Wegbrengspecial Camper Canada: Alberta/Drumheller (dag 11)
Centraal Canada
Canada
Jan10e
Wegbrengspecial Camper Canada: Alberta/Drumheller (dag 11)
We zijn dus nog in Elk Island NP.
De volgende ochtend gaan we al vroeg op pad en rijden verschillende loops. Behalve wat bizons verder geen groot wild. Het landschap bestaat uit rommelige dunne boompjes, graslanden, meertjes en stroompjes. In mijn ogen en beleving niet heel bijzonder maar wel aardig.Wat wel apart is dat er legio boomstammen zijn die zijn doorgeknaagd door de bevers.
Niet echt geinterresseerd in Edmonton (hoewel aldaar een supergroot shoppingcentre en zwembad is) gaan we richting het zuiden. Drumheller wordt onze bestemming van vandaag. We nemen even niet de hoofdweg maar de provincieweggetjes. Er is hier meer leven in de brouwerij dan we dagen gezien hebben. Goed verzorgde boerderijen. Prachtige velden. We komen in de buurt van Drumheller. Het landschap verandert ineens. Badlands... We beginnen aan de dinosaurustrail en volgen de Red Deer River na hem eerst te zijn overgestoken met de Bleriot Ferry. Een antieke kabelpont waar 8 auto’s op gaan. Leuk gezicht hoor onze kleurrijke moderne campers op de pont.
We rijden nu in een andere wereld lijkt het wel. Prachtige kleuren in de heuvels. Een prachtige fotostop is het uitzicht bij Horsethief Canyon. De grond is over een breed stuk volledig ingestort en weer en wind hebben vrij spel gehad.
Voor het Royal Tyrrell museum is het al te laat (en morgen is het maandag, dan is het ook gesloten). Dus maar even zien of we hier dinsdag nog in de buurt zullen zijn.
In Drumheller zelf passeren we een gigantische dinosaurus voor het VVVkantoor. Daar konden we niet aan voorbij rijden. In de bek is een uitzichtpunt voor als je over de stad zou willen kijken. We hadden vernomen en ik had het gelezen dat de Hoodoo Campground een uitstekende plek is. En ik moet zeggen: Inderdaad een van de leukere campings om te staan. Zodoende rijden we nog wat kms na Drumheller richting de Hoodoos. Natuurlijk ‘moeten’ we over de Suspencion Bridge bij Rosedale lopen. (Deze brug is ooit de toegang geweest tot de koolmijn aan de overkant van de rivier)
We hebben nog proviand genoeg dus ons plan om uit eten te gaan laten we varen, want dan zouden we weer terug moeten rijden naar Drumheller. Geen trek meer in. We hebben een leuke plek op de camping. Bovendien beginnen de kms al behoorlijk te tellen. Gaan we onder de 5000km blijven. We schattten al in van niet.
De volgende ochtend gaan we nog voor zonsopgang op pad om de Hoodoos te zien. Ligt maar een heel klein stukkie van de camping af. Ik had me voorgesteld dat het een groot terrein zou zijn. Maar is een heel beperkt stukje. Wel erg mooi en apart, zeker toen de zon erop begon te schijnen. Het zijn grote paddestoelen in het terrein.
We rijden door naar East Coulee. Een spookdorp. Daar is de koolmijn die het laatst werd gesloten, de Atlas Coalmine, te bezichtigen. Het is een erg leuk museum om te bezichtigen. De rondleiding in het houten gebouw is erg interessant. De op zich nog jonge gids verteld heel levendig over het leven van de mijnwerkers. Een wandeling over het terrein brengt ons bij een oude spoorbrug en onbruikbaar geworden vrachtauto’s.
Tijdens de koffiepauze besluiten we om niet tot dinsdag in regio Drumheller te blijven. Maar voordat we de neuzen richting Calgary zetten willen we toch nog wel lunchen in de ‘Last Chance Saloon in Wayne. Zo genoemd omdat het de laatste gelegenheid was voor een neut. Deze saloon is annex het historische Rosedeer Hotel. Wayne heeft wel wat inwoners, maar het houdt niet over. 35 ofzo. Het ligt in een doodlopende vallei met mooi landschap. Mooie kleuren, ontluikend voorjaar en nog meer Hoodoos. Zonder hekwerk eromheen, maar op een boerderij, dus je kunt er niet al te dichtbij komen. We hebben getracht toestemming te vragen, maar niemand thuis.
Je volgt hier niet de rivier…nee je steekt hem 13x over… een route van 10km met 13 bruggen. Sommigen beetje smal, dus passen en meten met de camper. Omdat het zo mooi is zetten we de camper zo nu en dan in de berm… maar daarmee blokkeerden we toch nog de weg.
Mijn eerste en enige bizonburger gegeten in de Saloon. Erg smakelijk wel. De drankjes krijg je geschonken in wekpotten. Is erg origineel. Deze route is de 10X en is de omweg zeker waard. Ook al omdat je weet dat de Saloon het keerpunt is.
Via Drumheller rijden we tot slot naar Calgary. Maar ook nu weer passeren we nog een prachtig uitkijkpunt. Hier wordt het Horseshoe canyon genoemd en er is hier ook een informatiebord met uitgebreide info over de diverse ‘bezienswaardigheden’. Soms interessant, soms alleen een standbeeldje in een dorpje in de buurt.
We hadden een tip gekregen om de camping ten noorden van Calgary te nemen. Dus zo gezegd zo gedaan… Maar help… dit was echt de slechtste camping tot nu toe. Omdat het terrein zo goed als blank stond, modderig was (terwijl het hartstikke mooi weer is geweest al 2 dagen), ze er met werkzaamheden bezig waren en er gewoon een hoop zooi van de permanente bewoners overal rondslingert. Kortom… erg armoedig allemaal. Nou ja… camper deur dicht, gordijnen dicht.. wijntje opentrekken… heb je nergens last van. Want doorrijden is op dat moment geen optie meer omdat je dan zo weer een klein uurtje verder bent en dan Calgary voorbij bent. De vrienden moeten morgen nu eerst hun band laten vervangen. Morgen wordt dus een dagje de stad in. Ook wel weer zin in eigenlijk. Stad van olympische winterspelen… Geen tax…misschien kunnen we hier wel een ipad gunstig kopen?
Wordt vervolgd.
Foto's
