Deel 6 Australië - Town of 1770

Door: Ellen69

Geplaatst op May 1, 2020

Deze blog is deel 6 van de beschrijving van mijn rondreis door Australië, die ik met mijn lief maakte van maart tot juli 2019. Onze reis begint medio maart 2019 in Melbourne, en eindigt half juli in Perth. In elk deel van mijn blog neem ik je een stukje mee op onze reis.

18 tot 20 april: Kamperen op de valreep

Een Engelsman die we spraken in Jervis Bay heeft ons geënthousiasmeerd om naar 1770 te gaan; en wel naar de 1770 camping ground. Zo gezegd, zo gedaan, denken we als we na Lady Elliot Island weer voet aan wal zetten in ‘Bundy’, zoals Bundaberg door locals wordt genoemd. We slaan nieuwe proviand in voor de komende dagen, en zetten koers naar 1770, waar we een uur voor zonsondergang aankomen. De betreffende camping ligt direct aan het strand, dat er zeer aanlokkelijk uitziet en goudgeel kleurt tegen de laagstaande zon. We hebben er zin in, na al die verhalen. Zo zouden onschuldige hagedissen zo groot als varanen de camping bezoeken. 

Maar…waar wij geen rekening mee hebben gehouden, is dat het paasweekend is begonnen, en Australië een Lang Weekend vrij heeft. En wat gaan Australiërs dan doen? Juist: kamperen! Alles vol, ons tentje kan er niet meer bij. Ook niet op de volgende camping – al moet ik zeggen dat die me niet erg aantrekt, ik zag ons niet vol enthousiasme ons kleine tentje opzetten tussen de opeengepakte reusachtige campers. We rijden terug naar Agnes Water, en de moed zakt ons al in de schoenen: dat wordt geen gezellig kampeeravondje, waar we zo naar uitkeken. 

Dan valt ons oog op een afslag naar een campground, die blijkt te leiden naar een openbare camping (Workman’s Beach Camping Area) waar vooraf reserveren niet nodig is: hier kies je je plekje, en de ranger komt ’s avonds langs om het geld te innen (à $8,50 p.p.). Maar tja, ook hier staat alles vol – we zien de ranger zijn rondje al lopen terwijl we langs rijden. Als ik mijn raampje open draai, gebeurt er echter iets waarop ik niet meer durfde te rekenen; de aardige man laat ons weten dat alles weliswaar vol is, maar omdat het ons nu niet meer zal lukken elders nog iets te vinden, mogen we op een plekje staan dat formeel niet meer bij de camping hoort – maar toch dicht bij alle voorzieningen ligt (toiletten, een buitendouche en een piepklein keukenblokje) en op 1 minuut lopen van het strandje. En zo genieten we die avond van een zonsondergang aan een rustige baai (Workman’s Beach) en van ons avondmaaltje in de bossen, onder de heldere sterrenhemel in het licht van de volle maan. Beter hadden we ons niet kunnen wensen!

Ik slaap heerlijk die zwoele nazomernacht, de maan verrijkt de camping met een lichte gloed die een zaklamp overbodig maakt als ik ’s nachts het toilet bezoek. De volgende dag verplaatsen we onze tent op aanwijzing van de Aardige Ranger naar een vrij gekomen plaatsje, en buiten een ritje naar 1770 – waar we dolfijnen spotten op een uitkijkpunt – genieten we vooral op de campsite van het heerlijke warme weer. Ik maak gebruik van de koude buitendouche – de enige optie hier om te douchen, maar wat in deze warmte geen straf is. Zo willen we nog wel een paar dagen hier doorbrengen. De eerdere voorspellingen van deze week – dat het vanaf morgen zal gaan regenen – laten me echter niet los. We hebben geen internet om het te kunnen checken, dus vragen we de Aardige Ranger naar de weersverwachting voor de komende dagen. Hij stelt ons gerust met een ‘no worries!’, en ‘het regent hier nooit, de komende dagen worden zonnig’; precies wat ik graag wil horen. Maar helemaal gerust zijn we er niet op, en onze camping-buren blijkbaar ook niet; zij nemen extra maatregelen tegen de storm die ze die nacht verwachten. De avond blijft echter heerlijk zwoel. 

En dan, ’s nachts, komt toch die min of meer verwachte storm – net als ik begin te denken dat de ranger toch gelijk had. Met de regen die luid neerdaalt op het tentzeil, wordt ook mijn slaap verdreven – en die maakt plaats voor gedachten over de komende dagen en de plannen die letterlijk in het water dreigen te vallen.

De volgende ochtend rijden we naar een dichtbijzijnde overdekte picknickplaats om te ontbijten, en gaan we naar de plaatselijke bieb voor wifi ontvangst. Als we zien dat de weersverwachting voor de komende dagen niet in positieve zin is bijgesteld, besluiten we onze plannen bij te stellen, en die middag vertrekken we, richting Airlie Beach.