Soms moet je wat geluk hebben om iets interessants te zien. Lopende over een nog niet zo lang geleden ingezaaid maisveld, deed een paniekerige kievit meerdere schijnaanvallen door rakelings langs me heen te vliegen en daarbij het nodige kabaal te maken. Dan weet je voldoende, namelijk dat er ergens een jong moet zitten.
Na een korte speurtocht in de directe omgeving vond ik het kuikentje. Kort nadat de jongen uit het ei gekropen zijn, verlaten zij al het nest. Het duurt dan nog ongeveer vijf weken voor ze kunnen vliegen, maar ze blijven dankzij hun goede schutkleur nagenoeg onzichtbaar voor vijanden en mochten ze gezien worden, dan lopen ze er "als een kievit” op hun stevige rappe pootjes vandoor. Blijkbaar was deze nog te jong om te beseffen dat ik een mogelijk gevaar was, want het bleef daar stil ineengedoken zitten. Normaal gesproken zie je ze zelden tussen de kluiten zand of het gras, maar hier op het open maisveld viel dat gelukkig mee en zoals ik al zei, soms moet je wat geluk hebben.