Paparazzi Ben fotografeert een hert.
Utah
Verenigde Staten
CSmetsers
Paparazzi Ben fotografeert een hert.
Afgelopen maand september zijn wij met een camper door het "Wilde Westen"van Amerika getrokken.
Zoals gewoonlijk waren we op 16 september weer vroeg opgestaan en rond een uur of acht waren we al weer op weg voor het volgende natuurpark dat we vandaag zouden gaan bezoeken. Eerst hebben we "Dead Horse" bezocht, een prachtige kloof in de vorm van een U die onderdeel uitmaakt van het natuurpark Canyonlands bij Moab. Daarna reden we verder en kwamen we na ongeveer een half uurtje bij “Goblin State Park” en wat we toen zagen was of we in een film over “Muppets” waren beland. Een hele vallei met lage sculpturen die op kabouters leken, we wisten niet wat we zagen. De vreemdste figuren in de mooiste kleuren. Geen enkel woord kan weergeven wat wij hier te zien kregen. Ben en Mieke zijn hier al ooit geweest en zij wilden ons dit graag laten zien. Wel, we zijn heb hier dankbaar voor want het was echt een heel mooi schouwspel. Zoals jullie weten ben ik hier in het Wilde Westen zowat de enige die geen fototoestel bij zicht heeft (het mijne is kapot), maar de “japanners” uit ons reisgezelschap (Ben, Mieke, Henk en Petra) knipten dat het een lust was. Petra heeft nu de mogelijkheden van haar I-Pad ontdekt en fotagreeft elke rots die voor haar voeten komt, ook al rijdend in de auto. Jullie begrijpen wel dat ik er maar een beetje werkeloos bij sta te kijken. Zo nu en dan fungeer ik als fotomodel, maar daar blijft het dan ook bij…. Het was wel ontzettend heet in deze vallei en daarom vertrokken we maar weer naar ons volgende doel.
De komende twee uren reden we weer door een gebied dat op een maanlandschap leek. Eindeloze vlakten waar geen mens kan leven, afgewisseld met kale heuvels. Het was nog net geen woestijn maar het leek er wel op. Na een paar uur begon het landschap weer te veranderen en kregen we steeds meer mooie bergen te zien. Zo rond een uur of vier reden we het natuurpark Capitol Reef in en toen kregen we de zoveelste verassing van deze vakantie te zien. Imposante rotsen van geel gesteente in bizarre vormen, maar weer helemaal anders dan in de vorige natuurparken. We waren opnieuw onder de indruk van al het moois wat hier door de eeuwen heen ontstaan is.
Op een gegeven moment stopten we bij een gigantische hoge rots waar grote blokken vanaf waren gebroken. Henk liep er naar toe en riep toen ons dat hij een hert zag. Het duurde even voordat wij het ook zagen want de kleur van hert was nagenoeg hetzelfde als zijn omgeving. Maar toen zagen we het hert ook, het stond heel dichtbij. Ben liep dwars door het struikgewas als een echte “paparazzi” op het hert af en kwam er echt heel dichtbij zonder dat het hert iets in de gaten had. Vanachter een struik maakte hij een paar heel mooi foto’s. En toen dreef hij het hert langzaam onze kant op zodat ook wij van heel dichtbij een foto konden maken. Er kwam nog een hert tevoorschijn en ook dit hert was niet bang voor ons en liep heel langzaam met sierlijke sprongen weg. Paparazzi Ben kwam met een brede lach naar ons toe. Angela heeft een mooie foto van hem en het hert gemaakt en deze foto heb ik bij dit verhaal gevoegd.
Foto's
