New York Songbook
New York Songbook
New York. Miljoenen mensen en evenveel verhalen. Mijn New York klinkt deels als muziek in de oren. Als John Lennon’s Imagine op Times Square 23.55 uur op 31 december 2007. Als New York New York van Frank Sinatra en 1 miljoen andere stemmen tien minuten later in 2008.
Wandelend door Central Park met een beker koffie is het weer zondag in de jaren 80. Terwijl ik op een bankje plaatsneem en kijk naar een baseball wedstrijd, draait mijn vader weer zijn Simon and Garfunkel – Live in Central Park plaat. Dan worden herinneringen levend en zingt Garfunkel ‘New York, lookin' down on Central Park, where they say you should not wander after dark’.
Het zijn herinneringen die luid worden verstoord door harde knallen uit een vuurwapen. Ze begeleidden de rauwe rap van Mia en Diplo: ‘I fly like paper, get high like planes. If you catch me at the border I got visas in my name’. Het is een plaat die in de Taschen in SoHo zo hard binnenkwam dat we ‘m gelijk zijn gaan kopen in een steeds moeilijker te vinden platenzaak.
Ook moeilijk te vinden, maar dan omdat het zo klein is: de Baby Grand. Deze piepkleine gallery annex karaokebar op de scheidslijn van SoHo en Chinatown is sinds de toevallige ontdekking in 2010 een vaste stop geworden, onlosmakelijk verbonden met Under pressure van Bowie en Mercury en Chef's Chocolate Balls in een legendarische vertolking van de Engelse Clifford.
Jay-Z ft. Alisha Keys dat zijn voor mij de Yankees, Grandmaster Flash & The Furious Five met het onvergetelijke 'It's like a jungle sometimes it makes me wonder how I keep from going under: de Knicks in Madison Square Garden en waar ook ter wereld, in de auto met de radio aan, in het vliegtuig op de iphone of thuis via YouTube, met Billy Joel's Miami 2013 Live steek ik zo weer de Brooklyn Bridge over.
Miljoenen liedjes en evenveel herinneringen: 'You were handsome you were pretty, Queen of New York City, when the band finished playing they yelled out for more.'
Mijn New York Songbook, nog lang niet vol.