Ergens tussen San Nicolas en Arikok Nationaal Park hadden we vast ergens een afslag gemist. De aanvankelijk nog redelijk begaanbare weg werd al snel steeds smaller, onverhard en hobbelig.
Maar de prachtige uitzichten op de noordoostkust van Aruba deden ons besluiten toch maar te kijken hoe ver we langs deze weg zouden komen.
Het woeste heuvelachtige en gedeeltelijk ook rotsachtige terrein hier is een Mekka voor de wilde geiten die over het hele eiland, maar vooral in deze verlaten streek rondzwerven.
Oorspronkelijk komt de geit helemaal niet op Aruba voor, maar al in de 16e eeuw werden de eerste dieren hier door de Spanjaarden geïmporteerd om ermee te fokken.
In de 17e en 18e eeuw nam dit onder Nederlands beheer nog verder toe.
Op een gegeven moment waren er zoveel geiten op het eiland, dat het de bijnaam "Geiteneiland" kreeg.
Tegenwoordig houdt vrijwel niemand meer geiten en leiden de dieren een zelfstandig bestaan op het eiland. Waar overigens niet iedereen blij mee is, want in hun vraatzucht kunnen ze soms hele (moes)tuinen verwoesten, elk privébezit is daarom omheind met muren of hoge, stekelige heggen.