Een huwelijksreis vol natuurpracht in de NP van Zuid West USA
Een huwelijksreis vol natuurpracht in de NP van Zuid West USA
Mijn autoroute – Aan onze huwelijksreis door de Nationale Parken van California, Utah, Nevada en Arizona bewaar ik wel de meest blijvende herinnering: onze dochter! Zonder dat ik het wist, heeft zij namelijk onze huwelijksreis al “meebeleefd”.
Een toer door het Joshua Tree N.P was onze eerste kennismaking met de overweldigende natuur van “Hidden Valley” met als enig ontbijtgezelschap de “squirrels” en de Sant Andreas breuklijn in het zicht. Nooit geweten dat deze breuk zo verschrikkelijk zichtbaar is in de aardkorst…”Moge de aarde nog even wachten met beven”. De rit naar Kingman dwars door de California desert was lang en desolaat. Kingman geldt als toegangspoort voor Grand Canyon South rim. Hoewel het toeren langs de hoogtepunten van de Grand Canyon heel comfortabel is door de ruime parkeerplaatsen bij elk uitzichtpunt, is het zeker de moeite en de inspanning (ondanks de hitte) waard de Grand Canyon te voet te verkennen. Wees voorbereid, want veel water en een goede conditie zijn geen overbodige luxe voor het lopen van de Bright Angel Trail, maar deze trail zwanger lopen is eigenlijk niet zo verstandig.
Via de Desert View road vertrokken we een paar dagen later richting Page aan het Lake Powell. Deze mooie route voert langs de nederzettingen van de Navajo indianen, die ons toch wel enigszins triest stemden wanneer we de staat van zo’n dorp zagen. De omgeving van Lake Powell deed mij het meest denken aan het Aswan meer in Egypte bij de tempels van Ambu Simbel: desolaat, maar prachtig! De “Dam tour” van de Glen Canyon stuwdam is absoluut een aanrader.
Omdat wij helemaal doorrijden naar Mesa Verde te veel van het goede vonden – de afstanden zijn toch bedrieglijk – hebben wij het Navajo National Monument bezocht, een archeologische vindplaats – net als Mesa Verde – van rotswoningen van de Anasazi indianen. Een korte wandeling van een halve mijl leidt naar een mooi uitzichtpunt in de kloof waar dit volk zich in de rotsen hebben gehuisvest. In Monument Valley mag een “guided jeeptour” in de valley absoluut niet ontbreken. Ga vooral bij zonsondergang s kijken, de drukte is dan weg en de uitzichten en het licht weergaloos! In elk park verbaasden we ons weer over de autotoegankelijkheid: keurige “scenic drives”, mooie stops, mooie korte rondwandelingen, alles is er georganiseerd. Voordat wij de drukte van Bryce Canyon en Zion N.P op zouden gaan zoeken, zochten we nog even de relatieve rust op in Arches N.P, Canyonlands N.P (schitterende plek om te gaan Mountainbiken – tip: Moab is helemaal gericht op MTB-ers) en Dead horse state Park. De route naar Bryce voerde ons door mooie parken die eigenlijk ook te mooi waren om over te slaan, maar er moesten keuzes gemaakt worden, want in Bryce wilden we een paar mooie wandeltochten maken. Dus kozen we voor slechts een glimp van Capita Reef National Park en Escalante Canyon. De Peekaaboo –loop trail vonden wij de mooiste hike! Voor wie het rustiger aan wil doen, is er busvervoer langs de “rim” georganiseerd, vanuit elke halte kun je korte wandelingen maken over verharde paden langs de Rim, met telkens weer andere – maar steeds even prachtige vergezichten. Vergeet ook hier niet bij zonsondergang te gaan kijken, het kleurschouwspel is er prachtig, haast feeeriek! In Zion moet de eigen auto aan de kant, en is het vervoer per shuttlebus georganiseerd, dit vanwege de grote mensenmassa die dit park jaarlijks te verwerken krijgt. Na alle natuurpracht, mocht natuurlijk Las Vegas niet ontbreken tijdens onze “honeymoon”. De meningen zijn vaak verdeeld, maar wij vonden het een fascinerende stad. Een uitstapje naar de Hooverdam is vanuit Las Vegas goed te doen. Via Benton hot springs (en een heerlijk primitief hot tub bad) reden via een ommetje langs het oudste Alkalisch meer ter wereld – Mono Lake, en Bodie State Park. Bodie is een verlaten goudzoekersstadje uit de 19e eeuw en geeft een goed beeld van het ruige wilde westen van weleer. Om er te komen moesten we de laatste 6 mijl hobbelen over een zandpad en regelmatig vroegen wij ons af wat de mens bezield moest hebben om vrouw en kinderen naar deze negorij te sturen. Zoals we lazen in een dagboekfragment van een elfjarig meisje (te zien in het Museum) “Goodbye God, I am going to Bodie”.
Op de Tioga pas richting Yosemite NP zaten we plots in de sneeuw. Yosemite wordt ook wel het Zwitserland van de USA genoemd, en wij denken dat die vergelijking wel opgaat. In Sequoia NP zagen we behalve gigantisch grote bomen, ook onze echte be(e)r(enjong) op deze reis! We kwamen hem geheel onverwacht tegen op een mooie wandeling naar Moro Rock.
Onze autoroute eindigde in de steden San Fransisco en San Diego. Downtown San Fransisco is ontzettend leuk om te voet te verkennen: lekker slenteren langs Union Square, the Financial District, China Town (voor een lekker DimSum lunch moet je hier zijn!) , Lombardstreet, de oude victoriaanse huizen, Fisherman’s warf, Pier 39 en natuurlijk de Golden Gatebridge, die zich in nevelen hulde. Nog leuker is een mountainbike te huren voor een “bike the brigde” tour: keuze uit een rondje van 13km of 26 km en terug met de veerpont! Na San Fransisco volgde misschien wel onze “most beautiful scenic drive” ooit: via de kustweg naar San Diego. Het eerste deel van die kustweg is werkelijk adembenemend mooi: steile rotsen en kliffen en prachtig verlaten stranden…en zee-olifanten zomaar op de stranden langs de weg. Bij Monterey begint de 17-miles drive en een ommetje zeker waard: prachtige huizen, prachtige golfcourses en een ruige kustlijn. In Monterey kun je ook op walvissafari en prachtige duiken maken bij “Aquarius”.
Ook kun je een bezoek brengen aan de ranch van krantenmagnaat William Randolf Hearst – Hearst Castle, doen! Via een bezoekje aan de Santa Barbara mission, reden we tenslotte richting San Diego voor een bezoekje aan Seaworld en het vliegdekschip de US Midway, in LA leverden we onze huurauto met weemoed in.