De Phegeavlinder fladdert momenteel weer rond in Noord- en Midden-Limburg en het aangrenzende zuidoosten van Noord-Brabant. In de rest van ons land wordt hij (met uitzondering van de omgeving van Bergen op Zoom) niet of slechts zelden waargenomen. Ook in Vlaanderen is de verspreiding beperkt. Men vraagt zich nog steeds af wat daarvan de reden is.
Dat deze bijzondere verschijning zo onbeholpen vliegt is "dankzij" dat plompe achterlijf.
Op dat achterlijf loopt een opvallende oranje-gele band. Op het borststuk zit een vlek in dezelfde felle kleur. Hij mag dan op het eerste oog zwart lijken, als het licht er goed op valt zoals hier, zie je dat ie blauw is. Vanwege de witte vlekken op zijn vleugels wordt hij ook wel melkdrupje genoemd. De uiteinden van zijn voelsprieten zijn wit, maar hebben geen “knopje”. Daardoor weet je dat het een nachtvlinder is. Alleen dagvlinders hebben namelijk knopjes aan hun voelsprieten. Omdat hij echter ook overdag actief is, noemen ze hem een dagactieve nachtvlinder.
Hij houdt zich het liefste op langs bosranden, op open plekken in het bos en op zonnige bospaden. Natuurgebieden waar de overgang tussen bos en bloemrijk grasland, tussen bos en heide of zand geleidelijk verloopt zijn ook een ideaal leefgebied.