Wegbrengspecial Camper Canada/ Toronto (dag 1 t/m 4)
Niagara watervallen
Canada
Jan10e
Wegbrengspecial Camper Canada/ Toronto (dag 1 t/m 4)
Omdat ons huis niet echt geschikt is om 2 logees te herbergen om dan met z’n vieren de volgende ochtend vroeg fris op Schiphol aan te treden hebben we in CitizenM (aanrader!) op Schiphol geslapen. Lekker ontbijtje nog en op ons gemak naar de incheckbalie van Air Transat. Na aankomst auto opgehaald en richting hotel Radisson East. Zakelijke niet gezellige uitstraling hoewel de kamer in orde is. Het valt op dat er onwijs veel Aziaten rondlopen. Het lijkt wel alsof ik in Singapore ben geland. Onze vriendin woont hier 5 min. rijden vandaan, dus pakt allemaal goed uit.
Gisteren was er sneeuw gevallen… dus maar eens het weerbericht bekijken. Morgen zou een mooie dag zijn voor de Niagara watervallen. Jammer voor de CN tower… dan moet ik die maar in de regen beklimmen.
Rechtstreeks naar Niagara Falls. Doe je bijna twee uur over. Op zoek naar parkeerplek rijden we al langs de bruggen die over de rivier Niagara naar de USA gaan. Aan onze rechterkant zie ik hoge gebouwen achter een groene strook. O links, … dat zijn de watervallen al… voorbij…
Brengen ruim twee uur door om de watervallen te bewonderen en door een deel van het pretpark dat de stad is te struinen. Gelukkig is Queen Victoria park een mooie buffer tussen de tegenstellingen. Hoewel, ook op de Amerikaanse kant steekt de bebouwing overal boven uit. Met weemoed denk ik aan de Victoriafalls en de Iquazufalls. Daar is naar mijn mening de entourage een stuk aantrekkelijker. Maar op zich wel leuk om nu ook hier te kunnen staan en langs te wandelen.
Alle toeristische opties laten we voor wat ze zijn. Ik had wel graag de ‘Journey behind the falls’ gedaan, maar er waren helaas onderhoudswerkzaamheden. Dus maar genieten van het heldere weer en de diverse watervallen. De Maiden of the mist (dat zijn meerdere bootjes trouwens!) zie ik onder ons volgeladen met blauwe regencapes aan en af varen.
We besluiten om via de Niagara Parkway terug te rijden. Geen verkeerde keus. Mooie route langs de rivier noordwaarts richting Niagara on the Lake. Onderweg maakt de rivier een hoek van 45graden bij de ‘whirlpool’. Hier hangt een oubollig ogende kabelbaan over de canyon. Ook kom je dan langs de botanische tuin met de bloemenklok. Niagara on the Lake is de eerste hoofdstad geweest van Upper Canada echter wel paar keer met de grond gelijk gemaakt. Het is nu een aardig stadje waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Huizen en winkelpandjes uit de 19e eeuw. Er worden werken van George Bernard Shaw opgevoerd tijdens het Shawfestival. Nabij ligt ook fort George. Deze streek is het toneel geweest van oorlogen tussen Amerika en Canada.
Terug naar Toronto rijden we langs wijngebied en besluiten om de weg langs Lake Ontario te blijven volgen. De wijken van Toronto langs de waterkant zijn heel aantrekkelijke woonwijken met villa’s, jachthavens, uitgaanscentra en parken. We moeten echt nog wennen aan alle onbekende verkeersborden en waar ze staan, maar chaotisch is het verkeer verder niet. Na het diner in de stad is het donker als we buiten komen. Mooi hoe de CNtower van kleur verandert. Als een echte zuurstok staat ze in de nacht.
De volgende ochtend is het wat regenachtig. Toch besluiten we om de toren op te gaan. Zoals verwacht is het uitzicht matig. Nieuwe attractie dit jaar is dat je buitenom de toren kunt lopen gezekerd aan klimtouwen. Mij niet gezien. Ik kijk wel door het hek. Mooi zat. Weer beneden staan we ineens op het oude rangeerterrein voor het onderhoud van de oude locomotieven en is in een van de hallen een bierbrouwer gevestigd. De middag nemen we de ferry naar Toronto Islands. Voldoende zwemvesten aanwezig. Klandizie niet echt. Het is vooral een eiland dat in de recreatiebehoefte van Toronto voorziet, maar er zijn ook nog wat woongemeenschappen. Een beetje vrijbuitersleventje, zo oogt het. Mooie doorkijkjes naar de skyline van Toronto en een jachthaven/haven vinden wij altijd al leuk.
Die avond eten we bij een vriendin die voor ons twee simkaarten en speciale telefoonpakketten heeft kunnen regelen via Rogers. Omdat we onderling tussen de campers contact met elkaar willen hebben zonder via NL te bellen/smsn hadden we haar gevraagd e.e.a. uit te zoeken. In Canada is het zo: als je een belpakket koopt in Toronto krijg je een nummer van Toronto. Alles dat je buiten Toronto belt wordt interlokaal. En niet alleen de beller betaald, ook de ontvanger betaald. Dat zou een dure aangelegenheid kunnen worden. Met een abonnement zou dit worden opgelost.
Dus kiezen wij voor de mogelijkheid om voor interlokale telefoontjes een abonnementpakket voor een maand te gebruiken. Echter, je moet dan wel geregistreerd staan in Canada. Dus op haar naam en adres. Het had nogal wat voeten in de aarde. Op de Samsung werkte het prima, op de Zuid Afrikaanse Blackberry in eerste instantie niet. Afijn… onderweg bleek ook dat Rogers niet overal bereik had… dus we hadden er eigenlijk niet zoveel aan. Wat meestal wel goed ging was met gratis wifi naar elkaar watssappen, maar ja ook niet overal wifi… Dat was eigenlijk onverwacht. In Canada slecht telefoonbereik, soms gebrekkig internet en als je leuke muziek wilt horen onderweg adviseer ik CD’s mee te nemen. Want als er al radio bereik is is het een lokale zender met hoempapa muziek of een religieus hoorspel.
Gelukkig op de meeste campings wel internetgelegenheid al of niet op de campingsite. Echter reizen met twee campers betekent ook veel onderling contact na een dagje rijden. Drankje drinken, koken, napraten, dag doornemen, route volgende dag globaal vastleggen en vervolgens als een blok in slaapvallen in het zeer comfortabele bed. Om de kou tegen te gaan hebben we als isolatie een slaapzaak op het matras gelegd.
Maar nu heb ik het al over de camper, terwijl ik hem eerst nog moet ophalen…
Wordt vervolgd.
Foto's
