In het midden van Alaska ligt de Matanuschka gletsjer.
Het is de enige gletsjer in Alaska die het land opkomt en ook nog eens heel gemakkelijk toegankelijk is.
Vorig jaar waren we hier ook al maar door tijdsgebrek en een beetje verkeerde Hollandse zuinigheid hebben we de gletsjer toen alleen van bovenaf, vanaf een uitsparing in de weg , bekeken.
Je moest namelijk naar beneden tot een slagboom en aangezien de gletsjer op "private property" ligt kon je alleen verder als je $50,00 betaalde.
Dat leek ons toen een beetje veel maar achteraf hadden we toch spijt dat we het niet hadden gedaan.
Dus....dit jaar kwam de herkansing en betaalden we alsnog om via een hobbelige weg naar beneden in ongeveer drie kwartier vlakbij de gletsjer te komen.
En wat was het prachtig!
Je kon er , zelfs zonder gids, de gletsjer oplopen. Daarbij was enige voorzichtigheid wel vereist.
De gletsjer ligt in een schitterende vallei en overal zie je helderblauwe meertjes gevuld met smeltwater.
Leuk detail is, dat dit de enige gletsjer in de regio is die aangroeit, tot op heden zonder logische verklaring.
Als je wilde kon je ook nog dieper de gletsjer in lopen maar dat moest onder begeleiding en terecht, als je de verraderlijk diepe kloven in het ijs zag.
Er waren uiteraard nog meer toeristen maar van een kermis was geen enkele sprake.
Je kon er niets drinken , en afgezien van een huisje waar de gidsen verzamelden, waren er geen voorzieningen.
En nu komt het mooie van reizen met een camper.....want ter plekke bedachten wij dat deze plek helemaal fantastisch moest zijn als iedereen was vertrokken.
We vroegen en kregen toestemming om te blijven overnachten, al vond iedereen dat geloof ik maar een vreemde vraag.
We plaatsten onze camper zo dat we bij het wakker worden een geweldig uitzicht zouden hebben.
Toen iedereen vertrokken was kookten wij een maaltje en genoten van de overweldigende omgeving.
Met een kop warme choco zaten we al in ons pyjama toen er plotseling op de deur van de camper werd geklopt.
Een ranger kwam toch nog even controleren of we niet ergens in een gletsjerspleet lagen en waarschuwde ons dat de slagboom definitief dicht zou gaan voor de nacht.
Toen wij hem verzekerden dat dat geen enkel probleem was keek hij nog eens naar ons in onze pyjama en wenste ons een goede nacht.
Het werd vooral een erg koude nacht...maar het ontbijt en het uitzicht de volgende ochtend vroeg maakte alles goed!
(Om deze foto goed tot zijn recht te laten komen....even uitvergroten)