Je moet er wel een beetje gek voor zijn om in de winter met een auto naar Lapland te willen (en weer terug). Maar al jarenlang wilde ik naar Lapland in hartje winter, en zocht ik tevergeefs een aanleiding om er te komen..... de extreme kou, de korte dagen en de lange nachten blevenme trekken. Toen ik via via in 2008 in aanraking kwam met de [url="http://www.arctic-challenge.nl/" target="_blank"]Arctic Challenge Tour[/url] was ik meteen verkocht. Dus deed ik mee dit jaar! In deze Challenge rijd je met een equipe van 2 personen via van te voren onbekende coördinaten naar een eindlocatie ergens boven de Noordpoolcirkel. Dit doe je per auto, bij voorkeur een 4x4 (met speciale sneeuwbanden) omdat de weer- en wegomstandigheden extreem slecht kunnen zijn. Het gaat niet om snelheid, maar om navigeren, anticiperen en behendigheid. Per coördinaat is via een bepaalde formule de ideale tijd te berekenen, het benaderen van deze tijd levert punten op. Bij te hard rijden worden gele en rode kaarten uitgedeeld, iedere auto is namelijk uitgerust met een zogenaamd Track&Trace GPRS systeem waarmee de positie en de snelheid auto te allen tijde door de backoffice/organisatie en op internet (door iedereen) gevolgd kon worden.
Bovendien is het gebruikelijk om sponsors te werven waarbij de opbrengst naar een goed doel gaat.
Ter indicatie, in de eerste etappe reden we ongeveer 2500 km naar het stadje Mo I Rama in Noorwegen op de Noordpoolcirkel in iets minder dan 30 uur; dus non-stop en om en om was ik chauffeur of navigator. Daarna ging het dwars door oogverblindend mooi wit Noors-, Zweeds- en Fins lapland o.a. langs het ijshotel. Onderweg zagen we enorme elanden, rendieren en sommigen hadden zelfs vosjes gezien. In totaal reden we zo'n 7000 km in 6 dagen. Lees ook mijn blog over Finland als je meer wilt weten!