De oude naam van Weert is Wertha, wat waard betekent; hoger gelegen land dat omgeven is door water. Water in de vorm van vennen, maar vooral van moerassige, nagenoeg ontoegankelijke gebieden. Niet voor niets werd gesproken van “het eiland Weert”. Van dat moerassig gebied is door ontginningen veel verdwenen, maar toch vind je overal nog sporen daarvan in de vorm van vennen, poelen en moerassen, afgewisseld met zandruggen met hun stuifduinen, bossen en heidevelden. Dat maakt dat er een grote variatie is in ecosystemen met ieder een eigen biodiversiteit; variatie in flora en fauna.

Een mooi voorbeeld daarvan is de Loozerheide, gelegen tussen Weert en het Brabantse Dorplein (niet verwarren met de Lozerheide in België). De Loozerheide is een 900 ha. groot natuurgebied dat in 1892 is aangekocht om er een zinkfabriek en het bijbehorende dorp Budel-Dorplein te bouwen. Wat resteerde van het uit woeste grond bestaand gebied was in gebruik als jachtterrein voor de familie Dor, maar er werd verder niets mee gedaan. De directe omgeving van de zinkfabriek was voor iedereen verboden terrein, waardoor er geen menselijke ingrepen plaatsvonden en de natuur ongemoeid werd gelaten.
In 2012 hebben Stichting Ark en Natuurmonumenten het gebied verworven en sindsdien is het gebied toegankelijk voor publiek. Na het afgraven van heide en het kappen van enkele bospercelen zijn enkele grote waterplassen ontstaan en is het één groot open gebied geworden van ca. 200 ha. Een uitgestrekt open gebied zoals het oorspronkelijk ooit geweest moet zijn. Een kleine kudde Exmoorpony’s en een 30 tal taurossen zorgen voor de begrazing.