Dat de natuur niet stil staat weet ik als natuurgids al te best.
Als kind kwam ik hier spelen en was het een grote zandbak waar alleen wat zegge en wat russen groeiden aan de waterkant.
Nu 40 jaren later is het aan het verlanden. De natuur wil geen kale zandvlakte.
Wat wij ook doen, de natuur zal uiteindelijk de langste adem hebben.
Zij zal dat doen wat voor die plek het beste is, wat wij er van vinden of mee willen heeft ze geen boodschap aan.
Ook heerlijk om dat met eigen ogen te kunnen zien gebeuren.