Mijn trouwe viervoeters en ik

Door: Marjella

Geplaatst op Jan 5, 2013

Met een volgepakte slee en 5 honden door de ongerepte natuur van Alta Finnmarksplateau, er verschijnt een glimlach op je gezicht die er niet meer af wil.
Je verzamelt je honden en luistert naar de korte uitleg over bochten nemen en remmen, vooral die grote rem klinkt als muziek in mijn oren.
Niks oefenen, gewoon meteen het bos in met de meest scherpe bochten terwijl je angstvallig probeert te remmen om zo de gids niet voorbij te gaan. Lang leve mijn vriend de grote rem!

Na ongeveer 5 minuten sta je wat zelfverzekerder op de slee en kun je beginnen met genieten. En genieten is wat je zult doen.
Het genieten bestaat voornamelijk uit verbazing over de ongerepte natuur die Alta te bieden heeft, je begint in het bos en voor je het weet rijdt je op een enorme open vlakte omringt door bergen wat een bevroren meer moet zijn.

Zonder een horloge of mobiel en alleen met je honden en de gids in de ongerepte natuur lijkt de tijd de hele dag stil te staan. Even geen drukte van een grote stad, even geen sociale verplichtingen. Alleen jij en je honden in de sneeuw.
Ik heb een glimlach op mijn gezicht die er niet meer af wil, af en toe lach ik even hardop van verbazing en verwondering.
De hele ochtend rijden we door om rond de middag aan te komen bij een groot bevroren en met sneeuw bedekt meer. Als je van de slee afstapt zak je tot aan je knieën weg, het hele meer ligt vol met sneeuw waar nog niemand aangezeten heeft.

Op een rendierhuidje geniet je van een kop zelfgemaakte soep in handgemaakt Sami servies, voor een heerlijk vuurtje dat je warm houdt. Het brood dat ondertussen bevroren is wordt opgewarmd op het hout en verteld de gids verhalen over wedstrijden, over de honderden kilometers die de honden en hun baasjes afleggen om hopelijk als eerste over de finishlijn te glijden.
Voor de liefhebber zijn er koekjes, koffie en thee en voor de dappere onder ons gedroogd rendiervlees, wat eigenlijk best lekker is.

Na een welverdiende pauze ga je weer richting Alta, terug over de open vlaktes zo van de berg af. Opeens merk je hoe snel je al dacht te gaan en hoeveel sneller je nu opeens gaat, vasthouden en sturen is het advies van de gids. Voornamelijk vasthouden.
Het begint al te schemeren en de hoofdlampjes gaan aan om nog een beetje te kunnen zien. Langzaam aan kom je weer terug bij de boerderij om daar je honden weer los te maken.

Na een lange dag op de slee met 5 honden ervoor heb je een glimlach op je gezicht die er niet meer af wil.
Samen, mijn trouwe viervoeters en ik.