Rondreis/stedentrip door het westen van Cuba
West-Cuba
Cuba
TBanning
Rondreis/stedentrip door het westen van Cuba
Cuba is de afgelopen jaren erg veranderd, sinds het verbod op import steeds meer verdwijnt. Hierdoor is het voor het eerst sinds decennia mogelijk om nieuwe auto's te kopen. Het is dan ook niet gek dat tweederde van de auto's die rondrijden oude Amerikaanse old-timers zijn van rond 1950 en Russische Ladas uit '70-'80. Ook cement was zo'n 70 jaar lang niet beschikbaar, waardoor de meeste gebouwen ontzettend vervallen ogen, maar sinds enkele jaren is het restaureren van gebouwen en het bouwen van nieuwe gebouwen flink aangetrokken. De verwachting is dat het straatbeeld de komende 10-15 jaar ontzettend zal veranderen. Op dit moment leven de meeste mensen buiten de grote stad nog zoals in Europa zo'n 70 jaar geleden, zonder mechanisatie, en zonder al te stabiele elektriciteit- en watervoorzieningen. Dus mocht je geïnteresseerd zijn in oude auto's, slordig bestraatte wegen en paard en wagens die nog volledig functioneel zijn, wacht dan niet nog 20 jaar tot ook in dit land mechanisatie en ontwikkeling flink zijn doorgegroeid.
Mijn rondreis door Cuba begon in Havana, waar we na landing met een taxi naar onze airbnb buiten het centrum van Havana zijn gebracht. Wat direct opviel was dat er een rij van zo'n 1.5 uur stond voor het geld wissel kantoor op het vliegveld, wat achteraf de kortste rij van het land bleek... Wissel dus vooral bij aankomst direct alle euro's om naar CUC die je denkt nodig te hebben tijdens de hele reis. Pinnen bleek ook redelijk goed mogelijk in de verschillende steden, maar alleen met een Visa kaart, en soms met Mastercard. Maestro in onbruikbaar.
Havana bleek een stad waar het leven voor de toerist die geen Spaans kan vooral in het toeristische centrum zal plaatshebben. In de buitenwijken wordt je door iedereen aangekeken alsof ze nog nooit een blank/blond persoon gezien hebben. Daarnaast is communicatie erg lastig als je geen Spaans kan. Een cursus van tevoren is zeker als je interactie wil met de locals erg aan te raden. De buitenwijken van Havana zijn erg arm en vervallen. Je moet ook niet raar opkijken als een kind of oudere zijn of haar behoeftes gewoon midden op straat doet (al kijken ook locals nog wel eens raar op). Zwerfdieren zijn in het hele land ook in overvloed, en het wordt aangeraden geen contact te maken met hen. Het centrum van Havana was duidelijk in een overgangsfase, waarbij enkele gebouwen net gerestaureerd waren en andere gebouwen compleet vervallen. Hierdoor is de uitstraling wisselend, maar wel mooi. Vrijwel elke auto in het centrum van Havana is een taxi, en daarmee ook een oude Amerikaan, waardoor het straatbeeld ontzettend uniek is. Buiten het centrum is het ook erg leuk om gewoon een winkeltje in te lopen (ook al lijken ze dag en nacht gesloten), deze lokale winkeltjes zijn meestal spotgoedkoop en van prima kwaliteit. Zoals bijvoorbeeld een bakker, kaaswinkel of drogisterij. Kleding is echter niet goedkoop in dit land, aangezien het meeste geïmporteerd wordt, een trend die eigenlijk voor alles geldt in Cuba. In de avond is het drukste leven aan het water, langs de hele kustweg wordt een drankje gedronken of wordt muziek gemaakt of afgespeeld.
Het geld in Cuba is apart georganiseerd. Er zijn twee munteenheden, de CUC (voor toeristen) en de CUP (voor locals). Het bleek al erg snel dat de prijzen in CUC veel hoger waren dan CUP, waardoor toeristen een veel hoger bedrag betalen dan locals voor hetzelfde product. Het is dus zeker niet onhandig om bij een klein winkeltje buiten het toeristen gebied met CUC te betalen en dan te hopen dat ze alleen CUP hebben als wisselgeld. Van de CUP kun je nu eenmaal veel meer kopen dan je zou kunnen voor hetzelfde bedrag in CUC.
Havana had ik zelf na twee dagen wel redelijk gezien, het centrum is erg druk met toeristen en de buitenwijken zijn niet erg interessant om meerdere dagen in rond te lopen. De mensen zelf zijn, zoals in het hele land, ontzettend aardig en gastvrij, al willen ze wel overal een kleinigheidje voor terug. Na een paar dagen zijn we doorgereden naar Vinales met een toeristenbus. Deze bus was een goedkope en erg aantrekkelijke ervaring, mede door de goede airco die je het gevoel gaf dat je weer in de Nederlandse winter zat.
Vinales is een klein dorpje in het Noord-Westen van Cuba, en staat vooral bekend om de regio, waar de beste sigaren ter wereld vandaan schijnen te komen. De omgeving is hier prachtig, met grote groene bossen en karstbergen die rond de vallei lopen. Hier hebben we een paardrijtocht gedaan door deze valleien, wat een ontzettend mooie ervaring was. De route ging langs allerlei kleine plantages, inclusief een korte proeverij bij een koffie- rum- en een tabakplantage. Hier werd uitgelegd hoe het handgemaakte proces gaat en kon je souvenirs halen.
In de avond was het het feest van 26 Juli, ter ere van een poging van Fidel Castro die in 1953 een poging deed tot een revolutie. In elke stad is het deze dag en nacht feest en wordt overal gedanst op straat.
Na Vinales zijn we met een Taxi doorgereden naar Cienfuegos en daarna naar Trinidad. Twee steden waar wel toeristen komen, maar waar je buiten het hoofdplein niet veel van terugziet. Ook hier geldt dat de steden ontzettend leuk en gastvrij zijn, waar moderne en vervallen gebouwen elkaar afwisselen. Buiten het centrum kun je ontzettend goed en goedkoop eten, al is reserveren vaak wel aan te raden bij de betere restaurants.
Al met al is Cuba een ontzettend bijzonder land, waar je niet te lang mee moet wachten om te bezoeken, het land wordt immers steeds toeristischer, drukker en moderner. Wanneer het reisverbod van Amerika naar Cuba wordt afgeschaft zullen er ook erg veel Amerikanen op vakantie komen. Maar indien je houdt van een warme gastvrije bevolking of fan bent van oldtimers, dan is Cuba zeker een aan te raden land, met zijn eigen eigenaardige trekjes.
Foto's
