De leukste activiteiten in eigen land voor kinderen (en hun ouders) in het donker
Wereldreiziger en stoere papa Joost Smets tast in het duister: waar vind je in ons land de leukste activiteiten voor kinderen (en hun ouders) in het donker? Daarvoor moet je natuurlijk ver afzakken: helemaal tot in Zuid-Limburg. Hij zet voor ons vier tips op een rij.
1. Zie sterretjes bij Sterrenwacht Limburg
Kom meer te weten over het heelal in Sterrenwacht Limburg. Foto: Marije van de Vlekkert
Is het misschien de bedoeling dat we op de sterren navigeren? Sterrenwacht Limburg, aan de rand van de Brunssumerheide, staat nergens op de bordjes aangegeven. Gelukkig is het nog licht wanneer we onze sterrenkijkavond beginnen. Achter de bomen zien we de koepel van het observatorium al liggen. ‘Echt donker wordt het hier ook niet’, vertelt voorzitter Maarten. ‘Als je op een satellietfoto kijkt, zie je dat België en het zuiden van Nederland de meest lichtvervuilde plek van heel Europa vormen.’ Uitgerekend hier beginnen we onze activiteiten in het donker … De avond is een heerlijk nerd-fest. Zo smokkelt vrijwilliger en enthousiaste quizleider Paul de naam van een niet-bestaande planeet in de antwoorden van zijn quiz. ‘Cybertron, de thuisplaneet van de Transformers, robots die in vrachtwagens en boten veranderen. Daar keek ik vroeger naar’, vertelt hij. Uiteraard mag ook een verwijzing naar Star Wars niet ontbreken. ‘Die films heb ik allemaal al gezien!’, roept het vriendje van mijn zoon door de zaal. ‘Ik heb ze allemaal al VIER keer gezien’, steekt Paul hem de loef af. De meeste kinderen laten zich niet foppen door Paul. Wanneer op het scherm te lezen is dat ons zonnestelsel dertien planeten telt, gaan de vingers in de zaal meteen omhoog. Dan worden natuurlijk ook de dwergplaneten Ceres, Pluto, Haumea, Makemake en Eris meegeteld! Ook leren we dat we de uit rotsblokken en ijs bestaande ringen van Saturnus nog één jaar kunnen zien. Daarna kijken we er precies van de zijkant op. En omdat de ringen maar vier kilometer breed zijn, zie je daar vanaf de aarde dan niets meer van. Zo ‘verliest’ de planeet twee keer per 29 jaar zijn meest in het oog springende kenmerk. Aan het einde van de avond staat Saturnus hoog genoeg boven de Limburgse heuvels en zien we de planeet door een gigantische 127 jaar oude telescoop.
2. Zoek de verschillen in Museum Romeinse Katakomben
Verken de mysterieuze wereld van de Romeinse Katakomben. Foto: Marije van de Vlekkert
‘Wat, krijgen we geen echte olielamp?’, vraagt het vriendje van mijn zoon bij het zien van de lampjes op batterijen die we bij de ingang van Museum Romeinse Katakomben krijgen. Het zint gids Ronald evenmin: ‘Nee, dan moet je bij de gemeente klagen! Gaslampen en zelfs kaarsjes mogen niet meer, in verband met de veiligheid.’ Toch past zo’n neplampje dat het warmgele geflakker van een olielamp nabootst wel bij deze plek. Er is namelijk niets Romeins aan dit onderaardse doolhof. Tenminste, niet als je bij Romeins aan duizenden jaren oude tempels, mozaïeken en beelden denkt. Dit zijn Romeinse Katakomben als in: afkomstig uit Rome. Maar dan nep. Textielbaron Jan Diepen raakte dusdanig geïnspireerd door de vroegchristelijke catacomben die hij in de Italiaanse hoofdstad zag dat hij het geheel zorgvuldig wilde nabouwen in de Limburgse mergelgroeven. Maar ja, plekken waar christelijke martelaren begraven lagen zomaar nabouwen, daar zat niet iedereen op te wachten. Dat architect Pierre Cuypers, ontwerper van het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam – plus een stuk of tachtig kerken – hem hierbij zou helpen kon geen kwaad. Dat de oom van Jan bisschop was evenmin en na een onderhoud met de paus kreeg hij toestemming voor zijn fantastische hobbyproject. Jan bezocht in Rome veertien catacombencomplexen met een totale lengte van 35 kilometer aan onderaardse gangen. ‘Hier ligt maar anderhalve kilometer aan gangen’, vertelt Ronald. Jan liet de graftombes nabouwen ter educatie. ‘Want het waren de christenen die begonnen met hun doden te begraven. Zo kon het lichaam intact in de hemel komen.’ We dwalen langs lege grafcellen, waarvan de bodem grijs is geschilderd. ‘Want in Rome ligt er stof’, weet Ronald. ‘Maar mergelstof is wit!’ Fresco’s wijzen uit waar christelijke en waar niet-christelijke families begraven lagen. We speuren naar mythologische figuren, ontdekken de dichter Orpheus en zien ook Bijbelse taferelen. ‘Kijk daar, mijn favoriet’, wijst Ronald naar een schildering waar water in wijn verandert. ‘De stank moet in Rome erbarmelijk zijn geweest, want de lichamen waren slechts in doeken gewikkeld.’ Maar hier in Limburg heeft nooit een lijk gelegen. Daar heeft Ronald iets op bedacht: ‘Je kunt flesjes met een echte lijkgeur kopen. Mijn collega’s zijn daar minder enthousiast over.’ Wanneer mijn dochter vertelt dat ze op school Grieks en Latijn leert, geeft Ronald haar de kans om de teksten te vertalen. Alles is tot in detail nagemaakt, inclusief spelfouten en afgebrokkelde stukjes fresco. ‘Tegenwoordig komen ze uit Rome kijken als er daar iets gerestaureerd moet worden’ ,lacht Ronald. Een uitspraak die te mooi is om te factchecken. In een doodlopend stukje van het gangenstelsel doven we onze lampen om de duisternis te ervaren. We zien geen hand voor ogen. Ronald is ons enige lichtpuntje: ‘Dit zou een goed moment zijn voor dat flesje van mij …’
3. Dool door de onderaardse gangen van de Fluweelengrot
Loop door de gangen van de Fluweelengrot, waar geschiedenis en mysterie samenkomen. Foto: Marije van de Vlekkert
‘Vroeger waren deze grotten verrekte saai’, vertelt gids Luc. ‘Daarom zijn er honderden tekeningen gemaakt. Eerst werd de mergel zwart gemaakt met houtskool, waar vervolgens tekeningen uitgekrast werden. Met het plantje meekrap werd een rode kleur aangebracht.’ Via een daardoor extra bloederig ogend strijdtafereel komen we bij een onderaardse kapel met sfeervolle kaarsverlichting. De priesters moesten hier letterlijk ondergronds om hun geloof te kunnen belijden. Ook zonder die tekeningen is het hier allerminst ‘verrekte saai’. Er vinden in de Fluweelengrot namelijk nog meer activiteiten in het donker plaats: tussen begin en half september paren hier vleermuizen. In de groeves van Valkenburg vind je alle Nederlandse soorten, zoals de baardvleermuizen die we even later ontdekken. Een geheim netwerk van door ridders en belegeraars uitgehouwen gangen brengt ons terug naar het daglicht in de kasteelruïne van Valkenburg, de enige hoogteburcht van Nederland.
4. Warm weer op in attractiepark Kabelbaan Valkenburg
Leuk voor jong en oud: vermaak je in Attractiepark Kabelbaan. Foto's: Marije van de Vlekkert
In de Wilhelminagroeve is het veel warmer dan in de andere grotten die we vandaag bezochten. Dat kan natuurlijk aan de strijdkreten van mijn kinderen liggen en het rennen en wegduiken tijdens een potje ondergronds lasergamen. Dat je in deze grot echt geen fleecevest hoeft mee te nemen wordt onderstreept wanneer we daarna mogen bouncen op een springkasteel met roze, paarse en blauwe verlichting. Lachend stuiteren we op netten, roetsjen over glijbanen en rollen met enorme ballen. Dat hits van Bryan Adams hier worden afgewisseld met Limburgse carnavalskrakers is niet eens storend. Beleef het in attractiepark Kabelbaan Valkenburg.
Volg Columbus Travel op Facebook, Instagram en/of YouTube en meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
