Een zeilschip, ijs en een pinguin

Door: Peer

Geplaatst op Apr 8, 2009

In januari jl ben ik teruggekomen van mijn reis naar Antarctica. Daar aan vooraf ging een jaar van plannen, plannen en nog eens plannen. Wat gaat er mee en wat niet, of toch weer wel. Kleding, tassen, papieren, pesos en rommeltjes. Wat ik zeker op orde had was alles wat met beelden vastleggen te maken had: Een goeie camera, (+ een pocketformaatje als reserve) mucho MB's aan geheugenkaarten, een laptop met mucho GB's als opslag, statief, lege CD's en ga zo maar door. Ik ging er van uit dat ik deze reis maar 1 x in mijn leven zou gaan maken (Ik weet nu dat ik nog zeker nog een keer terug moet!) en ik besefte dat als er maar iets fout gaat ik niet even naar het fotowinkeltje op de hoek kon lopen.

De reis is dan al bijna 10 dagen oud als we met de prachtige Bark Europa in Neko Harbour aankomen. Een baai gelegen aan tientallen meters hoge ijswanden en bergen met meters dikke pakken sneeuw. Overal zien we pinguins zwemmen en lopen. Het is daar dat ik alle continenten heb aangeraakt. Maar enkele minuten nadat ik op het strandje van kiezels, rotsen en pinguins wat had rondgekeken, keek ik weer even naar de Europa. En jawel, het kon niet mooier. Daar lag ze, beetje driftend op de wind, tussen ijsbergen groter dan haarzelf. En jawel, daar stond ie, 'the lone ranger', een prachtige Ezelspinguin. Op zijn eigen rots. Als een havenwachter in een Mediteraan vissersdorpje. En jawel, ik stond precies in het verlengde van dit alles. De euferie van mijn landing op het laatste continent werd naar plaats 2 verbannen en ik pakte mijn camera. Maar 'the lone ranger' was, naast het bewaken van zijn baai, vooral bezig met zichzelf erg mooi te maken, zijn snuit door zijn dichte veren te woelen. Dat was ook mooi maar niet zo mooi als wanneer hij zijn snavel fier in de wind stak. 'Kwestie van geduld', dacht ik. En toen gebeurde het: zijn snavel ging fier de lucht in, het schip lag precies mooi en mijn camera had genoeg MB's, een heldere lens en een gewille vinger: knip, knip en nog een knip.
Toen ik deze foto op Columbus zette dacht ik: 'Ik begin niet meteen met de mooiste. Die bewaar ik tot het laatst.' Maar jullie besliste anders. Deze plaat is de mooiste. De mooiste van de ongeveer 4000 'knippen'... Bedankt allemaal voor de prachtige complimenten. Ik moet nog een keer terug. Ik heb namelijk het...'Antarcticavirus'..

Groeten
Peer

Foto's

35ce2.jpg

Peer