Wegbrengspecial Canada: Manitoba en Saskatchewan (Dag 9)
Centraal Canada
Canada
Jan10e
Wegbrengspecial Canada: Manitoba en Saskatchewan (Dag 9)
Manitoba en Saskatchewan. De graanschuren van Canada. Weg zijn de bomen, de heuvels en dalen. Prairies… Oneindige vlaktes… Wuivend goudgeel graan… In dit jaargetijde echter staat er niet veel op de velden. Vele nuances bruine aarde… al of niet al omgeploegd.
Inmiddels goed gewend en er is al sprake van een routine wie wat doet. De dames doen inkopen en koken, de mannen chauffeuren en zorgen voor het ‘technische aspect’ aan de camper. Ieder haalt voor 3 dagen boodschappen zodat we zeker voor 5 dagen proviand hebben. Dag 6 is dan restjesdag… We koken om beurten. De afwas doen we om beurten. Na een dagrit nemen we tijd voor een wijntje en borrelhapje. We kijken op de kaart wat de volgende dag ons zal brengen en wat ons leuk lijkt om voor te stoppen. Schatten in waar ongeveer we de camper weer zullen stallen voor overnachting. Nog niet de behoefte om ergens langer dan 2 nachten te blijven. We zijn nog met de ‘grote oversteek’ bezig
.
In de campers zit geen navigatiesysteem. Ik vind het altijd leuk om de kaart te lezen (en ik ben gewoon goed in navigeren al zeg ik het zelf) en in gidsen/brochures te neuzen. We hadden inmiddels per provincie een campinggids en uitstekende kaarten en boekwerken van AAA/CAA (Canadese ANWB) aan boord met informatie over elk gehucht in Canada!
Of je ook zou kunnen ‘wild’ kamperen? Vast wel… wij deden het niet omdat we op elektriciteit en water aangesloten willen zijn en omdat langs de route die we reden de evt. hiervoor geschikte plekken er juist al bordjes bijstonden… tussen 22.00 en 07.00 geen P. En hoewel Canada een superveilig land is gingen wij toch liever naar een camping.
We hebben in deze tijd van het jaar een paarl keer nog voor een dicht hek gestaan. De camping nog niet open na de winterstop. En anderen waren juist wel open i.t.t. wat er in de gids stond. En daar hadden ze net de waterleiding doorgespoeld met chloor. Niks mis mee en heel noodzakelijk maar je waant je even in een zwembad als je de kraan open draait. Soms zijn we op een camping gaan staan en dan zagen we pas de volgende ochtend de eigenaar. Allemaal heel relaxed wel. Gemiddeld kost een kampeerplek met ‘full hook up’ 30CAD. Je kunt ook kiezen voor alleen elektriciteit al of niet met water. Dat scheelt dan een paar dollar. Soms nog extra betalen voor een warme douche. Op veel campings al wifi. In een aantal NP is er wat ze noemen ‘wintercamping’. Hier kunnen RV’s (recreational vehicles) gratis staan, maar er zijn geen faciliteiten open. Wij gingen bewust op zoek naar de camping die positief omschreven stond omdat we graag in het groen en rustig de nacht willen doorbrengen. Maar eigenlijk maakt dat in dit jaargetijde niet veel uit. Het was vaak nog te koud om buiten het borreltje te drinken, laat staan te eten. Ja, een enkele keer hebben we buiten kunnen lunchen. Dus het is veel tijd binnenscampers doorbrengen en dan maakt het niet veel uit waar je staat. Je hebt alleen wat leuker uitzicht uit het raam naast de eettafel.
Wat ons is opgevallen, dat ook de ‘groenere’ campings alsnog vlak langs de weg of het spoor liggen… De campings rondom de grote steden worden ook gebruikt door vaste bewoners. Of door luitjes die in de buurt moeten werken. Dan staat de camping vol met gigantische trailers. Complete opleggers. Splinternieuw of helemaal verwaarloosd. Of het een vrije keus is om dan daarin te ‘wonen’ dat vermoed ik niet. Zal ook te maken hebben met de crisis die ook hier voor een aantal het leven ongewild overhoop heeft gegooid.
De prairies worden als ‘saai’ betiteld. Maar in afwisseling met Ontario en daarna de Rocky Mountains en British Columbia is het voor ons echt een volwaardig traject van de oversteek. Maar wij hebben dan ook behoorlijk wat tijd. Als je ‘slechts’ drie weken hebt, dan is West Canada naar mijn mening het meest aantrekkelijk en verrassend.
De stad Winnipeg zien we al op ruim 30km naderen. Het ligt halverwege de Atlantische en Grote oceaan. Hier konden we weer wat cultureels doen. Het Manitoba Museum is een reis door de tijd en de provincie met haar bewoners. Ik kom hier voor de eerste keer in ‘aanraking’ met de cultuur van de Inuit. Wat een prachtige kleding, sieraden en gebruiksvoorwerpen. Ook flora en fauna wordt heel aanlokkelijk gepresenteerd. Middels het nagebouwde zeilschip ‘Nonsuch’ ontdek ik e.e.a. over de pelshandel en het ontstaan van de Hudson Bay Company. Echt een uistekend museum. Na hier meer dan 2 uur te zijn geweest zijn we toe aan wat eten. ‘The Forks’ is hiervoor heel geschikt. Het oude maar vernieuwde ‘stadshart’. Gelegen langs de Red River met shops, restaurants en park. Verrassend om hier tegen een standbeeld van Gandhi te lopen. Maar het hoort bij het Museum of Human Rights. Vanaf de brug (stijl Calatrava) over de Red River is er uitzicht op de zilveren koepel van de St Boniface Basiliek. Dat wat er nog over is van de oudste kathedraal van Canada. In Winnipeg, zo al lopende en rijdende zien we mooie imponerende gebouwen zoals het Legislative Building met de Golden Boy op de koepel.
Dit is de eerste keer met de camper in een stad… lastig met parkeren (past niet in reguliere parkeerplaats of in parkeergarage, dus op zoek naar speciale RV Parking, lees busparking), viaducten (je kunt niet overal onderdoor), het eenrichtingsverkeer, smallere rijstroken, op het laatste moment willen voorsorteren.
Een heel belangrijke afspraak bij het rijden met een camper: Nooit achteruitrijden alvorens de bijrijder is uitgestapt en op de uitkijk staat. Er is sprake van dode hoeken bij het achteruitrijden. Wij hebben ons daar ook elke keer aan gehouden. Met een beetje natte okseltjes was ik wel blij dat we zonder brokken de stad verlieten.
Nog ruim een uurtje rijden en dan zit ook deze reisdag er weer op.
Wordt vervolgd.
Foto's
