wadi Rum heeft prachtige rotsformaties, zandsteen, graniet en veel zand. Hij sprak geen woord engels, maar toch hadden we leuk contact en nam hij ons mee naar prachtige plekken en konden we genieten van een mooie zonsondergang.