Living on the Edge , Ferdi's "ongelukjes"
Rocky Mountains
Canada
Vulture1960
Living on the Edge , Ferdi's "ongelukjes"
Afgelopen reis in Canada kwam Jolanda, mijn vrouw naar me toe. Ze maakte zich bezorgd, en zei pas nou toch eens op. Ik was weer eens op een muurtje boven een afgrond geklauterd om een mooiere foto te maken vanuit een ander standpunt. Vaak zoek ik of een hoger of een lager standpunt uit, en klauter ergens op of ergens af. Mijn moto is ik doe alles voor een mooie foto! Haar bezorgdheid zette mij aan het denken.
Veel mensen gaan op reis en maken foto’s. Bij mij is het andersom ik fotografeer en ga op reis. Ook tijdens mijn dagelijkse bezigheden, denk ik in composities, standpunten, licht en het maken van een foto. Zo belangrijk is fotografie voor mij. Op mijn reizen kom je mij altijd tegen met mijn fotocamera in de aanslag. Als ik ik iets moois zie kom ik als het ware in een roes. Alles om mijn heen vervaagt en ik ben alleen maar bezig met het maken van “de perfecte foto”. Als die bestaat? Dan doe ik wel eens dingen die mij in gevaar brengen. Soms gebeurd dat bewust maar ook vaak onbewust. Hieronder wat voorbeelden:
We zijn in Tanzania we reizen vanaf de Serengeti naar de Ngorongoro krater. Onderweg maken we een stop. Boven op een heuvel . Je hebt daar een restaurant en een souvenirsshop. De weg die achter ons ligt is eindeloos lang, mooie dieptewerking, je ziet de hitte van de zon en het licht in een prachtig landschap. Ik zie een mooie foto en wandel de heuvel af. Vaag hoor ik geschreeuw. Bij de 2e schreeuw kijk ik toch maar even om. Een ranger staat druk te gebaren dat ik snel terug moet komen lopen. En dan heb ik het door ik ben niet in Nederland maar in een gebied van wildlife die mij als een lekkere snack zien.
In Kenia we bezoeken Lake Nakuru een prachtig waterrijk gebied waar we veel vogels zien maar ook Neushoorns en buffels. Als we een prachtige tocht hebben gemaakt besluiten we te gaan lunchen op een picknickplaats boven op een berg. Als we daar gaan zitten en onze lunchpakketten openen, komen er gelijk een aantal eetlustige bavianen op ons eten af. Ze komen steeds dichterbij. Zonder na te denken sta ik op en begin hard te schreeuwen en druk met mijn armen te bewegen. De apen zijn onder de indruk en trekken zich terug. Achteraf gezien was mijn actie niet heel erg slim.
We zijn op Galapagos op Santa Fe Island. Het eiland dat opvalt door het mooie rode Galapagos Carpet Weed en cactussen, maar je vind er ook een paar mooie kliffen. Daar zie je de vogels o.a de Swallow-tailed Gull komen aanvliegen en zich ergens landen. Ondanks mijn hoogtevrees wil ik dan toch zien waar ze geland zijn. Met een bonkend hart schuifel ik rustig naar de rand van de klif toe en kijk er overheen of er iets moois te fotograferen is.
Ook op Galapagos op Espanola Island zie ik 2 zeehonden die worden aangevallen door vliegen. Ik zie dat mooie schouwspel en ga in het zand liggen om vanuit het ooghoogte standpunt deze actie te kunnen fotograferen. Opeens hoorde ik Jolanda verschrikt roepen “Fer pas op achter je” . Een vrouwtjes zeehond vond mij kennelijk aantrekkelijk en wilde nader kennismaken. Vond haar niet echt aantrekkelijk dus ik sprong snel op en maakte mij uit de voeten.
We zijn in Provincia de Imbabura in Ecuador bezoeken we een relatief onbekend natuurpark, met een prachtige waterval genaamd Lago san Pablo. Je kunt daar van beneden naar boven wandelen . Je hebt dan steeds mooie punten waar je foto’s kunt maken. Ook is er een brug als je die oversteekt kom je bijna recht voor en en onder de waterval. Bijna zeg ik, dus niet helemaal. Er liggen een aantal rotsen in het water. Als je daarop gaat staan sta je er wel rechtdoor. En rechtdoor is in dit geval het mooiste standpunt. Maar het stromende water komt af en toe ook over die kleine rotsen in het water heen. En dus zijn die rotsen glad, en werd ik nat en zat onder de modder.
Tijdens onze vakantie op Sicilië bezoeken we een mozzarella farm in Paestum. We bekijken het bereidingsproces, van melk van de Buffels tot aan het eindproduct de kaas. Proeven doen we natuurlijk ook. Daar smaakte het heerlijk, in Nederland kan het mij niet bekoren. Daarna een bezoek aan de buffels. Sommige staan vrij in de wei andere in de stallen achter een grote stalen afrastering. Iedereen maakt foto’s. De buffels zijn rustig. Dan zie ik een erg groot en fotogeniek exemplaar Ik leun met mijn camera op een van de stalen balken. Ik ben bezig met zoomen en scherpstellen als ik van ik vanuit mijn andere ooghoek een andere buffel zie afstormen op het hek. Als een superman laat ik mij achterovervallen. 1 seconde later en hij was vol op mijn camera geklapt! Pffffhh. De groep kijkt verschrikt, wat gebeurd daar nu? Met trillende benen vertel mijn verhaal!
Zo ook in Canada we zagen een mooi meer. De bus stopt zodat we foto’s konden maken. Langs de weg stond een muurtje van ongeveer 1 meter hoog. Met daarachter alleen maar diepte en niets. Helaas waren de boomtoppen net iets te hoog. Eerst foto’s gemaakt met die toppen op de voorgrond zodat de foto meer diepte krijgt. Maar ik wilde ook een foto zonder bomen. Dus op het muurtje geklommen. Balancerend in de wind heb ik mijn foto’s gemaakt. Geen wonder dat mijn meisje bezorgd was.
Dat klimmen en klauteren doe ik ik bewust. Ik weet dat ik gevaar kan lopen en ik pas extra op. In mijn ogen loop ik dan ook niet zoveel risico. Om de onbewuste gevaren kleiner te maken. Moet ik eerst goed na gaan denken of ik geen gevaar loop, dat is een opdracht die ik mezelf gegeven heb.
En mijn nieuwe motto is, ik doe BIJNA alles voor een mooie foto!
Foto's
