Terwijl ik met Sebastian (mijn Chileense huisgenoot) de trap oploop bij Katoomba wordt ons gesprek abrupt verstoord: "Mark!". Een fractie van een seconde wil ik niet reageren: Ik ben in Australië, bijna niemand kent me hier en Mark is een bekende naam. Een fractie blijft het echter, want ik neem wel een Nederlandse uitspraak waar: Een seconde nadat ik omhoog heb gekeken omarm ik Robin al. "Kerel!!! Hoe dan!? Wat is dit nu weer?"

Robin en Leon, 2 jongens die ik in mijn Eerste week in Australië heb ontmoet, besloten op dezelfde dag, op dezelfde tijd naar dezelfde plek zoals ik te gaan. Toeval of een wonder. Maakt niet uit, ze zijn hetzelfde.

Even ben ik uit Sydney gevlucht om me weer een dagje Backpacker te voelen. Dat lukt ook wel: Natuur, oude vrienden, nieuwe vrienden en het beklimmen van watervallen. Dit vond ik een erg sterk plaatje van Leon. De mens als midden van de compositie. De mens. Ergens de zoon, maar ergens ook de reden van de natuur.