Waar salsa en communisme samen komen!
Waar salsa en communisme samen komen!
Het is écht waar! De oldtimers vliegen je om de oren, evenals de sigaren en salsamuziek die op iedere hoek van de straat te horen is. Cuba is precies wat je ziet van de plaatjes in boeken en beelden van tv. Ik ben verliefd!
We zijn 60 jaar terug in de tijd en lopen tussen paard en wagens langs winkeltjes waar geen water te verkrijgen is maar de rum in grote getalen uitgestald staat. Laat ik daar nou ook van houden; mojito’s, cuba libre en piña colada; heerlijk!
In casa particulares eten we de lekkerste kreeft, meest malse kip of verse knoflookvis. We worden regelmatig vergezeld door de eigenaar waar we de politiek van het land onder het genot van een rum en sigaar eens uitvoerig onder de loep leggen. De veiligheid van dit land versus de armoe van het communisme. Heeft dit een verband met elkaar? Geen ziektes als gele koorts of Malaria. Maar hoe zit het met artsen die met € 15 per maand rond moeten komen terwijl wij toeristen in een casa particular voor 1 nacht al circa €20 betalen.
Mooi om te zien dat de casa’s hebben ontdekt dat als je een mooi plekje voor de toerist creëert, je daar ook geld voor kan vragen. Ze maken er écht wat van! Daar kunnen andere landen nog wat van leren met een te hoge prijs vragen voor iets wat meer weg heeft van een beschimmeld schuurtje.
We roken een zojuist gerolde sigaar naast een meneer op leeftijd op een houten bankje in het hutje van een tabaksplantage. We kijken uit op de prachtige Viñales valley; of moet ik zeggen balley zoals de gemiddelde Cubaan zijn V uitspreekt. Bery nice! Zo begint onze trip door Cuba. We hebben de smaak snel te pakken en reizen enthousiast verder richting het midden van dit uitgestrekte land. Wat een variëteit. We doen kleurrijke, koloniale stadjes aan als Cienfuegos, Trinidad en Santa Clara waar we overdag heerlijk rondstruinen. In de avond zitten we op de trappen van de Casa de la Musica waar we toekijken hoe de vrouwen door de mannen ten dans worden gevraagd om vervolgens vol jaloezie toe te kijken hoe zij hun billen ritmisch heen en weer schudden. Deze fijne stadjes wisselen we af met dagjes strand met kokosnoten, zwemmen met dolfijnen en het bezoeken van musea. Hoewel de bevolking graag met ons het gesprek aangaat over de aandachtspunten van het communisme, lijken de musea wel een soort propaganda vóór het communisme en pronken ze met hun gratis onderwijs en zorg.
Hierna sluiten we af in overweldigend Havana, wat een kers op de taart!
Een ding weet ik zeker; ik ga terug naar Cuba.