CAN-MT-WY (deel 5) Yellowstone 1
Wyoming
Verenigde Staten
Regien
CAN-MT-WY (deel 5) Yellowstone 1
Begin augustus 2011 reis ik af naar Vancouver voor een rondreis van 31 dagen door West-Canada, Montana en Wyoming. In deel 5 bezoek ik Yellowstone.
Ik tank m’n auto vol, koop ijs en wat koude diet cokes voor in m’n koelbox en dan ben ik klaar voor de volgende etappe. Tijd om de cd van Tara uit te proberen. Jee! Die kan zingen! Het is een mix van ballads en moderne countrymuziek: Ilse de Lange is er niets bij! De cd blijft opstaan gedurende mijn hele rit door Montana, de muziek past perfect bij het landschap waar ik doorheen rij op weg naar West-Yellowstone, de westelijke ingang van het NP.
De zussen Paula en Diana zijn na hun verblijf op de ranch op de bonnefooi naar Yellowstone gereden. Paula smst me vanuit Cody, ze hebben niks gereserveerd dus kunnen niet in het park zelf overnachten. De volgende dag gaan ze het park weer in en het lijkt ons leuk elkaar te ontmoeten. We besluiten contact te houden, nog niet wetende dat we geen gsm-bereik zullen hebben in het park. Het is lastig om iets af te spreken ook, want het park is groot. Een rondje is 230 km en bevat ook nog allerlei d-tours en een doorsteek van oost naar west van zeker 50 km.
Het heeft vanochtend geonweerd en het regent nog als ik het park in rij. De zon schijnt echter ook, dus dat biedt perspectieven. Als ik bij de eerste bezienswaardigheden aan kom is het droog. De dreigend zwarte lucht waar een zonnestraal doorheen schijnt zorgt voor een dramatisch effect bij de eerste geisers die ik zie. Prachtig fotografieweer!
Je blijft je verbazen over de natuurkrachten die vrijkomen in dit vulkanisch gebied en de heldere poeltjes met hun kleurrijke randen die ontstaan zijn door bacteriegroei. De bekendste en grootste is de Grand Prismatic. De officiële lookout doet geen recht aan de schoonheid. Je zou op een heuvel moeten kunnen klimmen. Gelukkig zijn er altijd mensen die datzelfde ook bedacht hebben. Je leest de bear warnings, je laat je er niet door afschrikken en dan begin je aan de wandeling. Gelukkig lopen er meer mensen die kant op dus ik hoef niet alleen de berg op. Het is een moeilijke klim: het is steil en er liggen overal boomstammen. Er komen mensen naar beneden die ons aanmoedigen en zeggen dat de beloning groot zal zijn. En ze hebben gelijk!
(Lees mijn tip voor meer info!)
Na nog wat sites met poeltjes en kleine geisertjes bezocht te hebben kom ik rond de middag bij Old Faithful aan en hier zal ik ook overnachten. Het is inmiddels zonnig en warm en om de geiser heen staat een enorme hoeveelheid banken, geschikt voor wel een paar honderd toeschouwers. Ik ga lekker in het zonnetje zitten als ik hoor dat het nog maar een half uur duurt voor de geiser zal uitbarsten. Tegen de tijd dat het bijna gaat gebeuren zitten bijna alle banken vol: ongelooflijk! En dat voor een ‘optreden’ van slechts 3 minuten!
Het is nog vrij vroeg in de middag na deze show dus ik besluit de zuidelijke loop te gaan rijden. Hierbij kom je langs nog meer bubbelende poeltjes, geisers en een groot meer: Lake Yellowstone. De begroeiing is langs een groot deel van de weg vrij saai met voornamelijk naaldbomen. De open stukken zien er gezelliger uit met gras en sagebrush. Ik rij ergens een d-tourtje in naar de ‘Grand Canyon’ van Yellowstone. Als ik er rondloop en de waterval bekijk hoor ik opeens hysterisch mijn naam roepen: Diana en Paula staan 3 meter van me vandaan! Hoe is het mogelijk! Het loopt tegen 18 uur, we zitten in de buurt van Canyon Village, dus we besluiten daar samen te gaan eten. We raken er niet over uit hoe toevallig het is dat we elkaar tegen zijn gekomen. Ze vragen of ik al wildlife heb gezien en gefotografeerd. Nou, eerlijk gezegd heb ik alleen nog maar een bison gezien en die lag ergens lui in de schaduw niet bepaald wild te zijn. Als ik een bison wil fotograferen moet ie er toch wel iets indrukwekkender uitzien. We kunnen het niet laat maken, want Paula en Diana moeten het park nog uit én daar nog een motel zoeken. Ik heb ook nog zo’n 60 kilometer af te leggen, maar mijn bedje in mijn cabin bij Old Faithfull is gespreid.
De volgende dag zit ik om half 7 al in de auto om de noordelijke en zuidelijke loop in z’n geheel te gaan rijden. Als ik bij ochtendschemering sta te tanken bij een verder nog geheel uitgestorven tankstation, schrik ik me kapot als ik opeens oog in oog sta met een bison die recht op me af komt stappen! En daar vlak achter lopen ook nog twee van zijn handlangers. Okee jongens, zo bedoelde ik het niet dat ik jullie saaie luie beesten noemde! Ik spring snel mijn auto weer in en draai mijn raampje open om een foto te maken. De bison die rakelings langs mijn auto passeert draait zijn indrukwekkend grote kop naar me toe met een blik van ‘had je wat?’, dus ik weet niet hoe snel ik mijn raampje weer terug dicht moet krijgen. Okee, bisons kwalificeren zich bij deze voor mij toch als wildlife. Niet veel later zie ik een hele kudde op een open stuk land staan, dus deze keer fotografeer ik ze wel. Langs de ronde van 230 km liggen 5 ‘dorpjes’ op strategische plekken. Deze hebben allemaal cabins en campgrounds, een restaurant, generalstore/giftshop en gasstation. Je valt dus niet zomaar droog tijdens de rit. Het stuk naar het noorden is vooral bergachtig en bij Mammoth vind je hotsprings en kalkterrassen. En in het oosten heb je nog Hayden Valley, dat bekend staat als wildspotters plaats. Daar zal ik binnenkort uitgebreid terugkomen, maar eerst vertrek ik nog voor een dagje naar Grand Tetons!
(Wordt vervolgd!)
Foto's
