Zigzaggend dalen we af door het inheemse bos. Af en toe ligt er een gevallen boom over het pad, overal zie je varens langs de kant. Dan zie ik ver onder ons door de bomen heen iets felgroens, het steekt geweldig af tegen het donkere bos. Ik wil er naar toe om te ontdekken wat daar ligt, maar aan de andere kant ziet het er zo onnatuurlijk mooi uit van bovenaf dat het pad van mij nog heel lang mag voortduren. Na 10 minuten opent het bos zich ineens en staan we voor het smaragdgroene Lagoa do Congro. En een juweel is het, alles is hier intens groen, dit is waarom Sao Miguel ook wel Ilha Verde, het groene eiland wordt genoemd.

Deze smaragd ligt volkomen verborgen aan een doodlopend landweggetje. Er is geen indicatie dat hier iets moois in een kleine krater verborgen ligt, er is ook geen parkeerplaats. Het is in ongeveer 25 minuten te bereiken vanuit Vila Franca do Campo. Er staan enkele houten bordjes hier en daar die je toch de weg wijzen. Je parkeert de auto aan de kant van het onverharde weggetje en daar gaat een pad het donkere bos in. Goede kans dat je hier volkomen alleen bent.