We waren al vaker in Oslo, maar zo mooi als het toen was, vergeet ik niet snel. We staan hier op het dak van het Oslo Operahuset , een gebouw met veel marmer en glas aan de rand van de Oslofjord , dat lijkt op een enorme ijsberg die oprijst uit het water.
We zijn op het schuine marmeren dak tot aan de toneeltoren van wit aluminium gelopen. De toren lijkt beschreven te zijn met brailletekens; maar in werkelijkheid zijn het oude weefpatronen.
Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht over de fjord. Het dak is een ontmoetingspunt voor jong en oud: tegen de avond is het druk, want wat is er nu mooier dan de zon te zien ondergaan boven de Fjord!