Toen ik me mentaal aan het voorbereiden was op de Polar Plunge die er aan kwam, leek het me verstandig om een paar rondjes te gaan rennen op het vaste land van Antarctica. Zeker na het leven op een bood en met het vooruitzicht van een bikini + zee van -2 leek het me een goed plan. Toen strandde ik op dit schip dat zelf ook ooit is gestand op het strand. Vraag me niet hoe, maar het gaf een weel spookachtig beeld door de nevel die over het zwarte zand heen hing en hier en daar een verdwaalde pinguïn.