Cuba
Algemene tips voor Cuba
Autorijden:
Qua autorijden is het te doen, wegen zijn door het hele land slecht en deze snelweg is hierop geen uitzondering. Grotere uitdaging is: zorgen dat je altijd benzine hebt.
Alleen rondom de steden zijn pompen te vinden, maar langs de snelweg zijn wij er tijdens onze ruim 2200 km maar 1 tegen gekomen en dat was richting Playa Larga.
Advies is dus tanken waar je kan tenzij je nog een halve tank vol hebt.
Let bij het tanken goed op, Cubanen kunnen zelf alleen met CUC brandstof krijgen. En CUC hebben zij niet. Om hier toch aan te komen doen ze het alsvolgt:
Toerist komt tanken en moet altijd een te hoog en rond bedrag betalen. Ondertussen wordt je auto volgetankt en daarnaast gaat er een deel van de door de toerist betaalde brandstof in een kan. Deze kan wordt dan weer voor Peso’s verkocht aan locals.
De man die dus werkt bij de pomp laat de toerist teveel benzine betalen (wat in ons geval vermoedelijk wel eens op 10-15 CUC uitkwam, zeker als je niet veel hoefde te tanken). Daarnaast verkoopt hij die brandstof weer aan een andere Cubaan en verdient zo wat extra’s. extra CUC voor zijn eigen luxe producten en wat peso’s.
Zorg dat je goede informatiebronnen bij je hebt. Neem een gedetalieerde kaart mee en wij waren erg blij met de app: Pocket Earth Pro. Vooraf download je de kaart van Cuba op je telefoon en daar kun je met GPS je weg navigeren. Wij hadden de routes er niet ingezet omdat wij ter plekke wilde beslissen welke route we wilde rijden.
Wel hebben wij onze voorkeurs casa’s allemaal met een POI aangegeven zodat we ze makkelijk konden vinden. In deze app tref je ook benzinepompen, winkels, banken etc aan. Kan erg handig zijn!
Huur je een auto, check dan elke dag het volgende:
Staat je auto nog recht? Anders is je band lek en moet je deze voor zo’n 5CUC laten maken.
Klap je spiegels in zodra je parkeert.
Sluit je auto af zodat er niet zomaar iemand in je auto kan stappen.
Haal je ruitenwissers er vanaf als je parkeert.
In Cuba worden vaak spiegels gestolen, bespaar je de moeite van aangifte doen en koop 2 spiegels in het stadje waar je bent (waarschijnlijk koop je je eigen spiegels terug, betaal max 5CUC)
Andere reizigers die we tegenkwamen hebben wel aangifte gedaan en waren totaal 2 dagen van hun reis kwijt met op het politiebureau zitten. Je tijd in Cuba wil je anders besteden.
Geld wisselen:
Wissel op het vliegveld 50-100 euro om naar CUC, dan kun je de eerste dagen vooruit. Wissel daarna gewoon bij een bank. Elk stadje waar toeristen komen hebben ze een bank. Daar ontvang je de geldende wisselkoers. Neem wel altijd de naam van de casa mee en je paspoort anders krijg je niks mee.
Staatsrestaurants:
Probeer deze te vermijden. Ze zijn saai, sfeerloos, eten smaakt niet, personeel is niet vriendelijk (logisch fooi moeten ze inleveren).
Hoe herken je ze? Terras is leeg, wil je bestellen moet je naar binnen toe, je kunt vanuit buiten niet naar binnen kijken of andersom.
Tafelkleden zijn vies, je ziet er bijna alleen maar locals (die er voor een prikkie kunnen eten). De keuze is maar saai, TL verlichting en personeel is chagrijnig.
Mensen hebben liever niet dat reizigers hier eten. Ze sturen je eerder naar een casa of paladar (soort casa maar waar je alleen kunt eten). Daarmee help je de lokale bevolking en gaat de opbrengst iig niet naar de staat.
Boodschappen:
Tref je een winkel die lijkt op een juwelier maar die heeft geen sieraden maar wat koekjes etc in de vitrine liggen? Dan heb je een supermarkt gevonden.
De eerste dagen konden wij er geen vinden totdat we doorhadden waar we eigenlijk echt moesten zijn. Je kunt meestal geen producten uit een rek pakken. Cubanen kopen als ze koekjes kopen geen pak maar vaak 1 los koekje. Dus wil je een groot pak wijs dan de pakken achter de toonbank aan of geen aan “grande”.
Alle prijzen in Cuba zijn vastgelegd door de staat, 1,5 liter water kost 70 cent, maar ze vragen in de winkel zonder blikken of blozen 2 CUC per fles. Geef dan aan dat dit niet kan kloppen. Het is voor een Cubaan een makkelijke manier om de niet wetende reiziger wat CUC afhandig te maken.
Kreeft/krab:
De meeste kreeft en krab zijn niet vers vers. Maar worden doodgevroren in de vriezer en bereidt wanneer het besteld wordt. Wil je echte verse vraag het dan bij je casa, bestel het dan een dag van te voren. Dan kunnen ze voor je gaan shoppen. Dit doen ze met veel liefde voor je.
Toiletten:
Neem altijd toiletpapier mee! En wen er maar aan dat de deur (als je staat) tot aan je middenrif komt.