Hevig verschrikt horen Hans&Grietje een hels schrille kraakstem krijsen: "Knibbelll...knabbelll...knuissjeee... wie knabbelt daar aan mijn huisje?"

Het blijft natuurlijk een heikele kwestie: hebben de Grimmbroertjes gewoon ongecompliceerde retespannende fantasieverhaaltjes-voor-het-slapen-gaan willen vertellen of zitten er, zoals 'menselijke psyche bestuderende vakidioten' (sorry xx/yy!) menen, ontelbare diepere geesteslagen in?

Is Roodkapje écht een lief omaverzorgend meisje of is ze de ontspoorde vuurroodgemantelde wilde sloerie die doelgericht de harige snoodstinkende huisbaas verleidt? Is Assepoester werkelijk het dommige blonde door stiefzusbitches uitgebuite sloofje of is ze de haute-couture-bling-bling-übergolddigger wiens doel is de (overigens ongelóóflijk suffe) prins in te palmen? En Sneeuwwitje dan? Onschuldige maagdekein of vroegrijpe vanhuiswegloopster met een onbedwingbare sexuele fetisj voor kleine mensen en fruit… ?

Hoe dan ook… slechteriken worden immer gestraft en helden/heldinnen leven altijd nog lang en gelukkig genoeg om nog een moraaltje in het sprookje te frotten…

Maar goed… ik dwaal, zoals me vaker verweten wordt, weer eens af als ik hier in Barcelona in het wonderlijk bizarre Parc Güell sta en al mijmerfantaserend verdomd nog aan toe het Peperkoekenhuisje uit m'n sprookjesjeugd live voor me zie, maar dan ontsproten uit het brein van de geniaal gestoorde Barcelonese architect Antoni Gaudi.

Ben benieuwd wat zijn motieven waren…