We hadden de kudde al enkele keren gezien op het weidegebied in de verte maar nu lopen ze langs de weg waar we rijden. We stoppen om het van dichtbij te kunnen zien. Mooie schapen zijn het en een heel grote kudde. Ik ga er met mijn camera een beetje dichterbij staan. Ze lopen bij een bijna-haarspelt bocht en de herder is alleen. De schapen doen waar ze zin in hebben: oversteken, de andere kant uit, en zelfs weer terug. Niet goed te zien vanuit mijn plek. De herder komt er aan met driftige stappen. Dan maakt hij mij duidelijk dat ik maar door moet gaan met foto's maken en intussen de kudde op het goede spoor moet houden. Hij gaat de verloren eigenwijze schapen die aan het eind van de kudde lopen tot orde roepen. De nieuwsgierige schapen die bij mij staan blijven me schaapachtig lief aankijken, Sommige lopen door maar ze steken niet meer over. Ik kan ze in het gareel houden! Even later zwaaien de herder en ik elkaar lachend uit. Hij blij dat de kudde weer compleet is en ik omdat ik de eer had het hulpje van de herder te mogen zijn. (juni 2017- vlakbij het National Park Bieszczady- Zuidoost Polen)