De andere kant van de Costa Brava
Spanje
Europa
Marjella
De andere kant van de Costa Brava
Ik ben er van overtuigd dat ik de beste opleiding heb als het aankomt op reizen maken en welke mogelijkheden deze opleiding bied. Zo ook de werkweek naar de Costa Brava, om nog specifieker te zijn, Lloret de Mar.
Nu moet ik wel eerlijk zijn door te zeggen dat ik een echte stereotype denker ben/was als het gaat om het imago van Lloret de Mar. Ik denk dan namelijk aan 16 jarigen die voor het eerst alleen op vakantie gaan en zich helemaal klem zuipen en na de zomermaanden komen de 65 plussers om lekker te genieten van de rust.
Dus het leek me niet meer dan eerlijk dat Lloret de Mar en de rest van de Costa Brava mij mijn ongelijk gingen bewijzen.
Het is niet heel moeilijk om vanaf het vliegveld van Barcelona naar Lloret de Mar te komen, elk anderhalf uur gaat er een bus rechtstreeks naar Lloret. Voor 12 Euro per persoon is de niet Engels sprekende buschauffeur meer dan blij om je mee te nemen in zijn bus.
Nee, nu lieg ik, hij sprak een woord Engels: Money!
Gelukkig doe ik een cursus Beginners Spaans en kon ik me redelijk redden, ik was verbaasd hoe goed ik hem kon verstaan (Thank you Spaanse lessen!!)
Vanaf het busstation is het nog maar 5 minuutjes lopen naar het hotel (Grand Garbi) en onderweg kom je Indische mensen tegen die allemaal exact dezelfde souvenir winkel hebben en werkelijk allemaal precies hetzelfde verkopen.
In Spanje is het normaal dat gepensioneerde mensen een gesubsidieerde vakantie krijgen, dus je raad het al, ons hotel was afgeladen met gepensioneerde mensen. Al hoewel het dan wel weer heel leuk is om een Dans Avond bij te wonen, want de oudere mannen vinden het maar wat mooi om met een jongere dame te mogen dansen!
Ik heb er werkelijk waar alles aan gedaan om Lloret een eerlijke kans gegeven, maar helaas, dit is het niet voor mij, in de ochtend en de middag waren we op pad en als we ’s avonds op stap gingen kwam je misschien net anderhalve paardenkop tegen. De enige bar die trouwens open was, was de bar die gekocht was door twee Nederlanders en dus ook in Spanje konden de jongens de voetbal competitie gewoon volgen.
Gedurende het na seizoen is bijna alles dicht, het gene wat nog wel open is, is open omdat jij daar bent en een kopje koffie wilt drinken of een hotelletje had gereserveerd. Niet alleen in Lloret was dit het geval, maar in alle omliggende dorpjes was dit een probleem.
Om Lloret heen liggen de mooiste dorpjes, allemaal nog even authentiek en niet massaal bezocht door afgeladen bussen met toeristen die 5 minuten de tijd hebben om een foto te nemen van het uitzicht en dan snel de bus weer in moeten om hun geclaimde stoel voor de hele reis weer te bezetten.
Door het voorbeeld van massa toerisme in Lloret zijn er dorpen als Tossa de Mar die zichzelf promoten door zich niet te promoten, klinkt heel krom en dan is het naar mijn mening ook, maar zo krijg je alleen de mensen in je dorp die ook werkelijk geïnteresseerd zijn. Het is een methode van promoten die we gedurende week wel vaker tegenkwamen.
Girona is de eerste grote stad in de buurt van Lloret, een mooie historische stad, heerlijk om een middag in rond te slenteren. En wil je 50 jaar geluk en de garantie dat je terug zult keren naar Girona? Kus dan de kont van een beeld in het centrum van Girona, succes gegarandeerd!
De meeste mensen spreken geen Engels, omdat ze het niet willen of omdat ze het simpelweg gewoon niet spreken, maar ze zijn wel allemaal bereid je te helpen, je een stukje op weg te helpen, etc.
Om een goed beeld te krijgen van de kleinere steden/dorpjes, is het toch wel aan te raden om er in de zomer heen te gaan, want als het tijdens het na seizoen Siesta tijd is, dan is er ook werkelijk niemand te vinden in de straten. Zo was ook het geval in Roses, dus hebben we maar op het strand gelegen en genoten van het zonnetje die op dat moment lekker door kwam.
Naar mijn mening is Besalu het meest authentieke en historische maar ook onwetend dorpje dat we bezocht hebben in deze week, ze weten de sterke kanten en de zwakke kanten van het dorp als het om toerisme draait, maar ze weten blijkbaar niet de gevolgen die massa toerisme kan hebben. Ze zeiden dat ze zitten te wachten op bussen vol toeristen die foto’s komen maken, niet het beste voor dit dorpje als je het mij zou vragen, het is een heerlijk dorpje om gewoon te slenteren en lekker rond te kijken en te genieten van alle mooie gebouwen en het mooie uitzicht.
Als laatste op het programma stond Barcelona. Wat ik wel geleerd heb is dat ik niet van BusTours hou, ik ga liever te voet door een stad en de tijd nemen om alles te zien dan dat je overal voorbij rijdt en vanachter het glas een foto moet nemen. Goed, ieder zo z’n voorkeur en als je echt maar weinig tijd hebt is het een oplossing om toch de hele stad te zien, maar als je de tijd hebt zou ik persoonlijk liever door de stad lopen.
Door het drukke schema hadden we slechts anderhalf uur de tijd om nog wat leuks te zien in Barcelona en dus het enige wat ik naast de BusTour heb gezien is de Las Ramblas. Heel leuk om doorheen te lopen en een souvenirtje te kopen, ook genoeg restaurantjes om wat te eten en drinken.
Wat ik het leuke vond aan de Costa Brava waren alle omringende dorpjes, persoonlijk zou ik niet nog een keer verblijven in Lloret de Mar, al hoewel het wel een makkelijke uitgangspositie is om naar de andere dorpjes en grotere steden te gaan.
Foto's
