's Ochtend vertrok ik in m'n eentje om 4.30 uur van huis. De zon was natuurlijk allang en breed op op dat moment, dus die kon ik niet meer meepakken. Maar het goudkleurige ochtendlicht en de rust maakten het een magisch moment om daar in m'n eentje die hoge berg te beklimmen. Het was het meer dan waard, want wat een wonderschone verrassing trof ik aan, eenmaal boven: wit veenpluis wapperend in de wind, een spiegelglad meer waarin de wolken weerspiegelden, mistflarden van laaghangende wolken en het groen en bruin van de grassen.
Tip: ga in je eentje in alle vroegte op pad en geniet van de mooie omgeving.