Het verhaal achter de prachtige kleur van Peyto Lake is minder mooi. De Peyto gletsjer zorgt namelijk hiervoor door miljoenen miniscule rotsdeeltjes in het meer te deponeren, die in samenspel met de zon de kleur veroorzaken.

De Peyto gletsjer wordt al sinds begin jaren '50 onderzocht en wereldwijd als referentie gebruikt als het gaat om de snelheid waarmee gletsjers zich aan het terugtrekken zijn. Eind 2015 heeft het onderzoeksteam de noodklok geluid, Peyto brokkelt onder hun ogen af, inmiddels heeft de gletsjer 70% van de oorspronkelijke omvang verloren. Meten wordt bijna onmogelijk, de meetapparaten die via lange staven in het ijs worden bevestigd, kwamen afgelopen jaar al snel bloot te liggen en vielen allemaal om.

Als de huidige snelheid van terugtrekken aanhoudt, zal onze generatie deze gletsjer nog zien verdwijnen en daarmee ook de prachtige kleur van Peyto Lake. Volgens de onderzoekers geldt dit voor de hele Icefields Parkway. De volgende generatie zal zich afvragen waarom deze ooit zo genoemd is volgens hen.

Maar hopelijk zijn de onderzoekers wat te pessimistisch. We kunnen er nu in ieder geval nog van genieten, om dit verhaal met een vrolijke noot te eindigen.