Vandaag heb ik de zon zien schijnen!
Noord
Noorwegen
Marjella
Vandaag heb ik de zon zien schijnen!
In de vroege ochtend ging ik op pad met mijn dunne latjes en half versleten schoentjes om een glimp van de zon op te vangen. Na een flinke tocht door Winter Wonderland en een flinke afdaling kwam ik aan op een uitkijk punt. De zon kwam net niet hoog genoeg om echt zichtbaar te zijn.
Nog 1 weekje dacht ik, dan kan ik de zon weer zien.
Dus ik ga weer terug, onderweg naar het uitkijk punt bij de skischans en wie zie ik daar heel voorzichtig met een klein randje over de berg koekeloeren? Jawel hoor!! Het is de zon!!
Even blijf ik staan om te genieten van het beetje zon dat ik zie. Volgende week zie ik hopelijk de volledige zon denk ik.
Na een kwartiertje blij naar de zon te hebben gekeken ga ik weer verder om naar huis te gaan.
Na nog een flinke afdaling kom ik op het laatste stuk van de route, maar wat zie ik daar door de bomen heen?
Ik klik mezelf los van mijn dunne latjes en ren met mijn half versleten schoentjes door een meter diepe laag van sneeuw. Ik ren door de sneeuw, tussen de bomen door.
En wie zie ik daar prachtig schijnend tussen twee bergen door? Het is de zon!! De volledige zon!!
Ik staar tegen de zon in, maar het maakt me niet uit, na weken zonder zon te hebben geleefd zie ik vandaag de volledige zon!!
Ik graaf een gat in de sneeuw, ga erin zitten en geniet een half uur lang van de ondergaande zon, de ondergaande zon die ik nu ook kan zien.
Weken heb ik zonder zon geleefd. Elke dag elke week weer hopen op een stukje zon boven de berg. Elke week kwam de zon weer een stukje verder, maar net niet ver genoeg. Nu is de zon weer terug en ik heb hem zien schijnen!
Omdat mijn voeten toch wel koud worden na een half uur, begin ik aan het laatste stukje terug naar huis. Ik voel me blij, ik voel me trots en bovenal voel ik me heel gelukkig, want:
Vandaag heb ik de zon zien schijnen!!
Foto's
